เช้าวันต่อมา..
ฉันตื่นแต่เช้า อาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปสอบไฟนอลที่มหาวิทยาลัย แต่ได้มากับบอดี้การ์ดแทน เพราะคำขอของฉันเมื่อเช้า'เสร็จแล้วหรอ เดี๋ยวพี่ไปส่ง' ฮัตโตริที่ยืนกอดอกรอที่หน้าประตูหน้าบ้านทักฉันเมื่อเห็นว่าฉันออกมาจากห้องพร้อมชุดนักศึกษาที่เรียบร้อยแล้ว
'ฉัน..ขอไปเองได้มั้ยคะ'
'ทำไมล่ะคะ ไม่อยากนั่งรถไปกับพี่หรอ' เขาถามแล้วเดินเข้ามาจับหัวแล้วมองหน้าอย่างเอ็นดู
'เปล่าค่ะ ไม่ใช่อย่างนั้น คือฉันเห็นว่าพี่ไม่ได้สอบ แล้วก็..ฉันว่า..ให้บอดี้การ์ดพี่ขับรถไปส่งก็ได้ ไหนๆก็เรียกพวกเขามาไว้ใช้แล้ว ก็ใช้เขาหน่อยจะเป็นไร จริงมั้ยคะ ' ฉันพูดพยายามหาเหตุผลที่ฟังขึ้นเพื่อไม่ให้เขาไปส่งฉันเองที่มหาวิทยาลัย ไม่ใช่เพราะฉันคิดอย่างที่พูดหรอกนะ แต่เป็นเพราะว่า ฉันไม่อยากให้เขาเสี่ยงไปส่งฉันเอง เพราะเรายังไม่รู้เลยว่าคนร้ายเป็นใคร ซ่อนอยู่ที่ไหน ฉันกลัวเขาโดนทำร้ายแทนฉัน
ฮัตโตริที่มองหน้าฉันอย่างเข้าใจ และฉันก็รู้ว่าเขารู้ถึงเหตุผลที่แท้จริงของฉัน เขาจึงพยักหน้ายิ้มรับก่อนจะเรียกบอดี้การ์ดสองคนเอารถมารับฉันไปมหาวิทยาลัย
เอาล่ะ ไปสอบกันเถอะ
Hatori part
ผมเฝ้ามองยัยตัวเล็กนั่งรถออกไปจนสุดทางออกประตูหน้าบ้าน แล้วถอนหายใจเพราะรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องผมไม่รู้ว่าทำไมช่วงนี้ผมที่สนใจทุกอย่างเกี่ยวกับอเมซ ไม่ว่าจะความรู้สึก การกระทำ หรือแม้แต่ตัวเธอเอง จะว่าเป็นความรู้สึกที่พี่ให้น้องก็เห็นจะไม่ใช่ เพราะผมเคยชั่งใจตัวเองเปรียบเทียบเธอกับคิตตี้แล้ว มันต่างกัน แต่ผมก็ไม่อยากคิดว่ามันเป็นความรักหรอกนะ
ESTÁS LEYENDO
Burn จุดไฟรักเผาใจเจ้าชายน้ำแข็ง
Romance"ฉันชื่อ อเมซ(Amaz)ที่เป็นได้ทั้งความมหัศจรรย์ และเป็นเขาวงกต(Maze)ทำให้นายหลงไหลจนหาทางออกไม่ได้เช่นกัน" "พร่ำอะไรของเธอ" อร๊ายยยยย ไอ้แข็งก้อนยักษ์ ไม่เคยมีใครกล้าตัดสะพานที่ฉันทอดให้ แต่นายทำให้ฉันรู้สึกทั้งอับอายและเสียหน้า มาคอยดูละกันว่านายจะท...