Kennedy's POV.
After ng sermon sa akin, President Arceta requested to me na tumira na muna ako sa Malacañang habang hindi pa kami nakaka-balik sa school. In that way, mas lalong tutok daw ako kay Aiah. Which I agree with it. Ewan ko lang sa anak ng boss ko.
"Ken? What are you doing here? I told you diba, huwag ka muna makipag-kita sa akin?" Aiah saw me habang naglalakad sa hallway ng bahay nila dala ang aking mga gamit.
"I don't know ano ang pinagtatalo ninyo, but anak, Kennedy will be staying here for a while." Bigla naman sumulpot ang tatay ni Aiah. Si Aiah naman, hindi makapaniwala sa sinabi ng kanyang papa.
"Why? I mean... can you explain it to me?" She asked her father. This is awkward, naka-tayo lang ako sa gitna nila.
"Kennedy lost a home. And of course, she is your dearest friend, Malacañang is not only for us, dear. I open it for everyone that I know we can trust." Sagot naman ni pangulong Arceta sa kanya.
Naiiritang tinignan ako ni Aiah bago siya nagdabog pa-akyat ng kwarto niya. Lihim naman ako napangiti dadhil ang cute niya pag naiinis.
"Alam kong wala akong karapatan para makielam sa problema ninyong dalawa, pero ayusin ninyo na sana. Because I know it will affect your job, Kennedy. For now, welcome sa Malacañang. Enjoy staying here for a while." He means umayos na daw ako sa pagta-trabaho ko.
"Thank you po, President Arceta." Tumango ako sa kanya at naglakad na siya papaalis sa lobby. I just sighed.
Tama si sir, dapat ayusin ko na kung ano meron sa amin ni Aiah.
I settled in my room at linigpit na lahat ng mga gamit ko dito. I looked at the time and it almost lunch time na. Siguro ayain ko si Aiah kumain sa kitchen. Ipag-luto ko na lang siya, peace offering. That's a good idea, though.
Nagluto na agad ako dito sa kusina bago tawagin si Aiah. Umakyat ako sa kwarto niya at kumatok para ayain siya.
"Aiah." I called her.
"Leave me alone." Sagot naman niya sa loob ng kwarto niya.
"Lunch time na. Tara, kain tayo." Sabi ko naman sa kanya.
"Not hungry." Ang cold naman niya sumagot.
"It's your favorite. Pork Adobo." I told her. Bigla naman hindi na siya sumagot. Hays. Dalhan ko na lang siya ng pagkain,
Aalis na sana ako pero bigla bumukas ang pintuan niya at lumabas siya. "It's better be masarap." Rinig kong comment niya at naglakad na siya pababa sa kusina. Napa-ngiti naman ako bigla.
"Here." I served a serving of adobo and rice sa table. Inayos ko pa ang mga kubyertos niya at hinila ko pa ang upuan niya para maka-upo na rin siya.
Aiah just rolled her precious eyes at umupo na rin siya. Umupo agad ako sa kabilang upuan, sa tapat niya, at sinimulang lagyan ang pinggan niya. "Try mo, masarap iyan." Masaya kong sabi.
"May gayuma ba or lason linagay dito noh?"
"Wala ah. Bakit ko gagawin iyon sayo?" Tutol ko sa sinabi niya. Hindi ko lalagyan ng lason iyan. Pati gayuma, alam ko naman gusto mo na ako. No need for that.
Kumagat na si Aiah and she slowly eating and tasting the food that I cooked for her. "Comments?" I asked her.
"Ang alat." Sabi niya.
"Really? Wait. Kuha lang ako ng tubig mo." Tumayo agad ako at kumuha ng baso at tubigan mula sa ref. Binigay ko naman agad iyon sa kanya.
"Kennedy." She called me but I ignore her.
BINABASA MO ANG
The Red Sparrow's Darling (BINI_AIAH) **ON HOLD**
FanfictionA GxG Story Summary: Maraiah Queen Arceta is a famous student at University Dela Villa, not because she is popular or an IT girl, but because she is the new president's daughter. Aiah doesn't like to have bodyguards following her around, especiall...