015

91 9 0
                                    

I woke up with a heavy feeling in my head, I moved positions in bed while groaning gently in a move to find a position that would not worsen my headache.

With a deep breath, I swung my legs over the side of the bed, the floor feeling unsteady beneath my feet. Each step towards the bathroom was a small victory against the throbbing ache in my head.

Buti na lang ay may gamot dito sa kwarto, kaso ay wala pang laman ang tiyan ko kaya hindi pa ako agad uminom ng gamot.

"Are you feel better?" Mom aksed me

She's here in my room, dinalan nya ako ng breakfast saka ako pinainom ng gamot.

"Take a rest muna, I'll visit you mamaya kapag iinom ka na ng gamot" she said saka lumabas ng kwarto ko dala ang tray ng pagkain.

Grabe pa naman ako magkasakit dahil talagang halos nanlalambot ako. Balak ko sanang matulog ulit kaso ay biglang nag ring ang phone ko.

Sinagot ko ito nang hindi tinitingnan kung sino ang tumatawag dahil akala ko ay su Dash. "Ohh Dash" i answered

"It's Cian " mahinang sagot nito

Agad akong napadilat ng marinig ang malamig na boses ni Cian. Wtf, i thought it was Dash dahil sabi nya ay tatawag sya sa akin para ma lessen ang pagaalala ko.

"Sorry, napatawag ka?" i asked

"So you're expecting a call from Pres" malamig nyang sabi

"Akala ko si Dash ang tumawag" i explained

Masakit ang ulo ko kaya mahina lang ang boses ko.

"Are you sick? Bakit parang iba ang boses mo"

"May sakit lang" i groaned

"Uminom ka na ng gamot? Did you eat already?" sunod sunod nyang tanong.

Doctor ba sya at parang kinokonsulta nya ako. "Sorry, i was just concerned" sabi nito ng hindi ako sumagot.

"I'm okay" tipid kong sabi

"Okay, I'll forgive you for now dahil may sakit ka. Take care okay, inumin mo ang mga gamot mo" huling sabi nya saka binaba ang tawag.

Forgive? What did he mean.

Ethan
: Wdym forgive? Wala akong kasalanan sayo

I texted him at agad naman syang nag reply.

Cian
: you forget easily huh. You mistake my name by calling me our president's name. Remember :₱

Ethan
:Whatever, bye

Hindi na ako nakipagtalo sa kanya dahil mas lalo lang syang magtatampo kapag pinagpitan ko pa. Dahil sa sakit ng ulo ay agad akong nakatulog.

Nagising ako dahil sa sobrang lamig, nang mapatingin ako sa bintana ay umuulan pala. My head feels lighter at maayos na rin ang pakiramdam ko, tumayo ako at inabot ang remote ng aircon para hinaan ito.

I saw a medicine and a glass of water sa table ko kaya agad akong naglakad papunta roon. I saw a note says 'Drink your med if you're awake already'

I drink it para mas lalong gumaan ang pakiramdam ko saka ako bumalik sa higaan. Medyo malalas ang ulan sa labas kaya sinara ko na ang kurtina.

"Pwede kang mag open cam? I want to see your face" Cian said over the phone

Kausap ko sya ngayon dahil nangungulit sya na gusto raw nya akong makausap. I clicked the open cam para makita nya ako.

Nanlaki ang mga mata ko ng makitang naka topless sya habang nakaupo at hawak ang kanyang gitara. Napalunok ako at agad umiwas ng tingin.

Love Among The Pages Where stories live. Discover now