Acılarım

15- Yeni Hayat

Evet bir kaç gündür yoğunluktan ve stresten bölüm atamadım kusura bakmayın artık. Ne stresi derseniz de yks sonuçları sabah açıklanacak onun stresi.

Her neyse size güzel bir bölüm yazıcam şimdiden iyi okumalar.

Adelden devam

Gece biraz yerimi yadirgamış olsam da iyi uyumuştum. Sanırım Defne benden önce uyanmışti çünkü oda da yoktu. Hemen lavaboya girip işlerimi halledince çıktım. Mutfağa doğru giderken duyduklarım ile istemeden yerimde durmuş oldum

" Abim biliyosun Adel burayı tam bilmiyor sen bugün onunla burayı bir güzel gezersin bende o sıra işlerimi halledip gelirim yanınıza olur mu."

" Olur abi yavaş yavaş alışır umarım."

" Umarım güzelim. Onun için çok zor bir durum o yüzden olabildiğince ona burayı yadırgamaması için elimizden geleni yapacaz. Zaten ailesini değil ama en çok abisinden ayrıldı diye üzülüyor bence."

" Bilmiyorum ama onun için cidden zor biz yardım ederiz kolaylıkla alışır buraya yadirgamaz da."

Daha fazla dinlemedim çünkü ne kadar iyi olduklarını anlamış oldum. Tabiki tam olarak güvenmezdim hala ama bu duyduklarım içime su serpmedi değil. Hemen mutfağa doğru yürüdüm ve beni fark edince sustular. Yüzümde ki tebessüm ile

" Günaydın"

" Günaydın Adel abla"

" Günaydın Adel"

" Adel abla sofra hazır hemen oturalım mi soğumasın yumurta."

" Olur canım benim yapabileceğim bir şey var mı."

" Yok her şeyi biz hallettik sadece oturman yeter kjkjkj."

Defne'nin gülerek demesi ile oturdum hemen. Yarım saat sonra kahvaltı bitmiş ve Ares işi için çıkmıştı. Ben ve Defne de oturma odasında oturmuş öyle duruyorduk.

" Adel abla biliyorum korkuyorsun ama bugün dışarı çıkıp gezelim mi hem sana hemde bana değişiklik olur."

" Olur benlik sıkıntı yok. Ama önce abim ile biraz konuşsam olur mu çünkü evde durumlar nasıl bilmiyorum."

" Sen içini rahat tut bence bir şey olmayacak. Ben hazırlanırken sen konuşursun sonra da çıkarız."

" Tamam canım"

Odadan çıkmış ve kendi kaldığım odaya gitmiştim. Hemen abimi aradım ikinci çalışta açtı.

" Alo abi nasılsın."

" İyiyim güzelim sen nasılsın. Orda bir sıkıntı yok değil mi."

" Yok abim çok iyi insanlar. Şey sabah bir şey oldu mu çok kızdılar mi bana."

" Abim sen merak etme sabah başta annem biraz yaygara kopardı ama sonra sessizlesti babam biraz daha sınırlıydı tabi. Benim bildiğimi fln söyledi ben bilmiyorum dedim sonra da onlara bundan sonra benim güzelimi rahat bırakın yoksa karşınızda beni bulursunuz dedim ve abin sonra hemen evden çıktı gülerek."

Abimin gülerek anlatmasi ile kıkırdadım. Abim gülerek anlatiyorsa demekki ciddi bir şey yoktu ya da bana belli etmiyordu

" Abi ya cidden öyle mi dedin. Umarım peşimi bırakırlar."

" Bırakıcaklar güzelim ve evet cidden öyle dedim. Hem sen boşver bizi bundan sonra özgürsün onun huzuru ile yasa kimseyi takma kafana bende zaten bir haftaya iş bahanesi ile oraya gelicem."

" İnşallah abi bırakırlar. Seni de dört gözle bekliyor olacağım. Abi benim şimdi kapatmam lazım Defne dışarı çıkalım dedi."

" Tamam abicim dikkat et Defnenin yanından ayrılma olur mu bilmiyorsun oraları."