ALFA KURT 2 " Yürek Mahşeri "

Yürek Mahşeri 5

~ Sus!
Sus kalbim ağlama,
Gurur yokmu sende!
Ne bu fırtına, zelzele

Yetmedi mi çektiğin acı,
az mıydı yüreğinde ki sancı?
Hala ' değerdi ' diyorsun ya
Bu kadar kör mü etti seni?
Bu kadar aşık eder mi acı...

🐺🐺🐺

Her attığı adımda dahada uzaklaşıyordu sevdiğinden. 2 gündür 3 mağara patlamıştı. Temkinli ilerlemeye çalışıyordu çünkü biliyordu ki eğer kaybolursa, esir alınırsa onu almaya gelecek bir birlik yoktu.

Ölebilirdi de.

Şu an bir uçurumun yamacında karşıdaki mağarayı gözlüyordu.
Eğer ki ayağa kaysa uçurumdan aşağıya yuvarlanacak ve belki de parçaları tuzla buz olacaktı.

" Allah'ım sen bana yardım et " diyerek fısıldadı izel. Birkaç sure okudu. Kelime i şehadet getirdi çünkü artık bu uçurumdan geçmek zorundaydı.

Arkasında hissettiği birşeyle hızla o tarafa döndü ama dönerken yanlış bir hamle yaptı. Ayağı kaydı.
Gerisin geri uçuruma düşmek üzereyken döndüğü kişi onu tuttu.

" Kimsin sen? " dedi maskenin ardında ki ses. Aynı onun gibi siyah tulum içindeydi. İnce ama sert bir sesi vardı.

" Asıl sen kimsin? " diye sorduğunda siyahlı kadın olunduğu tahmin edilen kişi onu kayalıklardan uzaklaştırdı ve geriye çekti. İzel sinirle ona soru sormak üzereydi ki silahına davrandı siyahlı. İzel de hızla silahına davrandığında artık birbirlerine silah çekiyorlardı.

" Eğer bir teröristsen neden böyle giyindin. Değilsen de askermisin?  " diye sordu siyahlı.

" Eğer sende teröristsen senden bunu gizleyecek değilim. Askerim. " dediğinde siyahlı silahını indirdi ve elini uzattı. " Hemen güvenmem askerim diyenlere. Hemde dağda dolaşanlara ama sende de bizim birliğin kıyafetleri var. " diyerek elini biraz daha uzattı.
" Ben Üsteğmen Yeliz Çakır, Generallerin kurduğu bir birliğin ajanıyım "

İzel memnuniyetle gülümseyerek silahını beline taktı ve Yelizin elini sıktı. " Bende Yüzbaşı İzel Koryürek,
memnun oldum. "

🐺🐺🐺
A.T.S

" Haydi hızlı hızlı! Görev beklemez " diyen Dilsiz Komutan helikopterin kapısını tutmuş timinin içeriye girmesini bekliyordu.
Onlar geleli ve İzel gideli 2 gün oluyordu. Bu süreçte biz göreve çıkmamıştık ama hazırda bekliyorduk. Poyraz Timi hâlâ görevdeydi ve destek isteyebilirlerdi.

Fısıltı Timi helikopter ile havalanırken bende ardımda ki timime döndüm. " Şu an karargâhtan çıkamıyoruz ama ben tanıdık birkaç kişiye ev soracağım. Şimdi hazırlanın, poligona gelin " dediğimde hepsi birden hazır ola geçti.
" Emredersiniz Komutanım. "

Arkalarını döndü gidiyorlardı ki ben
"Gezgin, sen bekle " dedim. Hepsi bir an duraksadı ama Kübra ya bir bakış atarak alanı terk ettiler.