Nefret | AhFer

On Üçüncü Bölüm: Seni Seviyorum.

Selam!

Nasılsınız?

Yine 0 motivasyonla bölüm yazmaya geldim. Ortaya ne çıkacak ben de bilmiyorum.

Neyse hadi bölüme geçelim.

Bu bölüm şarkısını siz belirleyin:

Bölüm emojisi:  🤍

"Neden bize bir şans vermiyorsun?" karşımda saatlerdir dil döken kıza baktım yine.

"Olmayacağını bildiğim şeyler için çabalamayı sevmem." dediğimde bıkkınlıkla omuzlarını indirdi ve geri yaslandı.

"O kız yüzünden değil mi?" diye sorduğunda kül tabağından bakışlarımı kaldırıp ona baktım. "Hangi kız?" dediğimde güldü. "Bilmiyorsun sanki. Kim olacak, Feride." dediğinde kaşlarım çatıldı.

"Feride ne alaka şimdi Banu?" dediğimde alaycı bir şekilde güldü.

"10 yaşından beri o kıza aşıksın Ahmet. Bana maval okuma." dediğinde bunları başkasından duymak rahatsız etmişti.

"Ne alakası var Banu? Onu nereden çıkarttın? Feride benim kard-"

"Hiç kardeşim gibi muhabbeti yapma bana Ahmet. O kıza Sıla'ya karıştığın gibi karışmanın tek sebebi aşık olman. Ondan başkasıyla olsun istemiyorsun. Ondan yanından ayırmıyorsun. Sen en son ne zaman sevgili yaptın hatırlıyor musun? Feride büyüdükçe kızlardan uzaklaştın. Sırf Feride sevgili yapmasın diye sen de yapmıyorsun. Korkuyorsun, it gibi korkuyorsun o kızı kaybetmekten. Aylardır peşinde dolaşıyorum. Yapmadığım şey kalmadı. Şuraya gelmen için bile kırk takla attım. Şu an Feride arasa uçarak gidersin. 10 yaşından beri beni de görmen için uğraşıyorum. Ama sen inatla görmezden geliyorsun." dediğinde ne diyeceğimi bilemez bir şekilde ona bakıyordum.

Derin bir nefes alıp yerinden kalktı.

"Diyecek bir şey bile bulamıyorsun çünkü haklıyım. Artık çocuk değiliz Ahmet, çocukluğumdan beri bir şeylerin değişmesini beklemekten çok yoruldum. Benden bu kadar. Sen de sevdiğin kızın yanına git. Ben seni kazanamadım ama bari sen onu kaybetme." dedi ve masadan uzaklaşıp gitti.

Dedikleri beynimde dönüp duruyordu. Gözlerim denize dönerken birine ben anlatmadan beni anlaması iyi hissettirmişti.

Banu çocukluğumuzdan beri bana farklı hissediyordu ve bunu belli etmekten çekinmiyordu. Ama bu söyledikleri beynimde fırtına kopmasına neden olmuştu.

Haklı olabilir miydi? Bilmiyordum.

🤍

Feride'den...

Kapı çaldığında yerimden kalkıp yüzümdeki maskeyle kapıyı açtım. Kapıda dikilen Ahmet'e bakıyordum. Önce göz göze geldik, sonra baştan aşağı bir süzdü beni.

Gülerek, "Merhaba hanımefendi. Nasılsınız acaba?" dediğinde üzerimdekilere bakıp güldüm. Üstümde kalpli pijama takımı, yüzümde maske, elimde kahve vardı. Saçlarım ev topuzuydu ve sağdan soldan iki üç tutamı çıkmıştı. Ayağımda terliklerle karşısındaydım.