Af Bri Yağmur Meleğim(+18)

8 bölüm

Yağmurdan

"Sen farkındamısınız naptığını böyle bişey olmaz uzak dur onda senin görevini onun korumaktı af bri "

Kendime defalarca tekrar tekrar soylediyim şeyi bana bir kerede o söylemişti ama olmuyordur. Deli gibi onu düşünüyor dum belki bu yasaktı ama deli gibi onu iştiyorum.

"Hem bu yasak koruduğumuz insanlara asık olamyız onlar için duygu besleyemeyiz af bri "

"Bunu biliyorum mear"

Kafası sağladı ve bir ileri bir geri yapmaya başladı. Ona değer veriyordum ama kanatlatımdan olmakta istemiyordum.

"Bir öğrenirse bitersin af bri buna dikkat etmelisin onunla konuştunmu yada görünür oldun mu  "

"Hayır "

Ama olmak istiyordum beni görsün istiyordum. Ama bu daha çabuk anlamarına yardımcı olurdu.

"Ya kafayı yicem bu nasıl olur sen bir yağmur meleğisin ama başta bu görevi Alman lazımdı. "

Haklıydı üstelik o bir korunandı  gerekendi.

"Ama görmedin onu mear öyle bir bakısı varki için gider öyle bir gülüşü var ki canın yanar hele babası öldü öleli o gülüşü görmedim belki ona o güzel gülüş ben verrim ha "

"Sen kafayı yemişsin af bri bu öğrenilirse hem kanatlarımda olursun hemde güçlerinde farkındasın demi "

"Biliyorum kimde ögrenmicek merak etme "

"Peki "

Kafasın kasıyarak arkasına döndü ve kapdan çıktı ve gitti.

Haklıydı belkide ama ok yaydan cıkmıstı herşeye hazırdım ona değer di .

Koltuga yasladım ve başımı olmaya basladım. Buraya gelmek beni çok yoruyordu. Ama bu gece çektiğim uyku bu durumu katlanır kılıyordu

Losgen burası meleklerin uyuduğu dinlediği bir yerdir kısaca meleklerin şehriydi ve genelde burayı uyumak için yada meleklerle takılmak için kulanırdık.

Buraya çok gelmezidim mear lâ konuşmam gerektiği için gelmiştim o bana ve bu durumda olan birine en iyi yardımcı ola bilcek kişiydi.

Gözümü kapatım ve biraz dinlenmem gerektiğine karar verdim. O karanlıl beni içine hapis ederken direnmenin.

                 🌧    🌧    🌧

Dunyay dönmüş onu izliyordum mert ve cansuyla kahve içiyordu mert onu güldürüyordu . Ama küçük bir tebessüm vardı yüzümde eskiden olsa gülmekten çenesi çıkardı. Eski alya özlüyordum enerjik gülen yüzlü ve neşe saçan şuan sadece karamsarlık vardı o güzel yüzünde.

Belkide bu yüzden kendimi ona beli etmiştim belkide oyüzden beni bilsin istedim artık içten gülsün istiyordum yine neşe şahsın etrafına.

Belki olan askı olmam bir hata ama bu ona  iyi gelecekse ben elimdeki herşeyi masaya sunmaya hazırdım.

"Sen ciddimisin alya melek diye bişey yok kızım kafayımı yedin bu ara babanın kitiaplarına çok oluyorsun galiba"

Cansunun dediğinden dolayı sohbete kulak verdim benim mi söylicekti

"Hayır ama belkide varlardır ve bizi izliyorladır bunu bilemesin "

"Sen eminsin heralde "

"Öyle bişey demedim "

Cansunun dediğinden sonra kafasın eydi benim düşünüyordu. Ola bilir miydi

"Üzme kızımı cansu o diyorsa gerçektir "

Dedi mert ve alya sacını okşamaya başladı . Neydi şimdi bu tamam arkadaşı ama bu mert benim olana çok yakın davranıyordu. Bu beni bazen deili ediyordu.