Bölüm 3

2.3K 102 16
                                    

Felaketle başlayan her şey felaketle biter..............

.

.

.

Dünya güzel bir yer değildi

.

.

Dünyanın iyi mi kötü mü olduğunu bilmiyorum. İyiydi de bana mı o yönünü göstermedi. Yoksa kötü olup bir tek bana mı böyle davrandı. Dünya kesinlikle iyi bir yer değilde. En azından bana böyleydi.

    Birinin beni dürtmesiyle gözlerimi araladım. Baktığım da Alp dı.

             "Ne var?"dedim "Yemeğe gel"deyip odadan çıktı. Yatak dan kalkıp banyoya girdim ve işlerimi hal ettim. Daha sonra giyinme odasına girdim. Siyah pantolonla beyaz kısa kol kiyafet giydim. Üstüne de siyah hırka giyip odadan çıktım. Merdivenlerden inerken saçımı at kuyruğu yaptım.

       Kapıyı açan kadında yemek odasının yerini öğrendim. Oraya gidip içeri girdim. Herkes+1 tane tanımadığım adam vardı. Bir tek en köşe boştu. Oraya oturduğumda Demir sandalyesini benden uzaklaştırdı.

 Kırıldım..........

Cahid beyin"Afiyet olsun"demesiyle yemeğe başladık. Gizli bir şekilde kendimi kokladım. Kötü kokmuyordum ki. Neden uzaklaştırdı?

   Cansel hanım önümde oturan adamı gösterip" En büyük Abin Fırat"dedi. Fırat sa"Onun abisi değilim"dedi sert bir sesle. Ulan ben sizi süründürmez miyim. Sürüneceksiniz bana abi de diye. O zaman bende size ben sizin kız kardeşiniz değilim deyicem."Umrum da değil"dedim onunla aynı tonda. Daha sonra"Cahid bey sabah eve biraz geç gele bilirim.Haberiniz olsun"dedim

"Nereye gideceksin?" Ben daha cevap vermeden Eymen"Sevgilisiyle buluşmaya"dedi. "Pardonda Bu seni ne kadar ilgilendirir. İşim var"dedim"Kardeşimle düzgün konuş"dedi Fırat. Tabi efendim sen düzgün konuş diyeceksin bende konuşacam.

"Kardeşine söyle benle düzgün konuşsun"dedim. "Konuşmazsam nolur?"dedi Eymen."Bende sizle düzgün konuşmam"deyip ayağa kalktım. "Afiyet olsun doydum"Polat"Yemek bitmeden kalkamazsın. Kural"dedi. "Ben sizin aileniz den olmadığıma görü kurala uyma mecburiyetim de yok"diyip yemek odasından çıktım. Yukarı odama gelip kapıyı kapat dım.

   Dolaptan pijama alıp giydim. Daha sonra yatağa yattım.

                   



Saat 23.59 ve ben hala uyuyamıyorum. Bir ara koyunları saydığımı hatırlıyorum. Hepsi dil çıkartıp zıplıyordu lar. O yüzden koyunları saymaktan vaz geçtim. Tamam sakinim. Bu sefer sayı saymağa başlayarak gözlerimi kapattım. Umarım artık uyuya bilirdim.

         Uyursam geçerdi belki.

===========================================================================

Umarım beğenirsiniz. Bu sefer az oldu farkındayım.

Özür dilerim.

Gelecek bölüm uzatmaya çalışacam. 

Görüşürüz kendinize iyi bakın bb <3

YENİ HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin