หลังทานอาหารเสร็จก็เข้าสู่บรรยากาศปกติที่มีจิกกัดกันเป็นธรรมดา ฮัตโตริไม่บกพร่องต่อหน้าที่ของเขาเลยแม้แต่น้อย เวลารีแลกซ์เขาก็ทำตัวสบายๆสไตล์เขาที่ดูเย็นชาไปหน่อย เพราะเอาแต่ฟังเพลง อ่านหนังสือ แต่เวลาจริงจังเรียนหนังสือเขาก็ทำหน้าที่ได้ดีมากเช่นกัน
"หมดล่ะวันนี้ ไม่มีอะไรให้สอนละ" ฮัตโตริพูดพลางปิดหนังสือที่สอนอยู่ลง
"โอเค" ฉันตอบรับ
"ไปทำหน้าที่ของเธอได้ละ" เขาพูดต่อ
"หน้าที่ฉัน?" ฉันพูดแล้วชี้เข้าตัวเองงงๆว่าหน้าที่อะไร
"ใช่ หน้าที่ทำความสะอาดบ้านไง ไม่ต้องมาทำเป็นลืม"
ความจริงฉันก็ลืมจริงๆนั่นแหละ ฉันทำหน้าเซ็งก่อนจะลุกไปหาอุปกรณ์ในห้องที่เขาบอก
"อยู่ในห้องซักผ้าข้างห้องครัวนั่นแหละ ทั้งไม้กวาด ไม้ถูพื้น ไม้ปัดขนไก่ ถังน้ำ น้ำยาถูล้าง อยู่ในนั้นหมดเลย ทำให้สะอาดก่อนฉันจะกลับมานะ ฉันจะไปซื้อของเข้าบ้าน" ฮัตโตริพูดแล้วเดินออกไป ไม่นานเสียงรถก็ค่อยๆไกลออกไป
"สั่งๆๆแล้วก็ไป ไอ้น้ำแข็งก้อนยักษ์" ฉันได้แต่บ่นไล่หลังแต่ก็เดินไปหาอุปกรณ์แต่โดยดี
Hatori part
ผมขับรถออกจากบ้านไม่นานก็ได้แต่นั่งขำกับสิ่งที่ผมทำลงไป คือผมแกล้งผู้หญิงตัวเล็กๆโดยสั่งให้เธอทำงานซะหนักขนาดนั้น ความจริงผมไม่ใช่คนที่จะใช้คนอื่นง่ายๆ หรือทำอะไรให้โดยมีผลประโยชน์แลกเปลี่ยนหรอกนะ
แต่พอผมมาเจออเมซ มันเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่างที่ทำให้ผมทำแบบนั้น คงเป็นเพราะ พฤติกรรมน่าสงสัยที่ผมเห็นตั้งแต่สนามบิน การที่ชื่อในกลุ่มถูกเปลี่ยนโดยหาคนทำไม่ได้ ผมรู้สมาชิกในกลุ่มเรียนรู้อยู่แล้ว ซึ่งมันไม่มีชื่อเธอก่อนหน้านี้ แต่กลับมีชื่อเธอในวันต่อมา แล้วยังเป็นพฤติกรรมที่เธอพยายามจะคู่กับผมจนต้องแย่งคนอื่นอีก มิหนำซ้ำ เธอยังพยายามจะรู้รายละเอียดเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับตัวผมอีก ไม่ใช่ว่าผมคิดมากหรอกนะ แค่ผมว่ามันไม่ปกติเลยจริงๆ
BẠN ĐANG ĐỌC
Burn จุดไฟรักเผาใจเจ้าชายน้ำแข็ง
Lãng mạn"ฉันชื่อ อเมซ(Amaz)ที่เป็นได้ทั้งความมหัศจรรย์ และเป็นเขาวงกต(Maze)ทำให้นายหลงไหลจนหาทางออกไม่ได้เช่นกัน" "พร่ำอะไรของเธอ" อร๊ายยยยย ไอ้แข็งก้อนยักษ์ ไม่เคยมีใครกล้าตัดสะพานที่ฉันทอดให้ แต่นายทำให้ฉันรู้สึกทั้งอับอายและเสียหน้า มาคอยดูละกันว่านายจะท...
