Burn จุดไฟรักเผาใจเจ้าชายน้ำแข็ง

Chapter 25 ขอโทษ

เช้าวันต่อมา ก็มีการออกข่าวเกี่ยวกับการจับกุมคนร้ายที่พยายามฆ่าฉันทางโทรทัศน์ โดยคนร้ายให้การว่าถูกจ้างวานจากมาเพราะผู้จ้างวานมีสาเหตุส่วนตัวที่คิดว่าฉันไปทำให้ผู้จ้างวานกับสามีแยกทางกัน พร้อมกับที่ฉันออกจากโรงพยาบาลด้วยสภาพที่คงมีผ้าพันแผลเต็มไปหมด เพราะต้องการไปงานศพของทาดากะ

ฮัตโตริให้คนสืบหาญาติของทาดากะจนพบแล้วมารับศพไปทำพิธีพร้อมกับเงินก้อนหนึ่งที่เขาอ้างว่าเป็นคนเลี้ยงดูทาดากะมา เพราะทางครอบครัวไม่เคยรู้เลยว่าทาดากะทำงานอะไรและไม่ค่อยได้ติดต่อกันเลยด้วยซ้ำ

ฉันนั่งวีลแชร์ไปงานโดยมีพี่พายุเป็นคนดูแลฉันตลอดงาน

ทาดากะเป็นคนแรกที่ทำให้รู้สึกว่าเขาคือเพื่อนจริงๆ และเขาก็เป็นเพื่อนคนแรกที่ฉันมี เพราะด้วยหน้าที่การงานของฉันไม่สามารถทำให้ผูกมิตรกับใครได้เพราะกลัวจะได้รับอันตรายไปด้วยอย่างที่เขาเป็น

ฉันไม่โกรธเขาที่เขาเคยพยายามจะทำร้ายฉัน แต่ในที่สุดเขาก็ไม่ทำ และที่ฉันเสียใจที่สุดคือที่เขาไม่ทำเพราะเขาบอกว่า "เขารักฉัน" ทำให้เขาต้องจบชีวิตแบบนี้เพื่อปกป้องฉัน ทั้งๆที่เขาก็รู้ตัวว่างานของเขาจะรักใครไม่ได้ แต่เขา...

ฉันไม่อาจหยุดน้ำตาตัวเองได้ตลอดเวลาที่อยู่ที่งานศพ ยิ่งคิดน้ำตายิ่งไหล ทำไมต้องเป็นคนรอบตัวฉันตลอดเลย

ฮัตโตริได้แต่มองดูอเมซร้องไห้อยู่ห่างๆ เขาไม่มีคำพูดใดๆจะเอ่ย และไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน จึงปล่อยให้อเมซได้ให้เวลากับสิ่งที่เกิดขึ้นจนกว่าจะดีขึ้น

หลังจากเสร็จฉันก็ถูกพากลับมาที่บ้านของฮัตโตริอีกครั้ง ฉันไม่แม้แต่จะมองหน้าเขา จากที่ผ่านมาฉันอยากรู้ อยากได้คำตอบกับเหตุการณ์ต่างๆ แต่ตอนนี้ ฉันรู้สึกว่ามันไม่สำคัญแล้วล่ะ และฉันก็ไม่ต้องการคำอธิบายใดๆจากเขาแล้ว