Karanlığın İçinde

Kötüler aslında iyi mi?

1481 sinirle yürüyerek 925 ve 687'nin yanına gitti. Yürürken ayağı demir sopaya takıldı ve onların yanında sopayı cama doğru fırlattı ve kırdı. Onun bu halini gören 925 ve 687 şaşırdı.

"Hey hey! Sakin ol! Ne yaptığını sanıyorsun?!"

1481 kendi bedenine geri döndü ve 925'e bağırmaya başladı.

"NE Mİ YAPIYORUM?! BEN ARTIK GÜÇLERİMİ SAKLAMAKTAN BIKTIM! SÜREKLİ KAYBETMEKTENDE!"

687 soğukkanlılıkla konuşmaya başladı.

"Sabırlı ol Amelia."

"Bu halde nasıl sakin ve sabırlı olabilirim?! Ben artık onun kılığına girerek acı çekmek istemiyorum! Buna katlanamıyorum!"

"Sen katlanamıyorsun ama Jessica? Jessica ölümsüz bir varlık ve senin çektiğin acıyı o ebediyen çekecek."

1481 derin bir nefes alarak konuşmaya devam ediyor.

"O kısım beni ilgilendirmez. Ben artık gerçek güçlerimi kullanmak istiyorum. Jessica'dan daha güçlüyüm ama neden güçlerimi kullanmam engelleniyor?"

"Çünkü seni küçümsemelerini istiyoruz. Onlara seni iyice küçümsedikten sonra saldıracaksın."

"Peki Yuna ve 1124? Yuna 1124'e olanları anlattı."

"Onların yolumuza çıkmasına izin veremeyiz. Şimdi git ve onları bize getir."

"Sizde beni iyi köleye çevirdiniz."

1481 söylenerek Yuna ve 1124'ü aramak üzere çıktı. Jessica onlara dokunmaması için 1481'i uyarmıştı ama bu 1481'in umrunda değildi çünkü tekrar karşısına çıkarsa gerçek güçlerini kullanmaktan çekinmeyecekti. 1522'nin kılığına girerek diğerlerinin yanına gitti. Aralarında 1124 yoktu ve Yuna kendisini görünce panikledi ve zamanı durdurmaya çalıştı. Başardı da. Zaman durdu ama 1481'in gözleri kırmızı olarak parlamaya başladı. Gülümsedi.

"Acaba seçilmiş kahraman seni kurtaracak mı?"

"Uzak dur benden!"

1481 ona doğru ilerlemeye başladı. Yuna ise şaşkınlıktan ne yapacağını bilemiyordu. Sadece geri geri yürüyordu.

"Hadi ama. Çok korkaksın. Korkacağına Savaşsana?"

"Lütfen affet beni! Size tekrar katılabilirim! Onu öldürebilirim!"

"Sadece bir tane işin vardı. BİR TANE! Onların olayı öğrenmemesini sağlayarak bana yardım etmek! Ama sen ne yaptığın? Bana ihanet ettin."

1481 Yuna'yı boğazından tutuyor.

"1124 bozuntusu nerede? Seni terk mi etti?"

"B-bilmiyorum-"

1481 Yuna'yı yere fırlatıyor.

"Daha en başında buraya gelmeseydin bunların hiçbiri yaşanmazdı. Seni uyarmıştık."

"Ben- sadece arkadaşlarımı bulmak istedim."

"Buraya tonlarca insan geldi ve hepsinin buna benzer bahanesi vardı. Şimdi onlar neredeler? Öldürürülerek başka bedenlere hapsedildiler. Sen de mi bunlardan olmak istiyorsun?"

"Sen Jessica'ya zamanında iyi davransaydın asıl şimdi bunlar yaşanmazdı. Sen sıradan bir insan olurdun."

"Ben bir insan değildim. Hiçbir zaman olmadım."

"Nasıl yani?"

1481 içini çekiyor.

"O... O lanet olası varlık. Bana güçler verdi. Ve bana sadece tek birşey söylüyordu. 'ölür'."

"Kimi?"

"Herkesi. Her zaman içimde bir öldürme isteği oluyordu ve bu istekten vazgeçemiyordum..."

"Korkunç olmalı."

"Aslında ben daha 4-5 yaşlarındayken bir otelde yanarak ölmüşüm. Annemler şeytanla anlaşma yaparak beni tekrar hayata getirmişler. Jessica veya bir başkasına hiçbir zaman kötülük yapmak istemedim. Kontrol edildim."

"Peki neden bunu Jessica'ya anlatmadın? Sana yardım edebilirdi ve hala edebilir."

"Denedim. Ama bana engel oldular..."

1481 ağlamaya başlamıştı. Yüzünü gizlemeye çalışıyordu. Yuna ise ayağa kalktı. Bu duruma o bile şaşırmıştı. Saf bir kötü sandığı kişi aslında iyi biriydi. Ama nasıl işler Yuna'yı yakalamaya çalışırken bir anda böyle bir hal almıştı?

"Dinle 1481. İntikam almak ve insanları öldürmek her zaman iyi bir seçenek değildir. Eğer sen savaşmayı tekrar tekrar seçersen en sonunda ikiniz de zararlı çıkarsınız. Jessica'yı öldürmek yerine neden ondan yardım istemiyorsun?"

"Artık herşey için çok geç. O bana yardım etmez."

"Elbette eder. O anlayışlı biri ve ikinizde çok benzer şeyler yaşadınız. Eminim ki sana yardım edecektir."

1481 Yuna'ya baktı. Ağlayan gözleri doğal renginde, ışıl ışıl parlıyordu.

"Neden bana öyle bakıyorsu-"

1481 bir anda Yuna'ya sarıldı. Yuna şaşkına dönmüştü.

"Teşekkür ederim."