bölüm 2:kaçış

100 16 7
                                    

Şehrimin kirli sokaklarında ardıma bakmadan kaçmıştım önüme geleni itiyor, arkamdan küfürler işitiyordum, alışmıştım insanların beni ezmesine haklarımın hiç edilmesine on altı yaşında bir kız çocuğu gezmeli,eğlenmeli ya da ne bileyim flört yapmalı ama bunlardan çok uzaktım, bir çocukluk çalınmıştı benden ve ben onu ne pahasına olursa olsun alacaktım, artık ezilmek kitabımda yoktu.

Nasıl yapacağımı bilmiyordum sadece durmaksızın koşuyordum, artık yurda gidemezdim muhtemelen aranan bir suçluydum, katildim... sokaklara karıştım tabi sokaklarda bana...
Içimde burukluk, öfke ve korku aslında beni korkutan hayattı, artık kalacak bir yerim ve yurt arkadaşlarım yoktu öte yandan insanlar bana artık çok daha korkunç geliyordu...

Bilmediğim bir sokağa daha girdim, sokaklara girdikçe ıssız bir hal alıyordu, evsiz insanların bakışlarını hissedebiliyordum,
Önüme çıkan adamla beraber durmak zorunda kaldım yüreğim korkuyla dolsa da belli etmedim, iri yarı, esmer, yarı kel, yelekli adam bana biraz daha yaklaşırken adımlarımı geri çektim. Gözlerinden anlayabiliyordum, niyeti kötüydü,
Biraz daha gerildiğimde omuzlarımda büyük iki el hissettim arkama bakmaya cesaret edemedim zaten tutan kişi de buna fırsat vermedi,
Boynuma doğru üflenmiş bir nefesle "Sen ne güzelsin öyle" gibi cümleler kuruyordu, "BIRAK BENI" diye bağırdım son gücümle ama bu karşımda ve arkamda duran adamı daha çok güldürmüştü,
Ensemde tekrar adamın varlığını  hissettim. "Ben avımı paylaşmayı hiç sevmem, ama sen grup seviyorsan ve iki kişi yetmez diyorsan bağır." Dona kalmıştım ne diyeceğimi bilmiyordum gözlerim etrafa bakıyor bir kaçış  yolu arıyordum, kirlenmek istemiyordum daha küçüktüm yani ben kendimi bu konuda küçük görüyordum...

Adam ellerini önce kanlı lakosumun düğmelerinde gezdirdi sonra beni bir hışımla kendine çevirerek lakosumun düğmelerini kopardı, ardından lakosumu kanlı eteğimin içinden çıkararak  büyük  ellerini karnımda gezdirmeye başladı...

Ağlıyordum, çaresizdim, bir can almıştım ve bedelini çok iğrenç ve kötü bir biçimde örüyordum.
Bir süre daha adam ellerini karnımda gezdirdi elleri zamanla göğüslerime doğru çıktı ağlamam şidetlendiğinde öndeki yarı kel adam "ehh ne zırladın iki keyif alcaz kapa çeneni artık." dediğinde  Karşılaştığım sözlerin benim sonum olacağını anlamıştım, burada tecavüze uğrayıp bir kenara atılacaktım, kaçamıyordum, korkaktım. Derin düşüncelere dalmışken çatıdan bir ses duyuldu.
"O lanet çeneni sen mi kapatsan?"
Bir kız sesiydi ince ve hoş gelen bir ses. Gözlerimi yeniden açtığımda kız çatıdan atlamış adamlar beni yavaş yavaş bırakıyordu arkamdaki adamın yüzünü ilk defa görmüştüm korkuyordu, BU KIZDAN KORKUYORDU kız tahmini benim yaşlarımdaydı, kimdi bu kız? Neyin nesiydi? Ve bana neden yardım ediyordu?

"Bu ilk ve son uyarım, hiç-bir kıza özellikle reşit olmayan bir kıza el sürülmeyecek yoksa sizi bizzat kendim infaz ederim." Adamlar kızın gözlerinin içine bakarak
Yalvarmaya başladı bir daha olmayacak gibisinden cümleler kuruyorlardı kız elini gidin işareti yaptığında adamlar sokağı saniyeler içerisinde boşaltmışlardı, şimdi sadece ikimiz vardık kim olduğunu bilmediğim ama bana yardım eden kız ve ben...

Gözlerime baktı bense çok utanıyordum olduğum durumdan üstüm başım kan içinde kıyafetlerim yırtılmış saçlarım karışmış... kafamı yere eğdim konuşamıyordum mahçuptum.

