Bölüm 18

1.7K 62 8
                                    

Yokuşların sonunda yok oluşlar varmış, bilseydim nefes nefese koşmazdım

.

.

.

Eskiden hep Cansel le kovalamaca oynarken hep yokuşlara koşardım. Yokuşlarda hep daha hızlı olurdum.

Ama yokuşların sonunda yok oluşların olduğunu bilmezdim. Bilemezdim.Yok oluşa hızla gidiyordum meğerse.

Şuan hep beraber gülerek sahilde yürüyorduk.Önden üç kişinin gelmesiyle duraksadım. Abiler de duraksadı. Eski anne baba ve Ceren. Baba kolunu Cerenin koluna koymuştu. Üçü de gülerek konuşuyor bu tarafa geliyorlardı.

 Beni fark eden Ceren babasına bir şey söyledi. Sonra yanıma gelip önümüzde durdular. Anne bir dakka ben niye bunlara anne baba diyorum ya. Candan elini Muratın sıcak bıçak bastırdığı yere götürdü ve sıkı. Hayda bunların yarayla ne alıp veremedikleri var? Bi izin vermediler kapansın yara.

 "Nasılsın kızım?"dedi Murat."Seni ilgilendirmez"dedim. Tekrar eski kişiliğime dönmüştüm. Kolumu dahada sıktı.Niye böyle yapıyorsun kızım? Üzülüyoruz ama"dedi Candan."Nedenini iyi biliyorsunuz"dedim. Ceren"Ya bırak ya anne. Güzelce konuşuyoruz izin vermiyor"dedi.

 Yalandan gülümseyip "Sana söz hakkı verilmedi"dedim. Candan Fırata"Kızımla 2 dk konuşa  bilir miyiz?Biraz hasret giderelim."dedi. Hasret mi? Yalanlarınız da boğulun.

Fırat bana bakıp başını salladı."Oraya gidelim"Gösterdiği yere gittim."Çabuk konuşun."dedim. Ceren gülüp"1 hafta sonra saat 17.00 da Canselin mezarlığına gel"dedi."Cansel mi?Neden?"dedim."Sen gel görürsün"dedi. Ayağa kalktım. Tam gidecekken Murat konuştu.

"Son olarak ta senden nefret ediyorum kızım."Burukça gülümseyip bizimkilerin yanına gittim."Güzelce konuşuyorlar neden tersliyorsunki?"dedi Asil."Seni ilgilendirmez"dedim.

Polat elimi eline alıp"Kan"dedi.He kan napcan.

Of bir de bu çıktı ya. Yara kanayıp aşağı süzülmüştü."Orada eczaneci var. Gidelim."dedi Osman. Hep beraber oraya gittik. Fırat gerekli malzemeleri alıp yanımıza geldi. Yakındaki banka oturduk.

Fırat kıyafetin kolunu kaldırdı. Öylece baktı. Of.............Yara izlerini unutumuşum. 4 tane yanık izi. Kesik izi. Morarmalar. Kemerin izi."Bunu kim yaptı!"dedi. Her kes öylece yaralara bakıyordum.

 O birsi kolumun kıyafetini de yukarı kaldırdı. İkisi de aynıydı.

 Yankı abim yanıma gelip çömeldi."Abicim kim yaptı sana bunu?"dedi. Ben onların şah eseriyim abi;)  Osman"Eski anne babası"dedi. Bunu o nereden biliyor."Sen nereden biliyorsun?" dedi Yankı abim.

"Asena sen beni hatırlamıyorsun ama ben seni hatırlıyorum. Asena 7 yaşındaydı bense 14. Bir yerden koşuyordu ve bana çarpıp yere düştü.Kaldırdım onu. Yüzüne baktım.

 Gözünün altı morarmış dudağı kanamıştı. Onu eve apardım. O gün bizde kaldı. Bunun kimin yaptığını sorduğumda anneyle baba dedi"Ben ona bakıyordum. Tanıdık geldiğini söylemişmiydim? Histerik bir şekilde güldüm.

"Yani anlayacağınız el bebe gül bebek büyümedim. Prenses gibi hiç büyümedim."dedim. Son sözümü Demire hitaben söylemiştim.

 Ayağa kalkıp"Ben eve gider. Size iyi eğlenceler"dedim Tam giderken biri kolumdan tuttu. Baktığımda Alp tı. Ona baktım.

"Özür dilerim. Tüm bu olanlar için üzgünüm."dedi. Kahkaha attım. Ardından ciddi bir yüz ifadesi takındım."Üzgün olman hiç bir şeyi değiştirmez.Şimdi sen siz güya üzgünsünüz ya benim hayatımda hiç bir şey değişmiyor. Ruhum iyileşmiyor. Yaralarım iyileşmiyor. Pisikolojim düzelmiyor"dedim

Asil"Keşke ruhuna da yara bandı yapıştıra bilsem"dedi.

"Yine de iyileşetiremezsin."deyip yanlarından ayrıldım.

(Yazardan)

Asena oradan ayrılırken her kes onun arkasıyca bakıyordu. Bu da neydi şimdi? Ne vardı ki Asenanın ruhunda? Neler olmuştu ki bu kadar karamsar olmuştu?

 Özür dilerim soruyu yanlış sordum.Neler yaşamamıştı ki. Ne yaşamış ki bu kız dediler içinden.

"Bu...........anlamıyorum........Nasıl yaptılar bunu"dedi Yaman.Garip gelmişti 15 yaşındaki kız çocuğunun bunları yaşayarak belli etmemesine. Onun yerinde başkaları olsaydı ağlardı. Sessiz durmazdı. Koluna baktıkta bile biliniyordu ne kadar acı çektiğini.

 Demir ellerini saçına geçirip"Kolunu sıktım. Kanattım. Naptım ben. Kendi kız kardeşime zarar verdim."dedi. Yankı"Ne yaptın?"dedi.

"Gerçekten sizi artık anlayamıyorum artık. Demir biz sana el kaldırdık mı?Siz.........Bende aileye sonradan katıldım. Neden ona ben ilk geldiğim gibi davranmadınız?15 yaşında kız ya. Daha büyümemiş küçük. Birinin onu korumasını bekliyor. Ama bakıyorum da ruhu büyüyüp kadın olmuş."deyip yanlarından ayrıldı.

   Sırasıyla Osman Yaman Batuhan ve Batu da vedalaşıp ayrıldılar yanlarından. 

Kaldılar 6 kardeş baş-başa. Denizin önüne geldiler. Öylece denizi izlediler tek kelime etmeden. Biliyordular hata yaptıklarını. 15 yaşındaki bir kız çocuğunun ruhuna yara bırakmışlardı. Ve bu yara kabuk tutup tekrar kanaya bilirdi. Yada o yaraya merhem olacaklardı.

Bazıları geçer diyor. Gelin bu yerde size güzel bir kitap alıntısı bırakayım. Belki anlarsınız.

-Her kes geçer diyor. Geçer mi efendim?

+Her kes ne bilir acımı?Her gün biraz daha acır sonra biraz daha ve biraz daha. Ama en sonunda ne olur biliyor musun? Geçmez. Evet geçmez. Geçti sanarsın ama geçmez..........

===========================================================================

Merhaba arkadaşlar.

Bölüm nasıldı?

Siz nasılsınız?

Umarım beyenmişsinizdir.

Vote atmayı ve yorum yapmayı unutmayı.

Kendinize iyi bakın.

Görüşürüz bay bayy.

YENİ HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin