Gözlerimi açtığımda ellerim ve ayaklarım yatağa bağlıydı çırpınmaya başladım fakat ellerim acıyodu çok sıkı bağlamışlardı "kimsiniz siz bırakın beni" diye bağırırken içeri birisi girdi çok yakışıklıydı..
Hayır Masal seni kaçıran adama aşık olamassın sus!
"Kimsin sen bırak beni" sırıtmıştı Sırıtışı bile güzel... "Hmm acaba kimim ben" ne diyo bu ? Şizofren galiba "Kendi adını bilmiyosan otizimli olduğunu düşünücem" "Madem bilmek istiyosan ben Çetin" Ellerim acıyodu ama belli etmemeye çalışıyodum
"Çetin Kayahan yani" gözlerim açıldı "Ne?" İçim ürpermişti "Ne istiyosun benden bırak beni" yavâş yavâş yanıma geliyodu elini yüzüme değdirince kafamı yana doğru çevirdim fakat çenemi tutup kendine çevirdi hemen "babanın yaptığı hainlikleri öğrenmek istiyorum sadece" dedi
"Bak neden bahsettiğini bilmiyoeum babam bana işlerini anlatmaz şimdi bırak beni gideyim" nerdeyse gülmekten boğulucaktı ki bianda çok ciddileşti "sence ben bunu yermiyim" o kadar derin yutkunmuştumki "sana yemin ederimki bilmiyorum"
"Demek canın şiddet istiyo" hayatımda bir tane tokat bile yememiştim "hayır çok ciddiyim hiç bişey bilmiyorum bırak beni gideyim "Orhan! Getir oğlum" neyi getiricektiki ?
Orhan denen adam içeri çanta getirdi Çetin çantayı açtığında çakılar bıçaklar silahlar ve benzeri şeyler vardı eline bir bıçak aldı yüzümde gezdirmeye başladı "YEMİN EDERİM BİLMİYORUM LÜTFEN" Derken yine çırpınmaya başlamıştım "aa ama daha yeni başlamıştık Oyun oynama bana Söyle işte kurtul hemen" gözümden yaşlar akmaya başlamıştı bile "vallahi bilmiyorum bırakın beni
Yanağıma küçük bir çizik attı acımıştı gözlerimi o kadar sıkı yummuştumki
"Aa güzelim kasma kendini bu kadar" elini yaramda gezdiriyodu
"Yapma" gözlerimi sıkı sıkı yumduğum için biraz uğuşmuştu elini çekince gözlerimi zorlukla açtım "sana yemin ederim bilmiyorum lütfen bırak beni" burnundan güldü "seni bırakıcam sonra babana söyliceksin babanda ders vermek için bizi bulucak sonra sonu seninkisi gibi olucak" diyip kahkaha attı
Gözümden damlalar düsüyodu geçmişim yüzünden hiç bişey yapamıyodum "anlatmak istediğinde çağırırsın" diyip odadan çıktı neyden bahsediyo bu babam bana hiç bişeyini anlatmazdıki(aynenn) yani anlatırdı ama bu en sonuncusunu anlatmamıştı anlattıklarının hepsini hallettikten sonra bana söylerdi
Keşke hiç dışarı çıkmasaydım ve ayrıca benim kapalı alanda kalma fobimde vardı büyük ihtimalle birazdan bayılıcaktım yavaş yavaş nefesim daralmaya başladı gözlerimden sadece yaş akarker bu sefer ağlamaya başladım acı için bağırıyodum ama sesin çok çıkmıyodu başımı arkaya doğru bıraktım "geçti masal sakin ol sakin ol" diyip derin nefesler aldım ama hiç bi işe yaramamıştı ağlamam artınca nefesim çok daha daralınca kendimden geçmeme az kalmıştı son çare onu çağırmaktı
"Yardım edin!" Derken ağlıyodum "nolur çıkarın beni burdan" o kadar çaresizdimki odanın penceresi bile yoktu Çetin denen manyak sonunda gelmişti "seni burdan kimse çıkarmıcak" dedi sert bi tonla "nolur beni 1 dakikalığına çıkar nefes alamıyorum" derken zorlukla nefes almaya çalışıyodum "neyin var senin" "Benim kapalı alan fobim var kapalı kalınca nefes alamıyorum nolur sadece 1 dakikalığına"
Gözlerini kapatıp minik bir küfür savurdu ağzından
Yanıma geldi hemen ellerimi ve ayaklarımı çözüp kucağına aldı başımda dönmeye başlamıştı evden hızla çıktı dışarı geldiğimizde yeni yeni güneş doğuyodu olduğunu gördüm demek burda en fazla 4-5 saattir vardım havanın yüzüme vurmasıyla derin bir nefes aldım "ahh" rahatlamıştım başımı isteksizce göğsüne koydum sorun olmamıştı galiba biraz daha böyle kaldıktan sonra "şimdi daha iyimisin" başımı ona doğru çevirdim "evet teşekkür ederim" başımı geri indirdiğimde "içeri girelimmi hava esiyo biraz" başımı sallamakla yetindim sadece içeri girdiğimizde "beni oraya götürme lütfen.. en azından penceresi olan biyer olsun nolur" bidaha panik atak olmak istemiyodum "tamam" dediğinde başka bir odaya getirdi gözlerim zorlukla açıktı burda balkonda vardı yatağa bıraktığında "bana bak balkondan kaçmaya çalışma çünkü yanımız deniz ve kayalıklar var atlarsan hmm en fazla kafanı yararsın ve ölürsün" dedi sırıtarak "teşekkürler" kaşları havalandı "ne için"
"Beni dışarı çıkardığın için çok iyi geldi" bianda yumuşamıştı sanki "B-bişey değil" kekeledi utanmışmıydı o odadan çıktığında yatağa uzandım uykumun çoğu gitmişti ama hala haldiz olduğum için uyumaya karar verdim ve gözlerimi yumdum..
