6. BÖLÜM

742 29 1
                                    

Sabah yüzümde hissettiğim dudaklarla uyandım.
Karşımda gördüğüm kişi ile vücuduna daha çok sokuldum.

"Yavrum bu gün işin yok mu?
Öğlen oldu neredeyse."

Üzerinde doğruldum ve elimle gözlerimi ovaladım.
"Caddeye ineceğim bu gün."
Kaşlarını çattı.

"Neden yavrum?"
Üzerine geri uzandım.
Mükemmel bir sıcaklık ve rahatlık vardı bu adamın vücudunda.
"Kıyafet almaya gideceğim Kıyafetlerim dar geliyor.
Hem sanada bir şeyler alalım.
Evin ihtiyaçları var onları da alacağım."

Ellerini sırtımda gezdirdi.
Sıcak ellerini sırtımda hissettiğimde üşüdüğümü yeni anladım.
Camdan dışarı baktığımda yağmur yağdığını gördüm.

"Kıyafetlerin dar mı geliyor?"

Başımı onaylarcasına salladım.
Saçlarımdan öptü.
Hop hop abicim bu ne samimiyet?
Kavga mı etsek acaba?

Üzerinden hızlı bir şekilde kalktım koşar adım kıyafet dolabına yaklaştım.
Kıyafetlerimi alıp banyoya girdim
Elimi yüzümü yıkadım, altıma bol bir eşofman, üstüme İnce düğmeli badi giydim.
Lacivert badi göğüslerimi biraz sıkmıştı umursamadan banyodan çıktım ve aynanın karşısına geçip saçlarımı taradım.
Saçlarımı kalçalarımdan aşağı saldığımda fazla uzadığını gördüm.
Birazcık kısaltmaktan zarar gelmezdi bence.
Akşam saçımı kesmeye karar verdikten sonra Karan'a döndüm.

"Akşam sen mi koltukta uyursun yoksa ben mi?"

Odamı toplamaya devam ederken o sırtını duvara yaslamış beni izliyordu.
"İkimizde koltukta uyumayacağız.
Beni kendinden uzaklaştırarak ceza verdiğini sanıyorsan yanılıyorsun."

Yüzümü ona döndüm.
"Seninle kavga edecek durumda değilim.
Emin ol senden daha önemli işlerim var!"

Üzerime yürümeye başladığında kendi saçımı başımı yolmak istedim.
Ne diye kışkırtıyorum ki bu adamı?!
"Benim senden seninde benden daha önemli bir işin yok!"

Beni duvarla arasına aldığında sinirle yüzümü başka bir tarafa çevirdim.
"Seni istemiyorum be adam anlamıyor musun?!
Şu lânet mühür olmasa değil seninle aynı odada olmak bir dakika bile geçirmem!"

Benim sinirli sözlerimi destekleyen şekilde hızla inip kalkan göğsüm ikimizi de şoka sokan bir şey gerçekleştirdi.

Badimin düğmelerinden önce biri ardından diğeri patlayıp Karan'ın göğsüne isabet etti.
Hiç bir tepki vermedi.
Sinirini belli eden bir kelime bile çıkmadı dudaklarından.
Gözlerim dudaklarına değdiğinde çatlak ama dolgun olduklarını gördüm.
İstemsiz bir şekilde kendi dudaklarımı yaladım.

Ardından bütün yüzünde gezindi gözlerim.
İçimde ona karşı büyük bir nefret vardı, aynı şekilde büyük bir tutku ve aşk vardı.
Ona bu kadar sert davranmak istemiyordum ama beni sinirlendiriyordu.

"Gözlerin öyle söylemiyor kadınım."

Gözleri göğüslerimde gezindi.
Ona bakmaktan patlamış düğmeleri unutmuştum.
Gözleri sütyenimde kaldı.

GUEST DADDYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin