Geçmişe dönüp baktığımda koca bir enkaz, koca bir hüzün görüyorum.
Insanların hayatlarını mahvettim belki de ama pişman değilim çünkü benim hayatım zaten çalınmıştı.
Ben es bildiğin es işte başka bir açıklaması ya da anlamı yok.
Aşka ve aşığa inan...
Korkuyla çekmeceye bakıyordum, aşağı kattan bana seslendiklerinde kendime gelip hazneyi kapattım çekmecenin içini biraz düzelttikten sonra aşağı inmek için kapıya yöneldim, çekmeceyi kapatmamıştım zaten banyodan çıktığımda açıktı benden şüphe duymalarını istemiyordum, aşağı kata indiğimde beni kızıl saçlı, kahverengi gözlü, zarifliği ile dikkat çeken bir hanımefendi karşıladı, "günaydın es hanım, beyfendi ve belma hanım sizi mutfakta yemek masasında bekliyorlar." Eliyle bana yolu gösteren hanımefendiye nazikçe gülümsedim.Demek adı belmaydı. Mutfağa gittiğimde dün gördüğüm ve beni evinde istemeyen adam eli ile işaret ederken bir yandan da "oturmaz mısın" dediğinde beklemeden oturdum fazla açtım şu an bu ihtişamlı masayı yiyebilirdim, masada bir orduyu doyuracak kadar kahvaltılık vardı daha önce hiç bu kadar çeşidi bir arada görmemiştim, ben yemek için sabırsızlanırken adam televizyonu açıyordu dikkatim televizyona kalmışken Belma "bakma oraya da yemek ye açısındır" gibi şeyler söylüyordu, tabağıma biraz kahvaltılık alırken kızıl saçlı kadın çay dolu bardağı tabağımın hemen yanına koymuştu, tabağıma odaklanmış sadece yemeklerimi yemenin derdine düşmüşken Belma'nın "es televizyondaki sen değil misin?" Sorusunu duyunca yediklerim boğazıma birer birer dizildi televizyona baktığımda kendimi görmemle ufak bı şok geçirmiştim. Öksürme tufanına tutulmuşken adam bana bakıyordu bana bakmasının yanı sıra televizyonun sesini açmaya başlamıştı haberlerdeki muhabirler "16 yaşındaki S.T canice katledildi,bunu yapanın sınıf arkadaşı E.A isimli şahıs olduğu ortaya çıktı, katilin nerede olduğu bilinmiyor lakin kamera kayıtları acı ölümü net bir şekilde gösteriyor. Görüntüleri ekrana yansıtalım." Kalbim duracaktı Belma'nın yüz ifadesi değişmiş öfkelenmişti görüntüleri televizyonda sansürlü bir şekilde ekrana vermişlerdi, yüzüm gösterilmemişti lakin polisin her yerde beni aradığından emindim...
Belma'nın bağırışları yüzüme tokat misali çarptı." Amca kapat şunu! Yıllar sonra kardeşimi buluyorum ve o bana katil olarak mı geliyor bu ailenin geninde falan mı var? Katil ya da mafya olmak?"
Kardeşim...
Katil...
Mafya...
Bana kardeşim demişti ne demek istemişti Belma benim kardeşim miydi? Kafam daha da bulandı, artık düşüncelerimi taşıyamıyordum. Masadan bi anda kalktım, "KARDEŞİM NE DEMEK?" Etrafta deliye dönmüş bir şekilde bağırıyordum yaşamım bana ağır geliyordu Belma susuyordu karşımda adamda sakinliğini koruyordu. 'SANA DİYORUM KARDEŞİM NE DEMEK!" cevap bekliyordum, çaresizce cevap bekliyordum, adam sakinliğini bozarak dirseklerini masaya koyup iki elini çenesinin altında birleştirdi. "Otur yerine" ne dediğine anlam veremeden bu sefer şiddetli bir ses tonuyla "OTUR YERİNE" diye bağırdı, gözlerim dolmuş küçük bir bebek gibi ağlıyordum, ben oturduğumda adam konuşmaya devam etti "sana bir açıklama borcumuz var lakin bu patavatsız konuşmalarla bizden bir cevap alamazsın, sen önce yere serdiğin cesetin hesabını ver!"