"Kimsin sen, daha önce görmedim seni buralarda, aklı olan bu mahalleye girmez zaten, hem polisin giremediği yabancı alınmayan mahalleye nasıl girdin  sen?" Gözlerim kocaman oldu merakıma yenik düşüp sordum,
"Polis giremiyor mu yani" suratına usanmış bir tavır takındı
"Sen beni dinlemiyor musun? Her neyse şöyle  yapalım önce bize gidelim seni bir güzel temizleyelim sonra ne olacağına karar veririz bu şekilde bu mahalleden çıkamazsın çünkü, yerler" ona güvenemezdim bana karşı fazla iyi davranıyordu ama öte yandan o adamlardan beni korudu, başka seçeneğim yoktu bu mahalle tekin değildi dediğini yaptım ve bilinmeyen yabancıyla beraber gittim...

Bir çok sokaktan geçtik her geçtiğimizde insanlar yanımdaki kıza selam veriyordu, demekki saygın biriydi, ismini henüz bilmiyordum sadece sessiz bir şekilde yanında yürüyordum yaklaşık beş dakikanın ardından diğer evlere nazaran oldukça lüks bir evin kapısında durduk, kiz önce  kapıyı  değişik  bir şekilde çaldı bir çeşit ritim tutuyor gibiydi, onbeş saniye süren kapı ritminin ardından Kapı yavaşça açıldı ve içeri girdik.

Bir çok sokaktan geçtik her geçtiğimizde insanlar yanımdaki kıza selam veriyordu, demekki saygın biriydi, ismini henüz bilmiyordum sadece sessiz bir şekilde yanında yürüyordum yaklaşık beş dakikanın ardından diğer evlere nazaran oldukça lüks bir e...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ev oldukça zevkli döşenmiş gri ve beyaz tona ağırlık verilmişti. Açıkçası  böyle bir mahalleye böyle bir ev fazlaydı. Içeriden bir adam geldi, bir bana birde kıza baktı şaşkındı genç  değildi yaşlı da değildi kısaca orta yaşlı denilebilir ama sanki öyle de değildi amaaan neyse yaş konuşacak değiliz adam şaşkınlığını gizleyememiş olacak ki "kim bu kız ve burada ne işi var?" Dedi Kız beklemeden cevap verdi
"Torbacıların eline düşmüş bende orda bırakmadım." Adam duyduklarına sinirlenmişti mimikleri bunu fazlasıyla belli ediyordu. "Ihtiyaçlarını karşıla ve çıkar onu evden." Kız adama tamam anlamında başını sallayıp benim kolumdan tuttu, merdivenlere doğru yöneldiğimiz
Anda "bu arada adın neydi?" Sorusunu aldım tabi doğal olarak, yani kim evine hiç tanımadan bir yabancıyı alır ki? "Es atahan" dedim kısa gülümsememle, karşımdaki kızın gözleri kocaman oldu arkadan gelen sesle az önceki adamın konuştuğunu  anlayabilmiştim. "Es atahan mı? O yukarı çıksın odayı göster temizlensin seninle ufak bi konuşma yapmam lazım küçük hanım." Kız bana dönerek "yukarı çık sağdan ilk kapı banyoya git temizlen dolaptan ne istersen giyin lavabonun altında temiz havlular var" dediğinde karşılık olarak  sadece kafamı sallayabilmiştim.
Şaşkındım burdaki insanlar neden ismimi duyunca şaşırmışlardı, kızın dediği gibi merdivenleri çıktım sağdan ilk kapıdan içeri girdim. Oda oldukça güzeldi dolaba yöneldiğimde içinden gri bir eşofman  ve beyaz bir t shirt aldım, çekmecelerde içlik aramaya başladım ilk çekmecede bulamayıp ikinci çekmeceyi açtım
Beyaz bir sütyen ve iç çamaşırı aldıktan sonra odanın içindeki banyo olarak tahmin ettiğim kapıdan içeri girdim, tahminim beni yanıltmadı havlularımı hazırladıktan sonra aynada kendime kısa bir göz gezdirdim berbat haldeydim, karışmış saçlarım kan olmuş vücudum... hiç beklemeden kendimi ılık suyun kollarına bıraktım ve gözlerimi kapattım...

Yeniii bir bölüm sonuuu. Bence kitap gayet iyi ilerliyor sizin düşünceleriniz neler? Görüşlerinizi belirtirseniz sevinirim sağlıkla kalın ve kimseyi öldürmeyiiin🎀

karakalbin yanışı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin