Chole'den

311 7 7
                                    

Ben, babam, Vanessa ve Yeşil şuan kapının önünde durmuş sarılıyorduk. Ayrılıldığımız da daha fazla beklemeyerek içeri girdik. Ben fazla beklemeden direk odama gitdim. Odam daha çok siyah renklerden oluşan güzel bir odaydı. Yatağımın sol tarafında bir tablo vardı. Açıkçası bence bu tablo o kadar paraya değerdi.

 Açıkçası bence bu tablo o kadar paraya değerdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Chole'nin odasıı

Direk olarak üstümü değiştirdim. Vanessa, ben ve Yeşil dışarı çıkıcaktık. Bunu ben söylemiştim abla ve kardeşler ile bir gün geçiricektik. Hadi bakalım sonunuz mübarek olsun. Üzerime kahverengi bir eşofman takımı giymiştim.

Chole'nin giydiği

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Chole'nin giydiği

Fazla uzatmadan aşağı indim Vanessa her zaman ki gibi bir elbise giymişti. Yeşil ise yeşil kapşonlu kazak ve altına siyah bir eşofman giymişti. Yeşil'e her baktığım da kendimden korkuyordum. Ben nasıl bu kızın hayatını mahvetmiştim? Nasıl böyle bir canilik yapabilmiştim?
" Hazırsanız gidelim?" dedim. Vanessa başını salladı ve evden çıktık. Vanessa arabasına bindi. Çok fazla beklemeden ben öne , Yeşil arkaya binmişti.

Vanessa arabayı pahalı bir mekanın önünde durdurdu ve arabadan indi. Ben ve Yeşil de aynı anda arabadan inip mekana baktık. Güzel bir yerdi. Siyah'a boyanmıştı ve iki katlıydı. Adına baktığımda şaşkınlıktan ağzım açıkta kaldı.

Green Cafe!

Burası bizim miydi? Ben neden bilmiyordum? Gerçi belki benim bilmediğim daha neler imiz vardı.
Yeşil," burasį kimin, neden Green yazıyor?" diyince Vanessa ona döndü ve, " Green yazıyorsa bizimdir, Yeşil," dedi ve arkasına bakmadan Cafe'ye girdi. Yeşil'in asılan yüzüne karşılık gülümseyerek elimi beline koydum.
" Onu umursama, kardeşim. O hep böyle biliyorsun," dediğimde başını salladı ve beraber içeri girdik.

İçeri girer girmez tüm çalışanlar sırayla önümüzde durdu ve eğildi. Vanessa aralarından tatmin olmuş bir şekilde geçti. Ardından ben ve hemen arkamdan Yeşil'de geldi. Vanessa rezorvasyonlu bir masaya oturunca Yeşil ona şaşkınlıkla baktı. Çünkü üstünde başka birinin adı yazıyordu.
Annabella- Thomas

" Vanessa kalk oradan başka birinin yeri ora," dediğimde Vanessa uzanarak rezervaston kağıdını yırtı. Ve," artık değil?" dedi. Ona sinirle bakrak oturdum benden sonra Yeşil'de oturmuştu. Bakalım bugün nasıl geçecektii...


Beğendiniz mi?

Ötanazi Okulu 5Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin