My Obsessive Husband

CHAPTER 27

LILY VERMILLION POV'

Malapit nakong manganak pero hindi parin bumabalik si vince.

*

Pagising ko ay wala na si vince sa tabi. Bumungad sakin ang mukha ni amira at alex na nagaalala. Tumulo na naman ang mga luha ko pag naaalala ang nangyari kanina.

"Nasan si vince?" tanong ko sa kanila. Umiling sila bilang sagot nito.

"Hindi namin alam basta tinawagan lang kami ni leo na papuntahin kami dito at sinabi kung ano ang nangyari at pagdating namin ay wala na sila kaya kaagad kaming pumunta sayo at naabotan ka naming natutulog" kwento ni alex sakin.

*

Iniwan niya ako. Sabi niya hindi niya ako iiwan pero bakit ganito. Ansakit.

"Lily, kain na kanina kapa hindi kumakain. Nakakasama iyan para sa anak mo" pagmamakaawa ni amira sakin. Ayokong kumain gusto kong makita ang asawa ko.

"Ayaw ni vince na hindi ka kakain, magagalit yun" saad niya pa. Nakukonsensiya ako para sa anak ko. Kakayanin kuto dahil kawawa naman ang anak ko diba?

Wala akong magawa kundi lumabas nalang sa kwarto. Inalalayan niya akong bumaba sa sala. Tahimik kaming kumain ni amira. Alam niyang wala ako sa mood ngayon.

"Pasensiya kana amira. Nadamay kapa sa problema ko" saad ko.

"Ano kaba okay lang no. Nga pala anong ipapangalan mo kay baby boy" daldal na sabi niya. Hindi ako ang mag papangalan dapat kasi si vince. Nag pa ultrasound kasi kami nung 7 months palang ang bata.

"Hindi ko pa alam" matamlay na tugon ko. Napa nguso naman siya.

"Basta sabihin mo lang sakin kung may masama kang nararamdaman" tumango lang ako at nag patuloy na sa pagkain. Hindi pa talaga mawala sa isip ko ang nangyari noong huli naming pagkikita ni vince. Hindi ko namalayan na tumulo na pala ang mga luha ko.

"Umiiyak kana naman" pinunasan ko ang mga luha nadumadaloy sa pisngi ko.

"I'm fine, namiss ko lang" ngumiti ako ng papilit. Napa buga nalang siya ng hangin.

"Diyan kana muna sa sala, mag aayus lang ako dito" saad niya. Umupo ako sa sofa. Huminga ako ng malalim bago tumayo at bumalik sa kwarto.

VINCE DUCKSTEIN POV'.

"Umuwi kana kasi sa asawa mo" singit ni leo. At nagtago sa likod ni zach dahil sinamaan ko siya ng tingin.

"Ito naman hindi mabiro"

"Leo is right" saad ni zach. Hindi ko nalang sila pinansin at nakatuon sa natutulog na asawa. Yes, naglagay ako ng secret cam sa kwarto baka may gagawin siyang masama.

"Namimiss mo diba. Edi umuwi kana baka paguwi mo ay may ibang nag aalaga na niyan" sabi ni marvin.

"O kaya ay mapagod siya kakahintay sayo. Matakot kana-"

Tumahimig sila ng inilabas ko ang baril at itinutok sa kanila. Itinaas pa nila ang dalawang kamay.

"Joke lang pre" saad nila. Tsk takot naman pala. Pero pano kong mapagod siya? pano kong hindi na ako? pano kong may iba na siyang gusto? Fuck bakit ba ako ng papadala sa mga sinasabi nila. Puta.

Ibinaba ko na ang baril at tinalikuran sila. Nag fucos nalang ako sa natutulog na asawa. Biglang bumukas ang pinto at lumabas doon ang isang lalaki kasama si amira na umiiyak. What the fuck is happening.

AMIRA CAMORRA POV'

Umiiyak ako ngayon dahil naaawa nako kay lily. Niyakap ko si kiel. Hinaplos niya ang likod ko.

"Magiging okay din siya, love" saad niya sakin.

"Baka kasi mapano siya at ang bata" iyak na sabi ko diniin ko ang mukha sa dibdib nito.

"Makakaya yan ni lily. Aalagaan ko kayo"

"Hindi kana aalis?" tumango lang siya bilang sagot. Lumapit ako kay lily at hinalikan ito sa noo. She's like a sister to me.

"Be strong for your baby" hindi talaga tumitigil ang mga luha na dumadaloy sa pisngi ko.

"Sa sala muna tayo maghihintay sa kanya. Baka maistorbo mo pa siya" sabi ni kiel. Lumabas na kami kwarto nila lily. Hindi ko kayang makitang masaktan ang kaibigan ko lalo na yang lily na yan. She's our baby. Our innocent lily. Nung dumating si vince hindi na siya umiiyak kasi magagalit yun.

"Umiiyak kana naman" pinunasan ko ang luha. At ngumiti.

"Naalala ko lang yung baby lily natin" tawa kong sabi. She's too excited for everything. Kahit na maliit na bagay ay tinawanan niya.

"Yeah, naalala mo pa nung umiyak siya dahil hinandaan natin siya noong 18 birthday niya"

Kanina pa siya umiiyak dahil okay lang naman daw na hindi na siya hahandaan. Pinunasan ko rin ang mga luha ko at niyakap namin siya. Our baby lily.

"Oa niyo" singit ni alex. Habang nagpupunas din ng luha niya. Siya yung oa.

"Kayo kasi, wait naiiyak pako" tawa na sabi ni lily.

"Wag mokong tawanan alex, susumbong kita kay mama"

"In heaven" si alex na ang nag tapos ng sinasabi ni lily.

Ang saya-saya pa namin nun. Nag buwag lang kami dahil iba-iba kami ng pinasukang paaralan.
_

Hello, lilacs✨