Dentist / Hyunlix

#19

Hyunjin - Felix

Felix:
Naptin

Hyunjin:
Bşrine çarptım arwbayla
Aniden öjüme çıktı
Görnedşm onu
Elşm syagm titriyor
yazamayorum

Felix:
NASI BIRINE CARPTIN
CARPTIGIN KISI
YASIYO MU
Sesli mesaj at

Hyunjin ses kaydediyor...

Hyunjin:
▶️: *Yol boş diye biraz hız yaptım.
Tam o sırada birisi caddeye çıktı.
Aniden çıktı. Görmedim onu.
Cidden görmedim, birisinden kaçıyor gibiydi.
Caddeye çıktığını bile fark etmemişti büyük ihtimal, arkasına bakıyordu sürekli.
Çok kötü çarptım. Baya sürüklendi.
Sonra direkt indim arabadan,
çarptığım kişinin yanına gidip eğildim.
Bilinci açıktı ama gözlerini kapatmış,
acı içinde inliyordu, bir isim
mırıldandı ama anlamadım.
Sonra zaten bilincini kaybetti.
Araba sürebilecek halde olmadığım için ambulans çağırdım, yoğun bakımda şu an.*

Felix:
Hangi hastane
yanına gelicem

Hyunjin:
▶️: *Başın yarıldığında seni getirdiğim hastane. Bir de... çarptığım kişinin cebinde cüzdanı vardı. Belki ailesinin telefon numarası falan vardır diye baktım, ama yoktu. Sadece kimliği, ve para vardı cüzdanda.*

Felix:
Onun telefonu cebinde degil miydi
ordan arasana ailesini

Hyunjin:
▶️: *Telefonu paramparça olmuş.
Üniversite öğrencisine çarpmışım.
Han Jisung adı. Felç kalırsa, bir öğrencinin geleceğini mahvetmiş olacağım.*

Felix:
Han Jisung mu?
Umarim o degildir|
Hyunjin
onun kimliginin fotografini atar misin
lutfen o olmasin|

Hyunjin:
*fotoğraf*

Felix:
HASSIKTIR
HYUNJIN NAPTIN SEN

Hyunjin:
Tanıyor musun?
Ne oldu?

Felix:
ABIMIN SEVGILISI

Hyunjin:
Ne

Hastane polisleri yanıma geliyor
gitmem gerekiyor

Felix:
Geliyorum ben
(Görüldü)

-

Minho Jisung'u sal amk

Minho:
Kafayi yicem simdi
nerde bu ya

Chan:
Of cikar bi yerden
merak etme
endiselenmeye basladim|

Felix:
Cikamaz|

Minho:
Nasi merak etmeyim amk
ya bisey olduysa

Felix:
Hyung
odama gelir misin

Minho:
Sen salona gel bucur
Ben niye senin ayagina geliyorum

Felix:
Bucur degilim ben
her neyse
tamam geliyorum
(Minho ve diğer 2 kişi gördü)

-

Felix;

Odamdan çıkıp yavaşça merdivenleri inip salona, abimin yanına geldi. Nasıl söyleyecektim tanrı aşkına...
Ellerim titriyordu, gözlerim doluydu.

"Lan ne bu halin? Gözlerin neden dolu, iyi misin sen?!" Abim konuşunca ona baktım.

"Hyung." Kaşlarını çattı. "Ne oldu?"
diye sordu ardından.

"Jisung..."  onun adını söylediğimde ayaklandı hemen. "Ne olmuş Jisung'a?!"

Sol gözümden bir damla gözyaşı düştü.
"Felix söyler misin? Ne olmuş Jisung'a?"

"Söyleyeceğim ama sakin ol."

"Böyle dediğine göre kesin kötü bir şey." onun dediğini başımla onaylarken hafiften gözleri doldu.

"Hyung, Jisung bir kaza geçirmiş ve durumu pek iyi değil," derin bir nefes alıp konuşmaya devam ettim "şu an yoğun bakımdaymış."

Cevap veremedi. Öylece kalakaldı, yere çöktü. Kimin yaptığını veya benim nereden öğrendiğimi bile sormamıştı.

Ellerini yüzüne kapatmıştı, ağlıyordu.
Sonra birden ayağa kalktı, portmantoya ilerledi. Ceketini aldığı gibi dışarıya çıktı. Kapıyı açık bırakmıştı.

"Hyung beni bekle!"

Bende ceketimi alıp kapıyı kapattım ve arkasından koştum, arabayı çalıştırıyordu. Hemen yanına, ön koltuğa oturdum.
Çok fazla yağmur yağıyordu.

"Hangi hastane Felix?!"

"Başım yarıldığında Hyunjin'in beni götürdüğü hastane" diye cevap verdiğimde arabayı oraya doğru sürmeye başladı.
Siktir, çok hızlı sürüyordu ve yerler aşırı kaygandı. Emniyet kemerimi taktığımda kemere sarılmıştım istemsizce.
Gözlerimi sıkıca kapattım.
"Hyung yavaş..." aksine daha da hızlanmıştı.

Yıllar önce geçirdiğimiz kaza geldi aklıma. Aynı bu şekildeydi, babam arabayı çok hızlı sürüyordu, annem ona yavaşla deseydide yavaşlamıyordu. O günde hava çok yağmurluydu. Onları o kazada kaybetmişttik, abim ve ben kurtulmuştuk.

"Hyung yavaşla!"

Yavaşladığında gözlerimi açtım.

-

Hastaneye vardığımızda direkt Jisung'un hangi katta olduğunu öğrenip o kata çıktık, abim onu görür görmez yoğun bakım odasına girdi ama çıkarttılar. Bir cam vardı, oradan hiç ayrılmayıp Jisung'a bakıyordu abim. Durmadan ağlıyordu.

Oradaki doktorlardan öğrendiğimize göre buraya gelirken ambulansta çok kısa süreliğine kalbi durmuş, ama kalp masajı yaparak kalbinin tekrardan atmasını sağlamışlar. Yaşamasının mucize olduğunu söylüyorlar.

Abim ağlarken etrafıma bakındım. Hyunjin'i göremiyordum.

——

Aylar sonra yb.
Kisa oldu