ALFA KURT 2 " Yürek Mahşeri "

YÜREK MAHŞERİ 11

Bölüm 11

Akif'in gözleri bir ateşti. Kehribar hareleri öyle delice bakıyordu ki...
Uzun boyu ve geniş omuzlarına bir zamanlar başını koyup uyuduğunu hatırladı İzel.

" Hadi gel yatağa yatıralım seni. " Diyen Akif omzunda uyuklayan kadına gülümseyerek bakıyordu.
İzel uykulu bir şekilde daha çok sarıldı Akif'in bedenine. " Hayır. "

" Hiç rahat değilsin ama boynun ağrıyacak. " Diyerek İzelin saçlarıyla oynamaya başladı. İzelden ses gelmeyince alnına derin bir öpücük kondurup onu yavaşça kucakladı. Birlikte yatak odasına giderlerken
İzel, " Burası çok rahat... Burada uyumak istiyorum. " Deyince Akif kahkaha atmamak için kendini zor tuttu. Şuan bu kadını ısırmamak için kendini zor tutuyordu.

" Ah Atatürk bakışlı yarim ah! Sen iste yastığın olup omzumu hizmetine sunayım; iste yorganın olup üzerine serileyim... "

İzel gözlerini araladı ve muzurca gülümsedi. Tüm uykusu kaçıp gitmişti.

" Yada? "

Akif kahkaha atarak İzelin burnuna bir fiske attı.

" Yada sen iste evinin direği olayım. "

İzel dudaklarını Akifin dudaklarına bastırdı. İlk başlarda sadece saf ve masum olan o öpücük sadece 1 dakika sonra Tutkulu bir sevişmenin başlangıcı olmuştu.

İzel daldığı geçmişten sıyrılıp sirkelendi ve bir asker olduğunu kendine hatırlattı. Kendine hatırlatmadığı şey ise o askerin bir kalbinin olduğuydu.

" Akif Yüzbaşı, İzel sizin ekibimize tekrar gelmiş olup artı olarak bir asker daha eklenmiştir. Siz aranızda halledin. " Diyerek aralarından mutlu mesut ayrılan Albaya kimse bakmadı.
Rasulu bile takmamışlardı.

Akif kendini toparlayarak kaşlarını çattı ve yüreğinin haykırışlarını susturdu.

" Tekmil ver asker! " Diyerek Rasul'a baktı. Rasul hızla tekmile geçti.

" Kıdemli Yüzbaşı Rasul Guliyev.
Azerbaycan/Bakü."

Bir azerbaycanlı yüzbaşıyı timde görmekten hepsi memnundu.

" Bir lakabın varmı Rasul? "

" Evet. Lakabım Hekkeli. "

" Anlamı nedir? "

" Bizim oralarda Sinirli anlamına gelir. "

Akif onu şöyle bir süzdü ve " Çok mu sinirlisin? " Diye sordu.

" Galiba. "

İzel ikiliye bakarken Rasulun çok kısa cevaplar verdiğini farketti. Onun da huyu buydu demek ki.

Akif bakışlarını bu seferde İzele çevirdi. Normal bir askerine bakar gibi bakıyordu. İzelin canı yandı ama farkında değildi ki Akife o da böyle bakıyordu. Uzaktan bakan birisi aralarında bir geçmişin olduğunu gram anlamazdı.

" Tekmil ver asker! "

Geçmişin soğuk rüzgarı Özel'in banana içindeki saçlarını okşadı ve onu ilk tanıştıkları güne götürdü.

Tekmil ver asker!

O zamanlarda bile Akif'in bakışları bu denli soğuk değildi ve üşütmüyordu.

" Yüzbaşı İzel Koryürek/ İstanbul! "

Akif, izelin verdiği tekmille geçmişe yolculuk yaptı. O zamanlarda da İzel'in bakışları bu denli soğuk ve dondurucuydu.