7 bölüm

33 7 7
                                    

Elın kolun bağlı cümlesi bana hep garip gelmiştir ama şuan tam olarak basetilerini anladım. Bana bir itirafta bulunmuştu ama ne dicektin şuana kadar ona korkumdan birşey demiştim. Ama ya cidden bana zarar verişe yada beni takıntı haline gelmişse yada kafamda kuruyordum.

Derin bir nefes alıp kafamı kaldırdım ." Seni görmek gerek kafayı yediğim kanatına gelmeden önce bunu bilmeliyim".

"Ben burdayım bücür sana teymin ederim ki kafayı yemdin. "

Korkuyordum hemde çok ne diceğimi yada napcağımı bilmiyordum kafam çok dolmuştu artık.

"İsmin anlamın biliyormusun "

Sorduğu soruyla duraksadim yani herkez kendi adın anlamın bilir demi

 "yüksek, yüce, üstün anlamına geliyor "

Güldü bu çok güzel bir seside yanında getiridi. Ona baktım şuan yüz ifadesini görmek içgüdüsü domustu içime

"Hayır onlar sizin dilinizde öyle . "

"Nasıl yanı "

"Senin adın şanslı meleği anlamı taşıyor benim küçük Barachiel"

Babam koymuştu adımı ve hep şans meleğim derdi bu kafamda yıldızlarının yanmasına sebep oldu.

Tam kafamda ne diceğimi düşünürken birden yatakta kaldığın hisetim. Onu görüyor gibi geliyordu sadece bir görünürlüğü yoktu ama onu hissediyordum.

Onu izlediğim farkı edice durduğun anşadım adım sesleri de durmuştu

"Beni görüyorsun gibi izlemeyi bırak bücür "

Kurduğu cümleden sonra kafamı başka bir yer çevirdim. Bu onu güldüyordu buna yemin ederim ama kanıtlayamam.

"Ben gidiyorum bücür işlerim var sende uyu bugün öğleden sonra dersin var "

"Bunu nereden biliyorsun "

Bu sefer kedinin kahkaha atı o sert sesine yakısan bir kahkahaydı.
Bana doğru geldiği hısetım adım sesleri kulağıma dolarken derin bir nefes alıp bekledim.
Yüzüme yaklaştığın aldığı ve verdiği nefesten anlamıstım . Sanki kafamı kaldırsam arada mesafe kalkıcak kadar yakındı.

"Ben seninle ilgili herşeyi biliyorum bücür "

Elın kaldırıdı be yüzme düşen bir saç tutamın kulagıman arkasına atı bu bilmediyim bir nedense kalbimi hızlandırmıştı.

"Uyu şimdi bücür "

Dedi ve ayağımın ordaki bahaneyi alıp üstümü örtü oan ne diceğimi bilemedim sadece gözüm kapatıp kendimi karanlığın kolarına bıraktım

                   🌧   🌧   🌧
Gözmu annemin seslenmesi sayesinde kaltım ve saati baktıgımda geçi kaldığımı gördüm hızlıca hazırlanıp evden çıktım

Koşar adımlarla okula gidiyodum
Okula vardığında derse beş dakika vardı hemen çantamı birakıtıö ve Mert'in yanına oturdum.

Oan bişey farkı etım yoktu ne sesi ne fısıltısı nede kendisi nereye gitmişti garip bi şekilde onu merek etim . Bişeymi olmuştu yada artık gelmicek miydi. Kafamı saldım ve kendine gel alya bi daha iyi diye düşündüm. Ama bi yanımda iyimi diye merak ediyordu

Af Bri  Yağmur Meleğim(+18) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin