Uyandığımda kolumdaki yoğun ağrı sebebiyle mızmızlarak uyandım. Uyanmamın ardından kafamda hissettiğim yoğun ağrı ile minik bir bağırma yaşadım. Gözlerim kapalı başımı elimle tutarken bir ses daha doğrusu sesler kulağıma geldi. "Raisa! Uyanmışsın. Çok acıyor demi? Geçecek merak etme." Gelen ses Roshan'ındı. Sonrasında daha kalın bir ses ona müdahale etti "Çek elini sevgilimin üstünden. Sebebi senken nasıl acıyor mu diye sorabilirsin? Gördüğün günü sevgilim uyandı. Şimdi şu odadan defol git!" Riki'nin sesi olduğu ve sinirlendiği anlaşılıyordu. Yavaşça gözlerimi açıp onlara baktım. Riki, Roshan'a izin vermeden hemen yanıma oturup ellerimi tuttu. "Güzelim... iyi misin? Ağrın veya acın var mı?" Endişesi kalbinin en derininden gelerek konuştu. "Başım ve kolumda ağrı var." Riki, Roshan'a dönüp sert bir bakış attı. "Çok sevdiğin kankan anlatsın o zaman sana." Dediği ile bir şok dalgası yedim ve aynı şekilde bende Roshan'a döndüm. "Raisa... canım... anlatacağım ama suç sadece benim değil. Senin bu nerden çıktığı belli olmayan barzo sevgilinin de suçu var." Bu laflardan sonra iyice kafam karışmıştı. Riki o sırada sinirlenerek ayağa kalkmaya çalıştı ama elini tutarak engel oldum. "Şuan ikinizi de dinlemek istemiyorum. Çünkü şuanki halinize bakarak anlıyorum ki olay bir tık büyük. Şuan sadece bana ne oldu? Neden hastanedeyim? Neden bu ağrılar? Bunları öğrenmek istiyorum." Riki elimi sıktı ve gözüme baktı "Dün omzunda uyuyakaldın. Bende sen rahat et ve uyuma diye eve götüreyim dedim. Kollarımın arasında seni taşırken birden Roshan karşıma çıktı ve o seni almak istedi. Bende izin vermedim. Sonra olay kavgaya döndü ve Roshan seni çekince bende kendime doğru çektim. O sıra yanlışıkla kolunu fazla sıktık ve kafanı sertçe arabaya çarptın." Roshan'a kırılmış bir bakış atıp bir şey demedim. "Özür dilerim balım. Sadece bu herifin seni ne kadar üzdüğünü bildiğim için seni korumak istedim. Zarar verebileceğim aklımın ucundan bile çekmedi." Anladığımı belli etmek için kafamı salladım. "Anlıyorum seni. Sorun değil. Ama neden hastanedeyiz?" Bu sefer Roshan anlattı "Kafana aldığın darbeye tepkisiz kaldın. Bayılma ihtimali ile bizde hastaneye geldik." Ben bir şey demeden Riki yine söze girdi. "Güzel anlatımınız için çok teşekkür ederiz. Sizi artık dışarıya alalım. Malum hasta ziyareti kısa olur. Zaten sevgiliminde dinlemesi lazım." Riki kapıya doğru bir bakış attı ve Roshan bir şey demeden tekrar konuştu. "Çık git artık." Aralarında saçma bir erkek gülüşmesi yaptıktan sonra Roshan Rusça bir küfür savurdu. Riki dili bilmese de anlamıştı. "Ne dedin sen? Ne dediğini sanıyorsun? Aklını başına al!" Öfkeyle Roshan'a yapışmıştı. "Sakin olun." Beni duymadıkları çöl belliydi. Ikiside birbirine laf atıp saydırmaya başlamıştı. Birbirlerini ittikleri anda Riki'nin eli keskin bir yere değip kanadı. "Shibal..." sinirini ve kendini tutmaya çalışırken minik bir küfür patlattı. "Oo demek sende küfüre başladın sevgilisinin pekte masum olmayan prensi." Bunu üzerine Riki sertçe Roshan'a bir tokat attı. Kavga böyle giderken hâlâ onlara bağırıyordum. Sonunda hemşireler, menajerler ve güvenlik görevlileri geldi. Menajerler birkaç bir şey konuşup. Herkesi gönderdiler. Olayların ardından taburcu edilip çıktım. "Sevgilim gel araba bu tarafta." Riki bana doğru kolunu uzatmışken menajerim engel oldu. "Herjes kendi menajeri ile gidecek." Kaşları çatılmıştı ama bu sefer ne bir şey yapabilirdi ne de diyebilirdi.
(Otomatik düzeltmeden dolayı yazım hatası olabilir. Fazl uzatmak istemedim bu bölümü. Kısa oldu kusara bakmayın.)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-Nishimura Riki- Kalplerin Dansı | Enhypen NI-KI ~ 2
Fanfiction- Beni seviyor musun? + Sana ne? ~~~~~~~~~~~~~~~~ - Dayanamıyorum. + Anlayamıyorum. 18 yaşına girmesi ile değişen hayatına ayak uyduramayan Y/N bu hayatta en çok güvendiği kişi olan erkek arkadaşı Riki ile arasında geçenler. Not: Uygunsuz, +18 şeyle...