Ters köşe olmuştu, benden hesap soruluyordu... "Size hesap borcum olduğunu sanmıyorum." Dedim kararlı sesimle, ağlamam durmuştu. Adam önce bana düşünceli tavırlarla baktı ardından sözlerine devam etti. "Terasa çıkalım sakin kafayla konuşalım." Belma ve ben birbirimize bakıyorduk, adamdan "terasa" uyarısını bir kez daha aldıktan sonra ikimizde terasa çıkıyorduk daha önce evi detaylı gezmediğimden terası görmemiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Salondan terasa çıktığımda gözlerimi etraftan alamadım içimdeki öfke hâlâ bir ateş misali harlıydı. Adam terasta bulunan sandalyeye oturup masanın üstünde bulunan sigara paketinden bir dal çıkarttı, çakmağa uzanacağı anda Belma cebinden çakmak çıkartıp adamın sigarasını yaktı. Gözlerimin içine bakıyordu iddialı ve sert... O yumuşak yüzün ardında sinsilik seziyordum... Böyle biri benim ablam olamazdı ayrıca bi ablam olduğundan bile şüpheliydim...
"Tanışalım es atahan, ben Yakup sevri ve bu hanımefendi de Belma atahan." sesi insanın tüylerini ürperten cinstendi. Ama herşeyden önce bu ismi duymuştum bir çok kez haberlere konuk olmuştu. Mafya babası birçok çeteyi çökelterek dünya üzerindeki güçlü mafyalardandı. Adam sakin ses tonuyla devam etti. "Memnun oldum. Adımı duyduğunu ve beni azda olsa tanıdığını düşünüyorum." Uyuz herif kendini övmekten başka bir şey yapmıyor. Yaşım küçük olabilir, eğer bir oyun oynanacaksa kuralları benim yazmam ve başrol olmam gerekliydi. "Anlamadım kimsiniz? Adınızı duymadım daha önce, ayrıca adınızı duymadıysam yeterince kaliteli değilsiniz demektir." İşte bingooo gözler bende, belki bu konuşmadan sonra benim için iyi şeyler olmayacak sonuçta karşımda bir mafya duruyor. Rahat tavırlarımla sandalyeye oturdum, masada bulunan paketten bir dal çıkartıp yaktım, Yakup ve belma bana şaşkın şaşkın bakarken ben daha da keyifleniyordum, ilk defa sigara içiyordum öksürmemeye gayret ederken içimden dualar ediyordum, şu an çok iyi bir pozisyondaydım tabi kendi açımdan...
Belma şaşkınlığını bir kenara atıp, "amcamla bu şekilde konuşamazsın" diye söyleniyordu. Tavrımı bozmadım ben rahat bir şekilde durdukça Belma daha da sinirleniyordu bu her halinden belliydi...
Onları daha da kızdırmak istemiyordum ama kendimi mağdur ya da onlara inanmış gösteremezdim. Asla ezilmemem gerekiyordu...
"Bi dakikaa" düşünceli sesimle konuya yeniden başladım. "Ya siz beni burda tutmak için yalan söylediyseniz" es, bi kapasana sesini adam da gözlerini kıstı.
Belma'nın yüksek sesiyle istifimi bozdum . "Sen benim kardeşim falan olamazsın, söyle kimin ajanısın sen." Belma boğazıma yapışırken elimdeki sigara masaya düştü, adam bizi ayırma zahmetinde bulunmuyordu ne yapacağımı bilmiyordum Belma boynumdaki ellerini daha da sıkmaya başladı, Zar zor konuşurken tek söyleyebildiğim "ne ajanı saçmalama bırak beni." Oldu...
Dinlemedi... Elleri nefesimi kesene kadar durmadı... Bir yandan bağırıyordu kulağıma. "YARDIMA İHTİYACIN DA YOKTU DEĞİL Mİ, BURAYA SIZMAK İÇİN ROL YAPTIN."
Sonrası koca bir karanlık karşı koyamayacağım kadar güçlüydü...
Ve ben es atahan, Belma atahana karşı ilk yenilgimi almıştım...
. . . . . Yenideeennn bölüm sonuu. Bölüm nasıldı? okurken neler hissettiniz? Yeni bölümler okunma sayısına göre gelecek kendinize cici bakiiiinnn🎀🥰
