Her şeye rağmen herkese inat hayat mücadelesini kazanmak için çabalayanlardanım. Ama hesaba katmadığım şey çok derin yaralar alacağım olmasını bilmemek oldu ...
İlk kez yazdığım için bazı hatalarım var kusura bakmayın ama sizin desteklerinizle her şeyi duzelticeğime inanıyorum
Geçmiş (1 yıl önce)
Sabah yine erken kalkmış kahvaltı hazırlamış ve hemen diğer işlere koyulmuştum. Bugün daha farklıydı çünkü kuzenimin düğünü vardı aslında gitmek istemiyordum nedeni ise illa orda sebep yokken bile benim suçlu olacağım konular olurdu. Akrabalarımı pek sevmezdim herkes bana düşman gibi yaklaşırdı zaten pekte umrumda değil. Her şeye rağmen hazırlanmaya başladım kuzenimin evine gidicektik orda onlara önce yardım edip öyle hazırlanmaya başlıyacaktık. Bugün her şeye rağmen biraz renkli giyinmek istedim o yüzden dolabımdan Alaz abimin bana aldığı açık mavi renklerinde, puantiyeli,dizimin altında biten elbisemi giymeye karar verdim. Kendime yakıştırıyordum mavi rengini ten rengime çok koyu olmadığı için de aslında diğer renkleri de yakıştırıyordum ama mavi bana daha çok yakıyordu bence. Fazla düşündüğümü fark edince hemen elime aldım ve üzerimi giymeye başladım. Üstüm tamamen hazır olduktan sonra küçük masama ilerledim ve annemin gözüne batmayacak şekilde önce çok az olan lekelerimi kapatması için kapatıcı sonra maskaramı,rujumu, farımı derken en son da en sevdiğim parfümü sıkıp hazırlığımı bitirdim. Aynamdan kendime bakınca çok güzel ve farklı göründüğümü fark ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Mavi puantiyeli olduğunu farz edin)
Bugün içimde farklı hislerin olması da ayrı bir çabaydi zaten. Sebepsiz yere bugün güzel olmak için hazırlandım amann neyse ne bir günde ben güzel olmak için çabalayım ne olmuş. Kendi kendime konuşmamı gülerek bitirdim ve çantamı arkamdan aldım tam o sırada hiç unutmadığım, nefret beslediğim ses kulaklarımı tırmaladı
" Kız nerde kaldın ağaç olduk, usağın mi var bekletiyorsun ,beni getirtme oraya "
Annem olduğu için seviyordum ama napim bende ki de can bir yere kadar dayanabiliyorum bu sinirle cevap verdim malum geç cevap verince de suçlu oluyoruz
" Geldim ana "
Hızlı hızlı odamdan çıktım ve koridorun sonunda beni bekleyen anneme doğru ilerledim ben ilerlerken söylenmeye devam ediyordu. Tabi her zamanki gibi kulaklarımı tıkadım cevap veremiceğim için en iyisi duymamazlıktan gelmek. Evden çıkıp kuzenimin evine doğru gitmeye başladık. İki saat sonra oraya çoktan varmış ve yardım etmiştik. Tabi her zamanki gibi canım çıkmıştı genelde alışkındım iş yapmaya ama 46 kilo olduğum için bazı şeyleri yapamıyordum yapınca da çok yoruluyordum. Yorulmamın tek sebebi bu da değil orda herkes bana bakarak bir şeyler fısıldaması alışkın olduğum bir şeydi ama içten içe üzülüyordum onlara bir şey yapmamama rağmen böyleler. Neyse yine düşüncelere dalmışım bir an önce akşam için hazırlansam iyi olur. Hemen duşa girdim önce gevşemek için yarım saat sonra duştan çıkmış ve akşam için giyeceğim kıyafetlerimi çıkardım. Toz pembe renginde midi boy bir elbise çok beğenerek almıştım ve giymek şimdiye nasip oldu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hemen üzerime geçirdim ve saçımı hafif dalgalı yapmaya başladım. Bir saat sonra her şeyim hazırdı çantamı alıp tam çıkıyordum ki kapım tıklatıldı. Bu kesinlikle abimdi çünkü kimse kapımı çalmazdı Alaz abim dışında.
" Gel"
dedim ve içeri girdi. Islık çaldı ve
" bu ne güzellik güzelim"
dedi ben de hemen yanına gidip yanağından öptüm ve
"teşekkürler "
dedim. Gülerek odadan çıktık ve yola koyulduk çok uzak değildi düğünün olacağı yer ondan yürüyerek gidicektik. Düğün yerine gelmiştik ve bir kaç halaya katılmıştım. Lavaboya gideceğimi anneme söyledim ve kalktım lavaboda işlerimi halledip çıktım tam gidiyordum ki ayağım bir taşa takıldı ve düşmek üzereyken birinin beni tuttuğunu fark ettim. Nefesim kesilir gibi oldu korkuyla. Kafamı kaldırıp beni tutana baktım ve karşımda benden baya uzun,kirli sakallı ve yakışıklı biri olduğunu fark ettim. Ne diyordum ben öyle içimden hemen kendime söverek toparladım kendimi yoksa biri görürse vay halime. Ben düşünüyordum böyle ama adam hala bana bakıyor tabiki teşekkür bekliyor ah Adel diyerek kendime bir kere daha sövdüm.
" Şey teşekkür ederim tuttuğunuz için"
Evet güzel şekilde toparladık şimdi gitme vakti daha fazla duramazdim burda. Adamın bişey demesine izin vermeden uzaklaştım ve kalbimin bu kadar hızlı atmasına anlam veremeyerek. Masaya geldiğimi farkedince alaz abimin yanına oturdum annemin bakışlarını yok sayarak. Bir saat sonra sonunda eve gidiyorduk. Aklımda sürekli beni tutan kişi vardı çok saçma bir şekilde düşünmemem gerekiyordu ama yapamıyordum. Bu düşüncelerle eve geldiğimizi fark ettim hemen odama geçip üzerimi değiştirdim, makyajımı çıkarıldım ve ayıcıklı pijamami giydim. Daha fazla düşünmemek için hemen uykuya daldım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Pijama misali)
✨Evet 664 kelime ile ikinci bölümü de yazdım satır içi yorumları yaparak desteklerinizi bekliyorum 🥰✨
