My Obsessive Husband

CHAPTER 25

LILY VERMILLION POV'

Pagising ko ay bumungad saakin ang sinag ng araw. At hindi na pala sa unan naka patung ang ulo ko kundi sa dibdib na ng asawa ko. Mararamdaman mo talaga ang bawat paghinga niya. Ang pagtibok ng kanyang puso.

Tumingala ako sa kanya at hinawakan ang pisngi nito. Hinalikan ko pa siya sa noo at bigla niya akong niyakap.

"Pinagnanasaan moko no?" ngiti niyang sabi. Napa nguso nalang ako at hinalikan ako sa noo. Inamoy pa niya ang buhok ko.

"Good morning asawa ko" napa ngiti ako sa sinabi niya. Ang sarap pakingan ang salitang 'asawa ko' hinawakan niya ang tiyan ko at nagsalita.

"Good morning our baby" sabi niya habang naka yakap sakin. Nagtagal pa kami sa ganung position hababg nag uusap.

-

Tinawag na kami nila amira dahil kakain naraw at bukas na kami uuwi. Ayoko pang umuwi.

"Ang lungkyut naman ng bff ko" pangaasar ni alex sakin.

"Sapak gusto mo?" pagtataray ko sakanya. Tinawan lang niya ako at lunapit na kay amira para mag handa ng pagkain sa lamesa.

"Lily" pagtawag ni david sakin. Tumingin naman ako sa kanya.
"Bakit?" tugon ko rito.

"Pwede ba tayong mag usap?" saad niya at tumingin kay vince na masama ang tingin sa kanya. "Nang tayong dalawa lang?" tumingin muna ako sa pagkain. Hindi pa naman nila naayos kaya okay lang. Tumango lang ako at sumunod sa kanya.

"Mabilis lang ba?" tanong ko rito. Tumango lang siya bilang sagot nito. May sususyuin na naman ako mamaya. Ng malayo-layo na kami sa kanila ay huminto na siya.Kahit papano ay matatanaw lang naman namin sila.

"Lily" pagaagaw pansin niya.

"Hm? ano pala ang gusto mong sabihin-" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng bigla niya akong niyakap.

"I still like you, lily-" hindi ko siya pinatapos at kaagad na tinulak. Natatakot ako na baka makita kami ni vince.

"I know na mahal mo siya pero ako nalang kasi, i can treat you better" hindi ako halos maka sagot dahil sa pinagsasabi niya. Tinignan niya ako ng may pagnanasa sakin. Kaya napa atras ako ng bigla siyang lumapit. At diniin niya ang pag kakahawak sakin at naka ramdam ng sakit.

"Wag kang matakot. Hindi kita sasaktan. Ako nalang, mas magaling ako sa kama-" hindi niya natapos ang sasabihin niya ng bigla siyang sinapak ni vince at nabitawan ang kamay ko. Halos tumulo ang luha ko sa sakit at kaba.

"P*tangina mo" naglilisik ang mga mata ni vince na naka tingin kay david. Pinigilan kaagad nila leo si vince. Natakot pako ng biglang may humawak sakin. Pag tingin ko dito ay si amira lang pala. Bigla niya akong niyakap dahil alam niyang matatakotin ako sa mga ganto.

"Shh, wag kang umiyak magagalit si vince" napahawak ako sa tiyan ko baka ma pano si baby.

"Hurt my wife again david, I'll kill you" galit na sabi ni vince na pilit na pumapamiglas sa pagkakahawak ng mga kaibigan niya.

"Babalik karin sakin lily. I can treat you better" hindi ko kayang tumingin sa kanya dahil sa takot at humagulhol. Bumitaw na sa pagkakayakap si amira. Huminahon na si vince at niyakap ako.

"Hubby" iyak na sabi ko. "Shh, it's okay nandito lang ako hindi kita iiwan" kinarga niya ako. "Kayo ng bahala sa kanya" yan lang ang sinabi niya. At tumingin sakin.

"Okay kana?" paglalambing niya sakin.

"Sorry, hubby" naiiyak na sabi ko. "Let's eat napo" nakayuko na sabi ko.

"Wag kang umiyak, hindi ko kaya wifey. Hm, wag kang umiyak magagalit ako" sabi niya at tumango lang ako.

"Gusto ko ng umuwi" walang gana kung sabi.

"Later kain muna tayo" at binaba ako sa upuan. Sumunod pala saamin si alex at amira dahil gutom na daw sila.

Pinapagaan nila amira ang loob ko dahil kanina pako hindi umiimik. Napansin kasi nila ako na ang tahimig ko raw.

Buti nalang talaga at nandito sila kung wala baka na depress nako. Nabuhayan naman ako ng loob dahil sa ginagawa nila.
_

Hello, lilacs✨