Zaman Okyanusu

9. Bölüm

" Hayat " dedi Tomy, yanında yüzen yunusla beraber.

" Hayat sence de bilinmezliklerle mi doludur Bredx? "

Yunus tatlı bir sesle cevap verdi.

" Senin için hayat çok kolay olmalı. Seni her gördüğümde mutlusun. Ben yokken bu devasa okyanusta canın sıkılmıyor muydu? "

Yunus yine mutlu bir ses çıkarttı.

Tomy ileriye doğru yüzerken mavi balina Hectora kendisine doğru büyük bir ses çıkardı. Bu kendisini özlediğini anlatan bir sesti. Tomy hızla Hectore'nin eskisine göre biraz daha büyük bedenine baktı. Eskiden de büyüktü ama şuan olduğu kadar değildi. Tomy Hectore'nın dev ağzına dokunup sordu.

" Hectore? Bugün çok kilolu görünüyorsun. Bir anda kilo alışının bir sebebi olmalı. "

Hectore büyük bir mutluluk çığlığı attı.

" Bu seni mutlu mu ediyor Hectore? "

Bir mutluluk bağırması daha geldi.

Tomy Hectore'nin yanında bir süre durduktan sonra hızla yukarı çıktı ve Liana'nın yaptığı kek kokusunu büyük bir zevkle içine çekip mutfağa doğru ilerledi. Mutfağa vardığında Liana'nın üzerinde kırmızı bir önlük vardı. Fırının içindeki keke dikkatlice bakarken Tomy yavaşça arkasından yaklaşıp sımsıkı sarıldı. Liana Tomy'nin minik ellerini sımsıkı tuttu ve önünde eğilip ellerini birden çok kez öptükten sonra unla bulanmış parmaklarıyla burnuna dokundu. Tomy yeni çıkmakta olduğu dişleriyle gülümsedi. Çekik gözleri hafifçe büküldü. Liana Tomy'nin yüzüne şefkat dolu bakışlarla dalgın dalgın bakarken bir anda avucunu açıp oğlunun yüzünün tamamını içine alarak hafifçe salladı. Tomy o kadar tatlıydı ki onu her an yanında görmek istiyordu.

Liana ayağa kalkıp fırına doğru bakarken kendi kendine Tomy'i bir şehirde dünyaya getirdiğini hayal etti. O zaman ne yapardı? İnsanların onun o solmaması gerek yüzünü soldurduğunu görmek kendisini gerçekten delirtebilirdi.

Tomy annesinin fırına bakışını masum ve anlamaya çalışan bir suratla inceleriyordu. Liana kendisine öylece bakan yavrusuna fırından gözlerini ayırmadan konuştu.

" Merak ettiğin bir şey var. Anlat hadi. "

Tomy'nin yüzü hafifçe büzülüp konuştu.

" O çok kilo aldı bu günlerde. Okyanustaki tüm balıkları yiyeceğinden korkuyorum. Çok yiyor ve hiçbir zaman doymasını bilmiyor. İlk tanıştığımız günü hatırlıyor musun? Sana anlatmıştım, beni az kalsın yiyordu eğer okyanus güçlerimi kullanmamış olsaydım şuan onun midesindeydim. "

Liana kaşlarının arasında şefkat çizgisi oluşacak şekilde gülümseyip fırındaki tepsiyi eldivenle aldı ve masaya koydu.

" Okyanustaki tüm balıkları yiyebileceği kadar büyük olduğunu sanmıyorum. "

" Biliyorum ama ya yerse? Onu seviyorum ama o da çok fazla balık yiyor ve yediği balıkların çoğu benim arkadaşlarım... "

Liana tahta bir sandalye çekip okyanusa doğru baktıktan sonra Tomy'i kucağına alarak minik ellerini birbirine bağladı.

" Senden gözlerini kapatmanı isteyeceğim. "

Tomy omuz üstünden annesine baktı.

" Neden? "

" Kapat sen. "

Tomy çekik gözlerini kapattı. Gözleri tıtriyordu.

" Ben de kapattım. Şimdi sana anlattığım ağaçlarla süslü bir orman düşün. Kelebekler sarı çiçeklere konuyor, ikimiz işte o kelebeğin yanındayız... "