alt komşum💙
-olm napıyonuz lan yukarda?
çilli çocuk
-sana ne? ne yapıyorsak yapıyoruz.
{argo ve küfür içerebilir, argo bir sanattır. }
yan ship; bangİnho, seungİn, minSung, chanChang.
{texting x düz yazı}
start; hatırlamıyorum..
finish; ¯...
Bu serüvende benimle birlikte geçirdiğiniz her bir salise çok değerli.Uzun lafın kısası her güzel bir şeyin sonu vardır. Hepinize teşekkürlerimi sunuyorum,hepinizi seviyorummm :( artık bu fic'in bir finaline ihtiyacım vardı buna karar verebilmem bir yılımı aldı ve artık bir sona geldi.
Sizi yeni kurgularıma davet ediyorum!! Hesabıma göz atmayı kesinlikle unutmayın duyurularımı takip ediniz. Şimdi bölüme geçebiliriz keyifli okumalar!!
"Sevgilim?"
"Efendim?"
"Sence artık şu olayları bir araya getirip çözsek mi?Artık kendi kendimi yiyeceğim şu koca evde!"
Gülümseyip elini tuttum, "Tamam Hyunjin sakin ol halledeceğiz bir şekilde ailemizi bir araya toparlayıp konuşmamız gerek bunu bu akşam yapalım."
"Çok iyi olur artık bir sonuca varalım."
Gün akıp giderken ben annemi aradım ve artık bu olayların bir sonu olmalı diye nutuk çektim telefon konuşmamızın sonuna doğru zorda olsa kabul etti, geçmişiyle yüzleşmeliydi.
Annem,babam, Hyunjin'in anne ve babası en sonda ben ve Hyunjin olarak balkondaki masada buluştuk. Annem hemen söze girdi, "Başlayabilir miyiz?"
"Başlayacağız Bayan Lee." dedi Hyunjin taktığı gözlüklerini düzeltirken.
"Şimdi..." ben önüme koyduğum okul yıllığının kapağını açıp asıl sayfaya geldim. "Görünen şu ki Changbin'in annesiyle de aynı sınıfı okumuşsunuz sizin ortak arkadaşı mı?" Hyunjin'in babası başını salladı, "Evet ortak arkadaşımız,Hyeosan lisesini bitirip Seoul Üniversitesini kazandı ve orda Changbin'in babasıyla tanıştı."
"Burası tamambunu anladık,peki siz ne ayak?" Hyunjin'in annesi dudaklarını araladı neredeyse dolmuş olan gözlerini elinin tersiyle sildi. "Ben şurdaki kız benim tahmin ettiğiniz üzere." Hyunjinle ben birbirimize baktık şok içinde. "Tamam doğruymuş ve?" diye annesine baktım. "Ve aralarını bozdum ben...ben çok aşıktım ve onların sevgili olmalarına göz yumamadım bir şey yapmam gerekiyordu hem de acilen babanı kaybedemezdim."
Annem sinirli bir ses tonuyla konuştu, "Evet aramızı bozdun!Kıskançsın bizim ilişkimiz varken ve senin bunu bozmaya ne hakkın var?Biz senin yüzüne birbirimiz hakkında kötü şeyler düşündük tabii amacına ulaştın sonrada sen teselli ayağına kendin sevgili oldun!Haysiyetsiz."
Ben olanlları merakla ve korkmuş bir şekilde izliyordum masanın altından elimi sevgilime uzattım ve tutum, "Bunların derdi bizim boyumuzu aşıyor bebeğim baksana kan davası gibi." diye fısıldadım.
"Evet...annenin içindeki o kin hiçbir zaman gitmemiş hala aynı."
O sırada Hyunjin'in annesi konuşmaya başladı,"Evet tam olarak böyle,söylesene Felix'i bahane ederek eşimdenmiş gibi gösterdiğini?"
"Bu çocuk ben den değil eğer ben den olsaydı DNA sonuçları tam tersini söylerdi." annem,onun annesi ve babam Bay Hwang'a baktılar.
"Evet doğruyu söylüyor beraber hastaneye gittik."
"Benim neden haberim yok Felix?" Hyunjin sinirlenmiş olmalı ki elimi sıkıyordu. "Hyunjin acıtıyorsun..." elimi çekip kollarımı göğsümde bağladım. "Ben annem ve babamın çocuğuyum Hyunjin'in kardeşi filan değilim.Anneminde beni neden Bay Hwang danmışım gibi göstermesini çok da iyi biliyorum,az önce anlattınız."
Annem hemen konuştu, "Annesi sevgilimi çaldı ben de böyle bir şey yaptım." annesi sinirle baktı,"Ha kendince intikam aldım diyorsun?" annem başını salladı, "Sen sevgilimi çaldın,ben neden bunu yapmayayım?"
"Niye Felix'i kullanasın?" dedi Hyunjin. "Ve şu DNA konusu henüz kapanmadı Felix konuşacağız bunu." usulca başımı salladım.Şu DNA konusuna gelirsek okuldan izin alıp öğlen yemeğinde Bay Hwang ile hastaneye gittik bizden örnekler alınıp işleme geçildi ve sonuçları bizi şaşırtmadı ne ben onun çocuğuydum ne de o benim babamdı.
Güneş dağların ardında batarken herkes barışlı bir sonuca varmıştı,aramızdaki kan davası gibi olan sorunlarda güzelce çözülmüş mutlu olmuştuk.
"Of başım ağrıyor Hyunjin."
"Masaj yapmamı ister misin bebeğim?" usulca başımı sallayıp dizine uzandım,uzun kemikli parmaklarını başımın her iki yanına yerleştirip masaj yapmaya başladı. Bir zaman sonra kendimi rahatlamış ve mayışmış olarak buluyorum.
"Ee Felixcim anlatacak mısın?" sesini işittiğimde kapalı gözlerimi açtım, "Üzügünüm sana anlatmam gerekirdi ama bugune geldi."
Gülümsedi, "Tamam sorun yok hayatım anlat sen dinliyorum."
"Baban beni okuldayken aradı,hastaneye gidip Dna testi yaptıralım mı diye sordu ben de kayıtsız kalmayarak kabul ettim,sonuçta çok önemli bir konu hani. Sonra ben de okuldan izin alıp öğle arasında babanla hastanede buluştum ver örnek verdik, iki-üç gün sonrada sonuçlarımız çıktı ve her şey netleşti annem yalan söylemişti. Sonra zaten bugün geldi." Hyunjin anladığını belirterek kafasını salladı.
"Sana demiştim kardeş çıkmayacağız diye." gülümseyip saçlarıma öpücükler kondurdu.
"İyi ki kardeş çıkmadık sevgilim yoksa kafayı yerdim ve bu iğrenç durumu kaldıramayabilirdik."
Evet, her şey geç de olsa yoluna girmiş rahat bir nefes almıştık. Daha iyi hissediyoruz,daha mutluyuz daha çok sevgi doluyuz.
O bana aşık ben de ona aşığım. Kalbimi ikiye bölebilir ama iyileşince her zaman onun için atacaktı.
-SON-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
