Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🦪
"Hadi Mira,gidiyoruz!" Alfredo'nun sert sesi Mira'nın kulaklarına dolmuştu lakin Mira'nın durmaya niyeti yoktu,dans etmek ve yılda bir gün bile olsa kafa dağıtmak istiyordu.
Arkasında olan adama başını geriye atarak baktı,bir yandan dudaklarını büzerken "Hayır,bu gece dans etmek istiyorum" Alfredo ilk önce onun dudaklarına baktı,adem elması aşağı yukarı oynadı tekrar gözlerini kadının delisi olduğu gözlerine çıkardı. "Mira,bak güzelim eğer biraz daha buna devam edersen kendimi tutmam." Tutamam demiyordu, tutamayancağını biliyordu ve eğer öyle bişey olursa asla hiç bir şey düşünmezdi.
O sadece kızın ondan korkmasını, uzaklaşmasını istemiyordu...
"Ama-"
Alfredo,kadını ince belinden kavradığı gibi ayaklarını yerden kesti ve onu tek kolu ile kaldırarak kalabalığın içinden çıkardı. Mira şaşkınca ona bakarken düşmemek için kollarını boynuna sarmıştı. Kahkaha attı"Ne kadar da güçlüsün!"
Kapıya geldiklerinde Alfredo onu yere indirdi ama gözleri kadının gülüşünde takılı kalmıştı. "Vaov,etkilendim!" Mira çenesini tutmadan ağzına ne gelirse söyleyiveriyordu. Alfredo saniyeler hatta belki dakikalarca onun yüzünün her bir ayrıntısını incelerken Mira şaşkın şaşkın ona cilve yapmaya çalışıyordu.
Adam içine derin bir nefes çekmek için başını geriye atıp gözlerini kapadığında Mira'nın parmakları adem elmasina sürtündü. Genç kadın büyük bir ciddiyet ile onu incelerken Alfredo'nun gözleri kocaman olmuştu.
Hemen gidip kadını yatırması gerekiyordu,yoksa hiç iyi şeyler olmazdı. Kesinlikle!
"Gidiyoruz!" Mira'yı ilerleyerek aracına bindirdi ve beraber eve geldiler kadının çantasından anahtar bulmak isterken, Mira'nın uyku hali ile umrunda olmadığı eteği resmen kalçasını gösterecekti. Tüm Türkçe küfürleri elbiseyi yapana sıralarken sonunda anahtarı bulmuştu.
Eve girip Mira'yı yatağına yatırdı. Kadının topuklu ayakkabılarını nazikçe çıkardı,güzel saçları yastığa dağılmışken,dolgun dudakları hafif ayrılmışken o kadar güzeldi ki... Alfredo bir an aklını kaçıracağını sandı.
Yavaşça yatağın kenarına oturup bir melek gibi uyuyan kadına baktı,saatlerce bu görüntüyü izleyebilirdi. Kadın şuan o kadar da mükemmel değildi; rimelinin siyahlığı gözlerinin iki yanına bulaşmış,saçları dağılmış,kaşları çatılmış bir haldeydi ama Alfredo için o kadar kusursuzdu ki...
