ZEHİRLİ KALPLER

♡ Kum Falı 🔮♡

Herkese selamm🐞🐥

Bol bol yorum ve oylarınızı bekliyorum💛🥂

İyi okumalar🍀

İnstagram hesabı:
mmavi_bulutt0

!Küfürlü yorumlar yazmayın lütfen!

♡27.08.2024♡

İki bölümü tek bir bölümde birleştirip paylaştım💜

BADE

Geri İtalya'ya Karan'ın evine geldik. Ben odama çıktım yatağımda ayağıma bakarken, biz gelmeden önce eve getirttiği doktoru da odama geldi.

Karan da yanımdaydı, ben kafamı kaldırıp gözlerimi sımsıkı kapattım. O an farkında olmadan dudaklarımı ısırıyordum çünkü ayağım çok şişti ve doktorun en ufak dokunuşu bile çok canımı yakıyordu.

Gözümden acıdan dolayı yaş akarken Karan'a;

"Söyle dokunmasın artık çok canım acıyor."

Karan elimi tuttu. Doktor elini ayağımdan çekti, Karan'a ne olduğunu İtalyanca anlatıyordu ama ben anlamıyordum.

Sonra Karan bana dönüp.

"Hastaneye gitmemiz gerekmiş, ciddi bir şeyler olabilir diyor."

Kapattığım gözlerimi açtım, elimi onun elinden çekip göz yaşımı sildim kafamı aşağı yuları onaylar şekilde salladım.

Karan beni kucağına alıp arabaya götürdü. Hastaneye geldik, bir kaç şey istediler onu yaptık ve ayağıma bir şey sardılar çok canım yanıyor olsa da şişlik biraz iniyor gibiydi..

Hastane odasında yatıyordum. Bileğim ile elimi gözlerimin üstüne koydum. Karan çok acı çektiğimi görsün istemiyordum.

Ben o ayağıma sardıkları şeyin acısını çekerken Karan gelmiş, bana;

"Dedem hastaneye gelmiş. Kendini toparlaya bilir misin?"

"Neden gelmiş ki?"

Ayağımı işaret etti.

"Görmek istemiş seni.."

Kafamı salladım. Yavaşça kendimi oturur pozisyona getirdim, ayağıma bağlı olan şey yüzünden bacağım hareket etmiyordu.

Koridorun başında bastonunun sesi geliyordu. Bir kaç dakika içinde odaya Agah Bey geldi.

Ağlayınca kızarmış gözlerim ile gülümseyerek ona baktım.

"Nasılsın Bade? Geçmiş olsun."

"İyiyim, merak etmeyin. Ufak bir bilek burkulması."

Agah Bey Karan'a bakıp;

"Karını nasıl koruyamadın, ya daha kötü bir şey olsaydı? Hem bu nasıl ufak bir burkulma, gözlerin ağlamaktan kızarmış."

Karan;

"Bir anlık dalgınlığıma geldi, yanlışlıkla bastım..."

Şaşkınlıkla anlattığı yalanı dinliyordum. Orada olan şeyleri değil de kafasında kurduğu senaryoyu anlatıyordu. Benim ondan kaçtığımı anlatmadı..

Karan bana bakıp;

"...değil mi?"

Yalan hikayesini doğrulamamı istedi. Hafif tebessüm ederek;

"Evet, öyle oldu biraz ama yol da sürekli benimle ilgilendi. Her şeyi nazikçe yaptı, o toplantıya bile gitmeyecekti ama ben zorla gönderdim. Bir sürü adam var yanımda dedim ikna ettim.."