YÜREK MAHŞERİ 9

146 25 11
                                    

2 YIL SONRA

" Bir bozkurt dövmesi istiyorum, tamamını kaplasın. "

İzel duygusuz gözlerle kadına istediğini söylediğinde kadın ikiletmeden dövme aletini aldı ve İzele istediğini verdi.

Yanmış derinin üstünü bir dövmeyle kapatmak belki geçmişi unutturmazdı ama hatırlatan şeyleri unuttururdu.

Dövmeci ona bandanayı ertesi gün çıkarması konusunda uyarı yaptı. İzel dövmeciden çıktı ve arabasına binip eve sürdü.

" Kaç kadeh kırıldı sarhoş gönlümde
Bir türlü kendimi avutamadım
Kaç gece ağladım böyle gizlice
Ne yaptımsa seni unutamadım. "

Radyodan hafif kısık sesle gelen Müslüm Gürses sesi eşliğinde telefon çaldı.

" Kübra " Kişisi arıyor...

İzel onun için bu parçanın da değeri yokmış gibi müziği kapattı ve telefonu yanıtladı.

" Söyle "

" Harbi iyiden odun olmuşsun ha. Teyze olduğun aklına bile gelmiyor. Özlüyoruz seni, dimi oğlum? " Diyerek oğlunun yanağına sulu bir öpücük kondurma sesi geldi telefondan.

İzel tekdüze ama daha yumuşak bir sesle " Hiç unuturmuyum? Akşam sizdeyim. Enişte Bey arkadaşlarını eve toplamasın. " Dedi.

Kübra özlem dolu bir sesle " Eskisi gibi bir arada-" Derken İzel lafını böldü ve " Akşam görüşürüz " Diyerek telefonu kapattı.

Aklına bir film şeridi gibi geçmişi geldiği vakit öylece kalakaldı izel.
O hastahane köşesinde bedenin son halini görmek... Diğer ekip arkadaşlarını görmek istememek...
Timden ayrılmak... MİT'e katılıp izini kaybettirmek.

Yalnızca Kübra ve Oya ile görüşüyordu. O da çok nadirdi. Adını MİT de çokça duyurmuştu.

Dağların Alaca saçlı kurdu...

İzel yüreğinde olan ateşi söndürmemişti. İstemişti ama olmamıştı. Sadece bastırıyordu. O kendi kendini yakıyordu ama başka bir tarafta yanan birisi daha vardı.

Akif Tolga... Namı diğer Alfa Timinin Alfası Tolga.

Kendisine Akif dedirtmiyordu. Eskisi gibi değildi artık. Aşktan gözü başka kimseyi görmüyordu ama o gözü İzeli de göremiyordu. Kendini iki senedir dağlara vurmuş, Alfa Timiyle gittikleri dağlarda tek bir it bırakmamışlardı.

Yüreği hala Koryürekti.

Bir korna sesiyle kendine gelirken üstüne doğru gelen kamyonetden son anda kurtuldu. Sinirle direksiyona vururken hızını arttırdı.

İzel onlardan gitmek istememişti. Timi'ni özlüyordu. Kurt Timi de onunla birlikteydi MİT de ama asla bir Alfa Timi hissiyatı vermiyordu.
O tutku, o coşku yoktu.
Akif yoktu...

İzelin onlardan gitme sebebi başkaydı. Bambaşka. İzel aynalara küsmüşken Timi onu her gördüğü zaman acıma duygusu gösterirdi. İzel buna dayanamazdı. O yanıklar sadece sırtında değildi. Sağ kolunda da vardı ama onu da dövmeyle kapatmıştı. Hançer dövmesiyle.
Boynunda da vardı yanıklar. Oraya dövme yaptırmamıştı ama sürekli fular yada boğazlı kazak giyiyordu

Eve geldiğinde arabasını park etti ve eve girdi. Evde bir sıcaklık yoktu. Kış günüydü ama kombi yanmıyordu. İzel sıcaktan nefret eder olmuştu. Ev buz gibiydi ama İzel bundan hoşnuttu.

Telefona gelen mesaj bildirimiyle birlikte koltuğa kendini attı.

"1 saat içinde toplantı var"

ALFA KURT 2 " Yürek Mahşeri " Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin