Acılarım

1-Yaşam

Odasında oturmuş tekrardan düşüncelere dalan Adel annesinin ona seslediğini yine duymadı ta ki odasının kapısı sert bir şekilde açılana kadar . Kız yerinden sıçradı,o korkuyla annesine baktı yine suçsuz yere ona bağırıcak buna emindi artık.
" Sana seslenmiyor muyum ben kız"
  diye cırladı.
" Duymadım ana kusura bakma "
dedi korku ile.
" Kalk markete git listedekileri al ve hemen gel."
Hemen başını tamam anlamında salladı ve annesinin odadan çıkışını izledi. Annesi çıkar çıkmaz üstünü değiştirmeye başladı geç kalırsa bir kez daha azar işitmemek için. Mutfak masasının üstünde ki listeyi aldı ve evden çıktı. Düşünüyordu niye bu kadar nefret ettiklerini niye bir tek alaz abisinin onu sevdiğini bilmiyordu ama iyi ki de seviyordu yoksa bu ev çekilmez diye içinden geçirirken markete geldiğini anladı ve hemen alması gerekenleri sepete koyarak kasaya gitti. Ödemesi yapıp acelecene yürümeye başlıyordu çünkü geç kalıcaktı. Tam hızını artırmış yürürken birden birine çarptı ve elindekiler yere düştü. Hızlı bir şekilde topluyordu daha kime çarptığına bile bakmadan. Korkmuyordu aslında ama birinin onları bu şekilde görüp olmayan  dedikoduları ailesine ulaştırırsa bu sefer kurtulamazdı ondandı telaşı. Eşyaları toplarken ona çarpan kişinin dediklerini bile duymuyordu adete. Her şeyi topladıktan sonra ayağa kalktı ve kusura bakmayın dedi tam giderken çarptığı adamın yüzune baktı ve hemen uzaklaştı. Arkasından ona seslenen adamı dinlemeden. Eve geldi ve annesi çok geç kalmamasına rağmen söyleniyordu yine ama takmadı bu sefer alışmıştı artık ne de olsa. Odasına gidip üzerini değiştirdi ve yemek yapmak için mutfağa girdi. Yıllardır ev yemeklerini o yapardı annesi her zaman evde kız varsa nerde görülmüş annenin yemek yaptığı der dururdu hep. Bu düşüncelerle elini tencerenin yanına koyduğunun bile farkında değildi ta ki eli yanana kadar hızla elini çekti ve ağzından bir " ah" kelimesi döküldü. Tam o sırada işten gelen Alaz abisi mutfağa giriyordu biliyordu ki kardeşi yine yemek yapıyordu o yüzden ilk işi sevdiği kardeşini görmek için mutfağa girmek oluyor. Ama bu sefer kardeşinin elini tuttuğunu görünce hemen yanına gitti ve
" ne oldu güzelim eline "
diye sordu
" bir şey yok abi ufak bir yanık"
diye cevapladı ama biliyordu ki abisinin onun için çok endişelendigini. Abisine ne  derse desin hemen dolapta olan yanık kremini aldı ve kardeşinin eline sürmeye başladı bir yandan da
" niye dikkat etmiyorsun ki. Zaten yeterinde anam seni yoruyor ufacıksın da."
Güldü abisine onu bu kadar sevmesine şaşırıyordu ama iyiki seviyor diye içinden geçirdi. Abisi eline kremi sürdükten sonra tekrardan " dikkat et" dedi ve başından öperek çıktı. Adel yemeği yapmaya koyuldu tekrar yüzündeki sırıtışla.
Bir saat sonra herkes geldi ve Adel sofrayı kurmuş ve yemeklerin bulaşıklarını yıkıyordu şimdi. İşini hemen bitirip odasına gidip bugün çarptığını adamı nerden tanıdığını düşünmek istiyordu. Yemek yaparken fark etti zaten bunu adamı bir yerde daha gördüğünü. Gerçi hatırlasa ne olur ki zaten bir daha göremicek görse de ne dicek ki. İşini bitirmiş odasında ne derse desin adamı hatırlamaya çalıştı. Aradan biraz zaman geçince " hatırladım" diye sessizce bağırdı ve o anı aklına getirmeye çalıştı