ฉันตื่นเช้ามาพร้อมกับอากาศแจ่มใสที่พลอยทำให้ฉันอารมณ์ดีไปด้วย
ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวทันที และไม่ลืมที่จะถามความข้องใจของฉันกับเซนต์ทางอีเมล
To St.
ทำไมถึงไม่มีข้อมูลว่าฮัตโตริอยู่ที่เดียวกับฉัน มีข้อมูลอะไรแนะนำฉันว่าต้องทำอะไรอย่าลืมส่งมาเพิ่มเติมด้วย
From Shadow
แล้วฉันก็ไปวิทยาลัยทันที
ฉันเดินคาบแซนวิชด์ไว้ในปากพร้อมกับเดินหาตึกในเอกสารเข้าเรียนที่ได้จากเมื่อวานไปด้วย โดยไม่ทันตั้งตัวจากใครบางคน
งั่มม..
ทาดากะที่ไม่รู้เดินมาจากไหน เข้ามากัดแซนวิชด์อีกด้านที่ฉันคาบอยู่ซึ่งมันทำให้ปากเราเกือบชนกัน
ฉันได้แต่ทำตาโตไปสักพักก่อนจะหยิบแซนวิชด์ที่เหลือจากปากแล้วต่อว่าเขาทันที
"เห้!! ไม่มีมารยาทเลย นายมาจากไหนเนี่ย อยากเจอดีใช่มั้ยห๊ะ!!?"
"เห้ๆๆ ใจเย็นน่ะ ฉันเห็นเธอเดินเหม่อลอยอยู่คนเดียวเลยดึงสติหน่อย ควรจะขอบใจฉันนะ" ทาดากะพูดแล้วหลิ่วตาทำหน้าทะเล้นใส่ฉัน
มันน่านัก อารมณ์ดีๆไปหมด
"ขอบใจ แต่ที่หลังไม่ต้อง จะไปไหนก็ไปเลยไป!!"
"ฉันก็จะไปกับเธอนี่ไง" ทาดากะยังคงเจื้อนแจ้วอย่างอารมณ์ดีใส่ฉัน ไม่มีทีท่าว่าที่ฉันว่าเมื่อกี้จะมีผลต่อเขาเลย
"ไปทำม๊ายยยยย"
"เอ้า ฉันอยู่กลุ่มเดียวกับเธอนะ ฉันจำชื่อเธอได้ในประกาศ ชื่อยากๆจำได้ไม่ยากเลย"
โอ้ไม่นะ.. ทำไมฉันถึงไม่จำชื่อเขาาาาา คงเป็นเพราะไม่ได้สนใจเขาเมื่อวานเลยไม่ได้ดูว่ามีชื่อเขาอยู่ในกลุ่มด้วย จะบ้าตาย ความวุ่นวายมาเยือนแล้วสิ
"เหอะๆ จริงหรอ" ฉันหันไปยิ้มแหยๆ
"จริงสิ ไปกันเถอะเดี๋ยวสายนะ"
أنت تقرأ
Burn จุดไฟรักเผาใจเจ้าชายน้ำแข็ง
عاطفية"ฉันชื่อ อเมซ(Amaz)ที่เป็นได้ทั้งความมหัศจรรย์ และเป็นเขาวงกต(Maze)ทำให้นายหลงไหลจนหาทางออกไม่ได้เช่นกัน" "พร่ำอะไรของเธอ" อร๊ายยยยย ไอ้แข็งก้อนยักษ์ ไม่เคยมีใครกล้าตัดสะพานที่ฉันทอดให้ แต่นายทำให้ฉันรู้สึกทั้งอับอายและเสียหน้า มาคอยดูละกันว่านายจะท...
