Okunma falan çok düştü, yorum desem zaten yoktu bu yüzden sınır koyucam ister bir ay, bir yıl, bir hafta farketmez, sınır geçilmediği süreçte yb gelmiyecek.
Sınır : 12 oy ve 10 yorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⚕︎
Jeon Jungkook |
Adresi aldığım gibi yola çıkmıştım. Açıkçası yanına gidip ne yapacağımı bilmiyordum. Kendimi garip hissediyordum.
Ben kendimi hatalı hissetmezdim, hemde hiçbir zaman çünki her zaman kendim için, bana mantıklı geleni yapardım. Şimdi ise farklıydı, içimde ad veremediğim bir hiss vardı. Sanırsam acı çekiyordum. Ancak bu acının benim veya kurdumun olduğunu anlamıyordum.
Ondan etkileniyordum. Evet ama ondan sonrası.... İşte bunu bende bilmiyordum ve düşünmekte istemiyordum.
Bana bakışları, verdiği ilgili, beni el üstünde tutması ve bunun gibi birçok şey güzel hissettiriyordu ama herkes bana ilgi verirdi, iltifatlar ederdi. Ben hiçbirinde böyle hissetmezdim, Neden Taehyung'un yaptığı herşey bana güzel ve özel hissetmemi sağlardı ki? Ruh eşim olduğu için mi yoksa başka duygularla ilgili mi?
Evi büyüktü hemde çok, benim evim sadece küçük, lüks bir villaydı ve öyle büyük ve korumalı girişi yoktu ancak Taehyung'un evinin önünde büyük demirden bahçeye açılan giriş kapısı vardı, önü korumalarla doluydu. Anne ve babasıyla yaşadığını düşünmüyordum ancak bu evi gördükten sonra onlarla yaşama olasılığı büyüktü.
Arabadan indiğim an evin etrafındaki korumaların gözü bendeydi. Hepsi takım elbise giyiyordu sadece birisi spor giymişti. O'nun baş koruma olduğunu düşünüp yanına yaklaştım.
" Taehyung ile görüşmem gerek kapıyı açın. " Alfa kaşlarını kaldırarak beni baştan aşağı süzdü sonra aklına bişey gelmiş gibi şaşırmış bir ifadesi vardı.
