Kim jestem?
Płótno, niebieskim kolorem przyodziewa niebiańskie morze
Płynące u góry, gdzie dusza zamglona utkwiła sercem we Włoszech!
Sztaluga krucha, pęka na wskroś... utworzyło się zwykłe jezioro
Jak więzienie, gorzka kara! Nie dla mnie tak wąskie grono!
Płótno, czarnym kolorem przyodziewa Jezioro Łabędzie
Buja w obłokach, jak zjawa marna utkwiła ze skrzydłami we własnym błędzie.
I co ze mną będzie?
CZYTASZ
Winorośl Samotnych Dzieci
PoetryPoezja Gdyby za wyobraźnię nagradzano, byłabym ze złota... Zapraszam ponownie... Ludomiva
