Love Among The Pages

007

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na narito talaga ako sa loob ng libro, everything feels unreal. Lahat ng ito ay pinangarap ko lang talaga noon, ngayon ay nararanasan ko na.

It's overwhelming to make my imaginations real.

"Ethan—" Dash called me

We're here inside the classroom dahil naghihintay kami ng next class. Not bad din pala na pumasok kahit papano.

Dash hesitated to spill what's on his mind. "Ms. Lopez are asking for you and Lucian" pagkakasabi nya non ay bumagsak ang mga ngiti sa labi ko.

Shet! Ayan na nga ba sinasabi ko, hindi kasi ako nagiingat.

"Sa office raw nya, she'll wait daw until 2" he added

Umupo sya sa harap ko saka ako tiningnan ng mabuti, parang binabasa nya pa ang nasa utak ko.

"Bakit ba kasi kayo biglang nawala sa labas kanina?" he asked

Hindi ko alam kung paano ko i eexplain sa kanya, hindi ko naman pwedeng sabihin na dahil sa love story ng dalawang 'yon. He wouldn't believe me for sure, sino ba naman maniniwala na galing ako sa labas ng libro.

"Nag cr lang kami" i lied

C'mon, ilang lies na ang nagagawa ko ngayong araw. Mukhang gagawin pa ata akong sinungaling ng libro na' to. I'm not used with lying. That's true

"Both of you?" gulat na tanong nya

Bigla akong napaisip sa sinabi ko, na caught off guard ako ron ah, napapikit ako ng ilang beses habang sya ay naghihintay ng sagot.

"Ahhhh— oo bakit? Pareho kaming tinawag ng kalikasan" dahilan ko pa

He seems convince kaya hindi na sya nagtanong, tumayo na agad ako para pumunta sa office ni Ms. Lopez.

"Don't forget to bring Lucian with you" he remind me

But the problem is, Cian is not here. Wala sya sa room ngayon at hindi ko alam kung saan sya hahanapin.

"Ah Dash, alam mo ba kung nasaan si Cian ngayon?" tanong ko sa kanya

"Cian?" he's so confused

Ah yeah rigth, hindi nila tinatawag na Cian si Lucian dahil si Ash at Calli lang ang tumatawag sa kanya non.

"I mean Lucian" paglilinaw ko

Napaisip pa sya saglit "Baka nasa music room — he's part of the school band" sagot nya

Oo nga pala, part sya ng band ng school. He's into music.

Agad akong lumabas ng room at nagsimulang maglakad, kaya lang ay may problema na naman. I don't know where is the music room. Nice Ethan, hindi mo pa tinanong kanina.

I saw a lot of students, pero nahihiya akong I approach kaya nagtiis na lang ako sa paghahanap. Nakarating ako sa kabilang building where athletes are practicing, doon din kasi naka pwesto ang mga room ng bawat club kaya baka naroon ang music club.

Then I'm standing in front of the music room, nagaalangan pa akong kumatok saka pinihit ang doorknob. A faint melody greeted me, making me to go inside.

I saw Cian.

His fingers caressed the guitar strings with such ease that his eyes were closed in concentration.

I leaned against the doorframe, captivated by the sight. I had never seen Cian so immersed, so vulnerable. It was as if the guitar was an extension of his soul, expressing emotions that words could never capture.

He's so passionate, the way his eyes closed, damang dama nya ang pag strum ng gitara. He's a vocalist in Liberty High band pero mahilig rin sya sa pag gigitara kaya minsan ay tumutugtog rin sya.