OKYANUSTA BİR DAMLA

6. SADECE BİR GÜN

6. SADECE BİR GÜN

NP : Redd - Nefes Bile Almadan

* BÖLÜMDE TETİKLEYİCİ VE RAHATSIZ EDİCİ UNSURLAR VARDIR. Lütfen bunu dikkate alarak okuyunuz!!*

Diğer bölümler bu bölüm kadar mutlu olmayacak. O yüzden sevinmeyin ^^

**
Gözlerimi açtığımda hâlâ yanımdaydı. Mavi gözlerine bakıp uyku mahmuru bir şekilde gülümsedim. Doğruldu. Odadan çıkarken bana seslendi. "Hazırlan." Kaşlarımı çattım. Daha yeni uyanmıştım.

"Nereye gidiyoruz?"

Odaya elindeki tepsiyle girdi. Tepsiyi özenle üzerime bırakıp omzuna astığı kıyafetleri yatağa koydu. Sorumu tekrar ettim. "Nereye gidiyoruz?" Gözlerini kırpıştırıp bana baktı.

"Oraya tekrar dönmeden önce sana bir gün tanımak istedim. Bir gün boyunca ne istersen yapacağım."

Gülmemek için dudaklarımı sıkıca birbirine bastırdım. "Öyle demek, ha?"

"Ben vazgeçmeden hazırlan." dedi. Tepsideki tostu elime alıp kocaman bir ısırık aldım. Benim için bir şey yapmaya çalışıyordu. Benim için, benim. Ağzımdaki lokma bitince kocaman bir ısırık daha aldım. "Yavaş ye, küçük."

Bir süre sonra tüm tostu bitirdim. Bu süreçte sadece beni izledi. Tepsiyi yatağın kenarına koyup ağaya kalktım. Arkasını döndü. Bu hareketine sessizce kıkırdadım. Yatağın üzerine bıraktığı kıyafetleri üzerime geçirdim. Beyaz, sade bir kısa kollu ve bol siyah bir eşofman vardı. Üzerime geçirip saçımı sıkıca at kuyruğu yaptım. Son olarak da aynadan kendime bakıp beğendiğimi belirten bir ses çıkardım.

Heyecandan yerimde duramıyordum. Hızlıca bana dönmüş Baran'ın üzerine atladım. "Lunaparka gidelim!" Kendimi küçük bir çocuk gibi hissediyordum. Homurdandı.

"Çocuk musun, sen?"

Dudağımı büzüp ona baktım. Gözlerini kaçırdı. "Tamam," dedi. Sevinçle gülümseyerek olduğum yerde zıplamaya başladım. "Sadece bir gün katlanabilirim sanırım." Kıkırdadım.

☙

"Pamir hadi." dedi Baran, Pamir'i kolundan çekiştirerek. "Çok yorgunum." dedi ve kafasını arkaya yatırıp gözlerini kapattı. Ardından saçma sapan sesler çıkarmaya başladı. Ofladım ve Baran'ı ittirip, Pamir'in kolunu ben tuttum. Eğilip Pamir'in kulağına fısıldadım.

"Eğer gelirsen pamuk şeker alırız."

Hemen gözlerini açıp doğruldu ve kapıya doğru yürümeye başladı. "Ne bekliyorsunuz, gidiyoruz!" Gülümseyerek kapıdan çıkarken Baran bana ters bakışlar atıyordu. Sırıttım.

Baran lunapark kartı alıp para dolduruyordu. Ben ve Pamir ise... Dedikodu. Tek kelime. Tanrım, ben iyi bir insandım. Kolumu tutan Pamir'e baktım. Beni kolumdan çekiştirerek sarışın bir kızı gösterdi. "Bak şuna bak," dedi fısıldayarak. Yüzüne buruşturdum. Fısıldarken bile bağırıyordu resmen. "Görüyor musun? Ne kadar güzel."

"Yok, görememiştim."

Kaşlarını çattı. "Bu kızı görmeyen yoktur ama,"