ÇETİN'DEN
Telefonumun çalmasıyla telefonu eline aldım "ne var semih ne var" kıkırdama sesleri geliyodu "ah ah eski dostum benim numaramı silmemişsin" ardında bende kıkırdadım "pezevenklerinkisini silmekle uğraşmıyorum"
Sinirlenmeye hafiften başlamıştı "ee kızı buldunmu çünkü şuan tam önümde yürüyo" ne saat gecenin kaçı salak bu kız telefonu hemen kapattım nerdedirki şimdi bu, hızla arabaya doğru ilerledim yoldayken Erhanı aradım ve şirketlerin işleriyle uğraşmasını istedim telefonu kapatınca daha hızlı sürmeye başladım onu takip ettirdiğim bir adamım vardı beni niye aramadı bu hemen celali aradım "Celal!" "Noldu abi bir sorunmu var" gözlerimi kapatıp sinirle nefes aldım "Masalı takip ediyosundur inşallah"
"Ediyorum abi şuan yürüyo yanındada kimse yok"yokmu "tamam konum at" diyip telefonu kapattım konum geldiğinde hemen açtım ve oldukları yöne doğru ilerledim onu bu gün kaçırıcaktım hem onun hayatını zindana çeviricem hemde babasının yaptığı pislikleri öğrenicem hemen bir bez ayarladım geldiğimde kulaklığını takmış kapşonlusunun ceblerine ellerini sokmuştu öylece yürüyodu
Arabayı durdurdum arabadan inip hemen bezi ağzına dayadım çığlık atmayı deniyodu ama yapamıyodu çırpınırken etkisiz hale geldi ve kucaklarıma düştü
Kucağıma aldığımda çok hafif olduğunu gördüm "sen bu kiloyla nasıl hala yaşıyosun anlamadım gitti"
Diye mırıldanırken arabaya bıraktım
Eve geldikten bir süre sonra uyanmıştı babasının planını öğrenmem lazımdı ama hiç bişey bilmiyorum diye tutturdu uyarı için minik bir çizik attım yanağına odadan cıktıktan sonra yine semih aradı "Yalancı Pislik" diye bağırırken hala sakindi "şş sakin ol sadece minik bir şaka" derin bir nefes aldım "SİKERİM SENİN ŞAKANI" diyip kapattım
O kız benim için çok önemliydi abime ne yaptıklarını öğrenmem için tek yol Masal içeriden bağrışma sesleri geldi "noluyo yine off" odaya girdiğimde Masal ağlıyodu normaldir diye takmadım "çıkarın beni burdan" diye ağlıyodu "seni kimse burdan çıkarmıcak"
"Nolur beni burdan 1 dakikalığına çıkar nefes alamıyorum nolur" derken ağlaması kuvvetleniyodu "neyin var senin"dedim endişeyle "benim kapalı alan fobim var" ardından"nolur en azından 1 dakikalığına"derin bir nefes aldım ona ısınmamam gerekiyodu ama zarar görmesini istemezdim ellerini ve ayaklarını çözdüm kucağıma aldığımda içi birazda olsun rahatlamıştı evden çıkınca kapının önünde öylece duruyoduk
bianda başını göğsüme yasladı o an nedense içim kıpır kıpır oldu
"Şimdi daha iyimisin" güzel gözlerini bana çevirdi "evet teşekkürler" başını tekrar eğdiğinde "içeri girelim hava biraz soğuk" sadece basını salladı "içeri girdiğimizde onu bidaha o odaya götürmememi istedi bidaha atak geçirmek istemiyodu belliki balkonu olan bir odaya götürdüm içi de düzenliydi çünkü orası benim odamdı odaya girdiğimizde yatağa bıraktım "sakın kaçmaya çalışma"dedikten sonra tam çıkıcakken"teşekkür ederim"
"Ne için ?" Ona döndüğümde "beni dışarı çıkardığın için"
"B-bişey değil"kekelemişmiydim ben odadan çıkınca utançla salona gittim ve film izlemeye başladım..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BU BÖLÜM BU KADARDI SONUNA KADAR OKUDUYSANIZ ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM VOTE ATMAYI VE BEĞENDİĞİNİZ YERLERE DE YORUM BIRAKMAYI UNUTMAYIN LÜTFENNNN
