Captivus? /Jegulus

10

"Anasını satayım!"
Geriye doğru sıçrarken elindeki bardağı yere düşürdü. Elini kalbine götürürken büyümüş gözleriyle karşısındakine bakındı.

Uyumak için yukarı çıkmış kapıyı açar açmaz gördüğü ile çığlığı basmıştı. Ağzından kaçırdığı küfür ve çığlıkla geriye doğru sendelenen Regulus derin bir nefes aldı.

"Regulus,iyi misin?"
Arkasından gelen ses yanına ulaşırken korkmuş olduğu belli olan adamı omuzlarından yakaladı. Ona çığlık attıran için odaya kafasını sokarken ürperdi.

"Senin kafana tüküreyim,James. Altına edecekti. Geç Regulus..."
Adamı koluyla yakaladı ve odadaki yatağa oturttu.

"Reggie..bu kadar korkacağını-"
Silik görüntü derin bir  kahkaha tufanı içindeyken kendini dizginledi ve birkaç adım attı.
"Hayalet falan değilim,hayatım."

Regulus karşısındakine karşı daha cesur başını kaldırırken James sulanmış gözlere karşı gülümsemesini soldurdu.

"Ne bu?"

"Jamesin ailesine ait bir rün gibi birşey,Regulus. Uzaklaşınca sadece ailenin diyebileceği birkaç kelime var. Bu kelimeleri kulanıyor ve ailenin evine aile bireylerinin görüntüsü gidiyor..Muggle'lar hologram gibi birşey diyor. Bak...korkacak birşey yok."
Remus yanındaki sisli görüntüye yaklaşıp elini adamın göğsünden geçirdi.

"Ayıp oluyor çek elini,Rem.."
Kumral adam uykusundan ayrıldığı için huysuz bir şekilde homurdandı.Regulus bununla ikna olmuş gibi görünürken Remus kaşlarını çattı.

"Bana yük değil de...Madem,böyle yanında olacaktın beni niye aşkımdan ettin?"

"Aşkına başlatma,Aylak...Sen aşağıda yat."
Kumral adam gözlerini devirdi ve geriye doğru adımladı.

"Canın Cehenneme,James. Iyi geceler,Regulus."
James adama kıkırdarken Remus odadan çıktı ve Regulus çatık kaşlarıyla ayaktaki adama ilerledi. Şaşkın yüzüyle holograma uzanırken elinden geçen bedenle kıkırdadı.

"Gideli birkaç saat olmadı bile,James."
Sırıtan silik ifadeye dönerken James dağınık saçlarını karıştırdı.

"Kalbimi kırıyorsun."
Yanındaki yatağa geçerken Regulus kaşları havalandırdı.

"Çocuklarınki kadar değildir."

"Onlarınki şımarıklık.. Üstelik Lily'in dediğine göre senin ölüm-yiyen olduğunu düşündükleri için tavır yapmışlar."
Regulus tek kaşını kaldırdı ve elini yüzüne götürdü.

"Onlarla konuşmadın mı?"

"Hayır,geldiğimde uyuyorlardı. Saat farkını atlamışsın."
Regulus yatağa doğru sırt üstü uzanırken yanındaki de onu taklit  etti.

"Konuşacaksın ama değil mi?"
James başını hızla salladı.

"Tabii ki de! Onlar benim çocuklarım,Reg. Onlara kırgın kalabilmek mümkün değil."

"Üç gün boyunca tek kelime etmedin."

"Ha o öfkedendi."
Jamese karşı sırıtırken kafasını ona doğru çevirdi.

"Öfkeli kalabilmenin de bir süresi var yani."

"Her insan gibi..Senin çözümleri farklı olsa da."
Regulus kıkırdadı ve yanındaki adama yüzünü tamamen döndü.

"Öfkeli olunca çılgınlar gibi sevişirsin."
Adamın sırıtan haline karşı kaşlarını çattı.

"Sence yeteri kadar öfkeli miyim?"
James de adama karşı kaşlarını çatarken gözlerini kıstı.