Boynumda ki ağrıyla uyandığımda elimi boynuma doğru götürdüm büyük bir yara hissettiğimde dün gece olan herşey bir bir gözümde canlandı.
Yataktan halsiz bir şekilde doğruldum.
"Bebeğim canın acıyor mu?"
Midemin bulandığını hissettiğim anda zar zor ayağa kalkıp tuvalete gittim öğürmeye başladığımda Karan arkamdan saçlarımı tutup sırtımı sıvazladı.
İşim bittiğinde sifonu çekip lavaboda ağzımı çalkaladım ve yüzümü yıkadım.
Karan'ın göğsüne sırtımı yasladım düne göre nefretim yok olmuştu.
Mühürün en kötü diğer özelliklerinden biriydi bu da.
*Mühürlendigin eşine bağımlı ve sadık olmak.
Beni kucağına alıp yatağa götürdü
Sırt üstü bıraktıktan sonra tam olarak mühürün olduğu yere dudaklarını bastırdı.
Onun temasıyla vücudumda ki ateş biraz olsun dinmiş gibiydi.
"Yavrum ağrılarını dindirebilmenin tek yolu mühüre temas etmek boynunu biraz kaldır."
Başımı iki yana salladım gözlerimi açamayacak kadar hasta hissediyordum kendimi.
"Sana bir daha güvenmeyeceğim."
Dudaklarımın arasından mırıltılı bir şekilde konuştum.
Bir süre sessiz kaldı ardından beni her zamanki gibi bacaklarına oturttu.
Eliyle çenemi tutup havaya kaldırdı gözlerimi zar zor açıp ona baktım.
O ise sinirli bir şekilde bana bakıyordu.
"Sana yardımcı olmaya çalışıyorum ama beni hiç dinlemiyorsun!"
Dudaklarını mühüre yaslayıp emmeye başladı.
Acı vermesini beklerken yaptığı hareketin beni rahatlattığını ve acımı azalttığını fark ettiğimde başımı biraz daha kaldırdım.
Dilini son kez mühürde gezdirdiğinde ürperdim.
Kafasını kaldırıp baygın bakan gözlerime baktı.
"Acın azaldı mı?"
Başımı olumlu anlamda salladım.
Sıkıntılı bir nefes aldı ve pişman bir şekilde bana baktı.
"Dün gece yarısı toprak ve diğer kurtlar gitti.
Fark ettiysen dün dolunay vardı bu yüzden kurdum seni mühürleyerek hiç bir varlığın senin kokunu alamamasını sağladı.
Bunu isteyerek yapmadım ama acını dindireceğime söz veriyorum."
Yüzüne tükürüp bağıra bağıra küfür etmek istedim bir an.
Ama içimde ki bir şey bunu engelledi.
İçimde ki sevgi damarları patladı ve beni de o patlamada oluşan sele sürükledi.
Sadece susmam gerektiğini düşündüm bir an.
"Mühürü bozacak mısın?"
Başımı iki yana salladım.
"Olması gerekeni yaptın ama yine de seni haklı bulmuyorum.
Bir kaç hafta sonra zaten buna izin verecektim."
Halsiz çıkan sesime rağmen beni duyuyordu.
Adam kurt soyundan geliyor, sen ne diyorsun!
Elini yüzümde gezdirdi yanağıma bir öpücük kondurdu geri çekileceğini düşünmüştüm ama o burnunu yanaklarımda gezdirdi.
"Yanaklarının bile güzel kokması imkansız!"
Yüzüme hiç bir şey sürmediğimden emindim.
"Karan."
Vücudum alev alev yanıyordu ve ben ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.
"Söyle bebeğim."
Nefes alış verişlerim hızlanmıştı.
