Karanlığın İçinde

Ekipten ayrılmak

O sırada 1522 kendini mavi çekirdeğin olduğu odada bulur. Ve yavaşça mavi çekirdeğe yaklaşır ve ona dokunacakken bir ses yükselir.

"Onlar seni kandırmaya çalışıyor."

"Ne?"

"Ben herşeyi görüyorum. Senin 'arkadaş' sandığın kişiler seni güçlendirerek gücünü almak istiyor. Bense seni seviyorum ve sana yardım etmek istiyorum."

O sırada bir anda 1522'nin önünde siyah bir varlık belirir. O varlığın vücudu insan vücuduna benzer, ama kolları oldukça uzun ve parmakları sivridir. Gözleri ise kırmızıdır. O varlık elini 1522'ye uzatır.

"Bize katılabilirsin. Beraber herkesi öldürerek en güçlüsü olabiliriz."

"Sen kafayı yemişsin! Ben aptal bir çekirdek için arkadaşlarımı satamam!"

"Onlar senin arkadaşın bile değil. Onlar sadece sana acıdığı için sana yardım ediyorlar. Sen onların gözünde bir zavallısın."

1522 'gerçektende öyle' diye düşünürken bir anda kendine gelir.

"Herkesi öldürerek ne yapacaksınız ki?"

"Yalan söyleme Jessica. İntikam almayı ve insanları öldürmeyi sende bizim kadar seviyorsun."

"Ben sadece nefret ettiğim insanları öldürmekten zevk alırım."

"Evet. Bir düşünsene. Onlar seni yakarak öldürmeye çalıştı. O iki kardeş yüzünden senin hayatın mahfoldu. Onları öldürmeye değecek. İnan bana."

"Hayır! Sadece beni kandırmaya çalışıyorsun! Onları benden nefret ettireceksin!"

"Ailenin intikamını almak istemiyor musun? O iki kardeşin anne ve babası yüzünden sen ne kadar acı yaşadın farkında mısın? Ve hala onları mı düşünüyorsun?"

"Pekala. Benim için birşey yaparsan size katılırım."

"Ne istiyorsun?"

"Yuna'yı öldürmeni."

1522 bunu söyleyleyince o varlık şaşırır.

"NE?!"

"Sen beni aptal mı sanıyorsun? Ben herşeyin farkındayım ve onlar gibi beni de kandıramazsın..."

O sırada 1522 ter içinde uyanır. O gördüğü şeylerin gerçek olduğunu sanarken aslında gördüğü şeyler tamamen bir rüyadır. Etrafına bakar bakmaz yanında olan ve onu izleyen 1124 ve 1129'u görür.

"Ne oldu? Neden öyle bakıyorsunuz?"

"Sen uyurken... Bir anda gözlerin açıldı ve mavi mavi parlamaya başladı."

"Jessica. Bize doğruyu söyle. Sen bir rüya mı gördün?"

1522 derin bir nefes alır ve konuşmaya başlar.

"Evet. Rüyamda mavi çekirdeği görüyordum. Sonra.. bir varlık gelip bana onlara katılmak için beni ikna etmeye çalışıyordu. Ve onları öldürmemi istiyordu-"

"Kimleri?"

"1447 ve 1425'i."

"Devam et."

"Sonra bende eğer Yuna'yı öldürürsen size katılırım diyordum ve o da şaşırıyordu. Bende 'herşeyin farkındayım' diyordum. Sonra uyandım."

"Bu sadece bir rüyadan ibaret olamaz."

"Haklısın. Özellikle de Yuna olayı."

"Bu arada Yuna nerede? Onu hiç görmedim."

"Bilmiyoruz. Onunla şakasına biraz dalga geçtik ve bir anda 'Jessica sizi kandırarak hepinizi benden nefret ettirmeye çalışıyor ve sizde buna kanıyorsunuz' dedi ve gitti."

"Biraz mı? Kızı tek dövmediğiniz kaldı."

"Herneyse. Şimdi konumuza odaklanalım."

"Jessica. Sana önemli birşey söylemeliyim."

"Tabii. Söyle."

"Mavi çekirdek için güçlenmenin anlamı yok. Onu şimdi almalısın."

"NE?!"

"O karanlık varlık her geçen gün seni daha fazla kontrol altına alıyor ve sende 'güç çalacağım' diyerek fazla zaman kaybediyorsun."

"Sen benimle dalga mı geçiyorsun?! Mavi çekirdeği almam için beni zorla ikna eden sendin ve şimdi onu hemen al mı diyorsun?"

"Yapacak başka birşey yok."

"Sen bunu marketten çikolata almak falan mı sanıyorsun? Onu almak sandığın kadar kolay değil!"

"Biliyorum ama bunu kendin için yapmak zorundasın."

"Jessica. Biz sadece senin iyiliğini düşün-"

"DÜŞÜNME O ZAMAN!!"

1522 öyle bir bağırmıştı ki diğer uyuyan herkes bir anda uyandı ve 1129 ile 1124 korkuyla geri çekildi.

"BEN ARTIK HEPİNİZİN SAÇMALIKLARINDAN BIKTIM! HEPİNİZ SÜREKLİ AYNI ŞEYLERİ SÖYLÜYORSUNUZ! O LANET RUHLARIN SESLERİNE VE BU LANET OLASI YARALARA DAYANMANIN NE KADAR ZOR OLDUĞUNUN FARKINDA MISIN? SEN BENİ HER ZAMAN HERŞEYİN EN İYİSİNİ YAPAN BİR ROBOT MU ZANNEDİYORSUN?!"

"Tabii ki de öyle düşünmüyorum. Sadece dayanmalısın. Yapacak başka bir şeyin yok."

"Keşke o gün beni yakmak yerine direk bıçaklasaydınız da ölseydim."

1522 baltasını alarak hızlıca yürümeye başlar. 1124 peşinden gitmeye çalışır ama 1447 onu durdurur.

"Bekle. Sadece biraz yanlız kalmaya ihtiyacı var."

O sırada 1522 onlardan oldukça uzaklaşmış, bir köşede ağlıyordur. Ama o kadar çok ağlamıştır ki gözlerinden kan akıyordur. O sırada arkasından biri gelerek onun omzuna dokunur.

"Git başımdan."

O kişi hala oradan gitmez ve 1522'nin yanına oturarak ona bakar.

"Sana git dedim. Konuşmak istemiyorum."

O kişi bir süre daha gitmeyince 1522 kafasını kaldırarak o kişiye bakar ve çok şaşırır.

"Anne?!"