Burn จุดไฟรักเผาใจเจ้าชายน้ำแข็ง

Chapter 19 St.ภารกิจเสร็จสิ้น

เช้าวันรุ่งขึ้น..
เฮ้ออ.. หลับสบายจังเลย ฉันขยับตัวใต้ผ้าห่ม แต่ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกว่าเตียงมันแคบลงและผ้าห่มหนาขึ้น ดวงตาที่ค่อยๆลืมปรับแสงให้เข้ากับแสงในห้องแล้วก็แทบกรี๊ดเมื่อเห็นว่าฮัตโตริคือสาเหตุที่ทำให้รู้สึกว่าผ้าห่มมันหนาขึ้น

เกิดอะไรขึ้น ทำไมเขาถึงมานอนอยู่กับฉันได้ ฉันมองหน้าเขาที่กำลังหลับนิ่ง มือที่ฉันปิดปากตัวเองอยู่อย่างตกใจเอื้อมไปสัมผัสใบหน้าของเขาอย่างเผลอไป ทำให้เขารู้สึกตัวจนฉันต้องแกล้งหลับตาลงต่อ

ฮัตโตริที่ตื่นขึ้นมามองเห็นร่างบางข้างกายเขา ทำให้นึกขึ้นได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน ก่อนที่เขาจะสังเกตได้ถึงเปลือกตาที่สั่นไหว บอกให้รู้ว่าคนตรงหน้ากำลังแกล้งหลับอยู่ เขายิ้มออกมาเพราะได้แผนการแกล้งคืนคนแกล้งหลับ

"ไข้ลดแล้วรึยังนะ" ฮัตโตริที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแล้วพูดคล้ายกับกำลังถามฉัน แสดงว่าเมื่อวานฉันไม่สบายจากการตากฝนนั่นแน่เลย แต่ฉันได้แต่เกร็งไม่กล้าลืมตาหรือขยับใดๆทั้งสิ้น

แทนที่จะเป็นการใช้มือวัดไข้ แต่เขากลับประทับรอยจูบรอยบนหน้าผากเบาๆก่อนจะพูดต่อ "ไข้ลดแล้วนี่นา ไปหาทำอะไรไว้ให้กินดีกว่า จะได้กินยาได้" แล้วเขาก็ค่อยผละออกจากฉันแล้วลุกออกจากเตียงออกจากห้องไป

"เฮ้อออออ ใครเขาพาวัดไข้แบบนั้นกัน" ฉันพูดบ่นออกไปแต่ก็มีรอยยิ้มตามมาเช่นกัน

จากเหตุการณ์เมื่อกี้ ฉันก็พอจะเดาได้แล้วละว่าเกิดอะไรขึ้น

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฉันค่อยๆเดินออกมาจากห้องก่อนจะเข้าไปในห้องอาหารที่ตอนนี้ฮัตโตริในชุดผ้ากันเปื้อนกำลังทำอาหารซักอย่างอย่างตั้งใจอยู่

"ทำอะไรน่ะ" ฉันเดินเข้าไปทักข้างๆ

"ไปนั่งรอห้องนั่งเล่นนู้น เดี๋ยวยกไปให้ จะเสร็จแล้ว" ฮัตโตริหันมาบอกฉันแล้วฉันเดินไปนั่งรอซักพัก เขาก็ยกอาหารมาให้ตรงหน้า แล้วตัวเขาเองก็ถอดผ้ากันเปื้อนมานั่งลงเช่นกัน