"Uyanmak zorundasın Barachiel Acı artık gözünü bak buradayım yanı başında his set artık ben yoruldum ben sensiz artik oylsakı yanı başındayım Barachiel Burdayım aç artık gözünü"
Sözler kulağıma dolarken irkilmeyle uyandım mert yanı başımda ders dinliyordu ama onun sesine hiç benzemiyordu rüya gördürmek gibi ama sadece ses vardı çok garip.
Mert bana doğru döndü gülümsemesi yüzünden hiç eksik olmuyordu özellikle bana karşı
"'Niye uyandırmadın beni oğlum yaa dersi kaçırdım "
"Çok güzel uyuyosun napıyım" dedi
yine şakasını yürüyordu bana küçükede aynısı yapardı hep güldüm omuzuna vurdum bıtane
"Yazdım sana hepsini not aldım merak etme akşam uyumadın diye uyandırmadım "
"Nereden biliyorsun kamera mi koydun lan odama "
Kahkaha patlatımamak için elini ağzına kapatı
"Hayır manyak akşam ışığın iç sönmedi hem yine babanın yazdığı kitapları okuyodun ve sen bitiremeden uyumasın "
Dersi bitince yemek için çıktık sınıftan Mert'in işi olduğun söyleyip gittiğinde. Kantine doğur yol çıktım ama o izlenme hisi bütün vücudum ele geçirdiğinde.
Durdum etrafta balınmaya başladım ama kimse yoktu bu koridor normalde tıklım tıklım olurdu. Birden ensemde bir nefes hisedice arkami döndüm ama yine kimse yoktu artık kafayı yicektim yada Deliriliyordum kesin başka bir açıklamasi yoktu.
Kendimi silkeleyip yürümek için adım atımaya çalıştım ama atamıyordum kendime zorladım ama olmadı ensemde ki nefesi yine yerini beli edince içimi korku sardı biran önce eve gidip yorgan altına girmek ve kendimi güvende hissetmek istiyordum ama kıpırdayamaz bir haldeydim.
Bir den omzuma dokunan bir el hisedice çığlık bastım oan koridorda benden başka başkaları olduğunu görünce ve bana dokunan mert olduğun fark etım ve bana endişeyle bakıyorurdu.
" İyimsin ayla korkutmak istiyordum"
ona baktım ama ne diceğimi yada ne tepki vereceğimi bilmiyordum öylece ona baktım
" iyimsin ayla eve gidelim mi yada hastaneye"
hayır anlaminda kafamı salağım ve
"ben biraz hava almak istiyorum sonra görüşürüz "
dedim arkamı dönüp hızla uzaklaşmaya başladım ne yaşamıştım ben böyle
Okul kapsına doğur yüruken cansu önüme çıktı birden
"n'aber bebek özledim seni "
dedi boynuma sarıken
"İyim"
dedim sadece bana baktı ve kasın çatı
" yüzüne noldu benmeyaz olmuşsun iyisin demi canımm "
Elime istemsizce yüzüne götürdüm
"iyim yaa biraz hava almam lazım "
Anlamsız bi şekilde bana baktı bende onu umursamadan yürümeye devam etım babamın ölümden sonra aramıza mesafe girmişti nedenin hiç anlamamıştim ama bana bakısı değişmişti .
Okulun ağır kapsınn itirdim ve dışarı çıktım derin bir nefe çektim bahçeye doğru yürüdüm derin derin nefes alarak. Kulaklarıma yine o ses doldu
"benden bukadar korkuma... "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Af Bri Yağmur Meleğim(+18)
Жіночі романи"Yasın kaç" Aklıma ilk gelin sordum geri bir adım artım "Senin doğumun ve babanın ve onda babasın ve onda babasın" "Tam sayı " "Bin kusur saymayı bıraklı çok oldu " Bir adım daha ve bir adım geri "Neden beni koruyorsun " "Bilmiyorum emir verildi...
