AŞK ÜÇGENİ [Texting]

37

Uraz koşarak yanımıza gelirken burnundan soluğunu görüyordum. Ben de Esat'a sövmemek için zor duruyordum.

Leyal: Uraz...

Diyebildim fakat başka ne söyleyebilirdim ki?

Uraz Esat'ın yakasına yapıştığı gibi suratına sağlam bir yumruk attı. Uraz'ı durduracak mıydım? Hayır.

Uraz: ULAN IRZ DÜŞMANI SEN KİMSİN BENİM SEVGİLİMİ ÖPÜYORSUN?

Diye kükredi Uraz. Esat, kendini savunmak için bir hamle yapmadı. Dayak yemeye razıydı.

Uraz'a yaklaştım ve kolunu tuttum. Elini kirletsin istemiyordum yoksa Esat'ı şuan gebertse kahkaha atarak izlerdim.

Leyal: Uraz, sakin ol. Bu herif için kendini yormana bile değmez

Dedim ve koluna girip hızla parktan uzaklaşmaya başladım. Hala sinirliydi.

Uraz: Leyal bırak beni. Şu şerefsize haddini bildireyim.

Leyal: Uraz, lütfen gidelim.

Uraz beni dinledi ve zorluk çıkartmadan yürümeye başladı.  Bir açıklamayı hak ediyordu. Ama ne diyebilirdim ki?

Uraz: Leyal, senin ne işin vardı o şerefsizin yanında?

Diye sordu. Hala öfkesi dinmemişti.

Leyal: Uraz, şuan çok sinirlisin sonra konuşalım mı?

Uraz: LEYAL! BENİ OYALAMA! NE İŞİN VARDI LAN O HERİFİN YANINDA!?

Diye bağırdı. Uraz'ı ilk kez bu kadar sinirli görüyordum. Bu hali beni bile korkutmuştu. 

Leyal: Esat... Yani o iyi değildi. Ona destek olmak için gittim o parka. Ama yemin ederim böyle yapacağını-

Uraz sözümü kesti.

Uraz: SEN HEP ONA DESTEK OL TAMAM MI LEYAL? Senin sevgilin o zaten amına koyayım! Leyal, ben çok yoruldum. Senin sürekli o Esat'ın peşinde olmandan çok yoruldum. İkimizde yıpranıyoruz bu ilişkide. Yürümüyor işte. En iyisi birbirimizden uzak durmamız.

Leyal: Uraz hayır! Hayır, lütfen... Yapma. Uraz ben seni seviyorum

Uraz: Üzgünüm Leyal ama sadece sevmek yetmiyor.

Dedi ye kolunu benden kurtardı. Ayrılacak mıydık? Bunu istemiyordum. Uraz benim tek aşkımdı. Onu seviyordum.

Leyal: Aşığım diyorum Uraz! Sadece seni istiyorum.

Uraz: Buraya kadarmış.

Leyal: Sevmiyor musun beni? Soğudun mu benden? 

Gözlerim doldu ama ağlamamak için direndim.

Uraz: Dediğim gibi sevmek yetmiyor. Kendine iyi bak.

Leyal: Uraz, bırakma beni.

Dedim ve elini tuttum. O ise geri çekildi ve bir şey demeden arkasını dönüp uzaklaştı. Bense bu ıssız sokakta yalnız kaldım. Kaldırıma çöktüm. Bacaklarımı kendime çektim ve kollarımı sardım. Sevilmeyi hak etmiyor muydum? Berbat bir insan mıydım?

Göz yaşlarımı daha fazla tutamadım ve ağlamaya başladım. Aynı gün hem arkadaşımın ihaneti hem de Uraz'ın beni terk edişi bana çok ağır gelmişti.

Yanıma birinin oturduğunu gördüm yaşlı gözlerimin arkasından. Çok sinirliydim ama şuan çok güçsüz hissettiğim için kalkmadım o kaldırımdan. İkimizde sessizce oturduk. İkimizde konuşmadık. Konuşsak iyi şeyler olmayacaktı çünkü...