Anlatmam lâzım..
Dinle beni.
Tek başıma düzelttiğim meselelerim var.
Yamaç tepelerinde oturup düşünmekten buz kestiğim sabaha karşılarım var.
Korka korka geçtiğim karanlık sokakta bir evim var.
Tekerlekleri çalınmış kapıda bekleyen,
eski bir bisikletim var .
Her hafta bir yenisi daha eklenen,
Dikişli bileklerim var.
Beni göremeyen,
gözleri bana kör dostlarım var.
Kuru kalabalıklar dağılsın diye,
sıkılıp bir kenarda beklemişliğim var.
Ağlamaktan gözlerim şişmiş, kalemim akmış rezil halde,
fotoğraflarım var.
Olmayacakları oldurmaya çalıştığım çok zamanlarım var.
Tahterevallinin bir ucunda ben, diğer ucunda ağır basan kayıplarım var.
Pencereyi aralayıp ,
gizli gizli sokakta ki insanları, kınayan bakışlarla izlemişliğim var
Aynaya her baktığımda orada bana benzeyen,
fakat ben olmayacak kadar çaresiz biri var.
Sırtımı yaslayacak kimsem kalmayınca ,
çıkardığım kirpi gibi iğnelerim var.
Tarifi zor acılarımı tarif etme çabalarım var.
Var da var işte...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"BULUTTAN KALPLER" TAMAMLANDI.
PoesiaYazmayı sever bir kişiliğim. Bu yüzden burdayım . Ben yazıyım sen oku ve satırlarımda kendini bul. Şiirlerim de her tad var. Her satır da sihir var...
