35.-FİNAL

3.4K 177 85
                                    

Merhaba hepiniz atacağım son bölüme hoşgeldiniz
Eğer isterseniz özel bölüm yazarım fakat bu bir final bölümüdür
Hepinize beni buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim
Umarım hayatınız harika ilerler
Görüşmek dileğiyle
Özel bölümün gelmesi için oy sınırı 200 yorum sınırı 250
Medya:Sarı kurdeleler-model
Kelime:618;)

*

Şok içinde binbaşına baktım. Sanki elim ayağım tutmuyor beynim bu söylediklerini almıyordu. Nefret,önüne geçilmedikçe çok yıkıcı bir duyguydu. Peki ya bir ailenin çocuklarına olan nefretinin açıklaması neydi? Binbaşı Zemheri? Bu adamı asker olduğu için terk etmiş olamazlardı. Ailede birçok asker,polis veya canını tehlikeye atan meslek sahipleri vardı.

Dünya ile ufak bir bakışma yaşadığımızda gözlerimi binbaşına çevirdim veya abime. Bana yoğun bir özlemle bakıyordu. Tepkimi ölçüyor ve pişman olup olmayacağını seçmeye çalışıyordu. Gülümsedim. İlk kez içtenlikle. Daha tam anlamı ile tanımadığım kişiye gülümsedim. Tamamlanmış,mutlu bir aile benimde,onunda hakkıydı.

"Nasıl yani?"dedim toparlandığımda.

Binbaşı "İnanması güç biliyorum ama sen kaçırıldığında harp okulu sınavlarına hazırlanıyordum. Tam anlamıyla sarsılmıştım. Ailemle görüşmek istemedim. Yatılı okudum. Sonrada kader karşı karşıya koymadı"dedi

Kafamı salladım,Dünya eror vermiş gibiydi.

Dünya "Yani en büyük boy bu mu?"dedi şaşkınlığını en belli eder şekilde. Bende kafamı sallamıştım ama bilmiyordum.

Binbaşı "Asker! Savaş malikanesine sür"dedi

A "Emredersiniz komutanım"dedi istettiği arabanın şoförlüğünü yapan asker.

Binbaşı kafası salladı-abim kafasını salladı ve arkasına yaslandı. Artık her şey farklı olacaktı. Neyin ne olacağını az çok seçebilmiştim. Savaş malikanesine-konağına,ailemin evine gidiyorduk. Ailemizin evine. Abimle ailemizin evine. Araf çok meraklanmış olmalıydı.

Evin önüne geldiğimizde korumalar kapıyı açtı. Bense binbaşına döndüm.

"Sende bizimle içeri gel"dedim

Binbaşı "Saçmalama Ada"dedi

Ona uyuz bir bakış atarak istediğim tekrarladım.

"Kardeşin için geliyorsun?"dedim

O da benimle aynı bakışı bana attığında arabadan indim. Dünya gülüyor,binbaşı ofluyordu. İkisinin önüne geçerek eve ilerledim. Timim,ailem,dostlarım ve sevgilim. Her şey yolunda,olurunda. Birgün eğer bana deselerdi. Sana bir telefon gelecek ve ondan sonra neredeyse tüm hayatın değişecek. Düşünmeden kabul ederdim. Eğer böyle olacak olsaydı. Hep olsundu.

Düşüncelerden savruldum ve zile bastım kapıyı annem açmıştı. Önce bana baktı ardındanda en az benim kadar sevdiği Dünya'yı aradı gözleri. Sonra abimi gördü. Zemheri'yi ilk evladını.

Ayakları geriledi. Abim durdu. Dünya sırıtıyor olsa bile durdu. Ama onun durmasının nedeni en iyi açıdan olan biteni izlemekti. Annemin dolu gözlerinden tek bir kelime döküldü. Abimin bir önceki gelişinde babam yüzünden abime bakamamıştı bile.

Annem "Oğlummm"dedi

O sırada babamın sesi arkadan duyuldu.

Babam "Hayatım kim gelmiş? Kızlar mı?"dedi

Dünya bana 'sıçtınız' bakışı atıyorken dudağımı dişledim. Babam tüm heybeti ile görüş açıma girdi. O da gördü yıllarca bir kez arayıp sormayan oğlunu. Evlatlıktan reddettiği oğlunu. Sonra tüm aile üyeleri teker teker dışarı döküldü. Artık her şey iyi olacaktı. Yıllarca çözülemeyen bu büyük mevzu çözülmüştü....

-25 yıl sonra İdil Ada Şah'ın ağzından-

Şırnak'ın yeni başlamış herhangi bir günüydü. Odamda koltuğumda eski anılarımı düşünüyor komutanlardan gelecek atama haberini bekliyordum. Kızım Üsteğmen Umay Şah artık annesinin yanında görev yapacaktı. Araf son beş yıldır askerliği bırakmıştı. Gazi bir Albay olarak evinde günlerini geçiriyordu.

O sırada kapım tıklandı. Albay postasıydı.

"Komutanım kızınızın helikopteri inmek üzere"dedi

Kafamı sallayarak oturduğum koltuktan kalktığımda sıkıca topuz yaptığım saçlarımdan bir tel bile topuzumu terk etmemişti.

Sert ve dik adımlarla askeriye binasından çıktım. Çıkar çıkmaz helikopter giriş açıma girmişti. Helikopterin iniş yapacağı yerin belli bir uzaklığında durduğumda helikopterin yaptığı rüzgarla saçımdan birkaç tel özgürlüğüne kavuşmuştu.

O sırada iniş yapmış asansörden tüm güzelliği ile kızım girdi. Yeşil alt tonlu ela gözleri,benimkiler gibi olan koyu kahverengi saçları ve hafif buğday teni ile ciddi anlamda güzel Umay'ım.

"ÜSTEĞMEN UMAY ŞAH\MARDİN\EMRET KOMUTANIM"dedi

"Rahat asker,gel annen bir kere sana sarılsın"dedim

Dik duruşunu bozdu ve salık saçlarını savura savura yanıma adımladı. Sıkıca bana sarıldığında tüm sıkıntılarım yok olu vermişti bile...

Buraya herkesin bitirme tarihini alabilir miyim? Benimki 29 Haziran 2024

Kod Adı:ADAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin