Benim için değerlisin

50 7 1
                                    

Zoro'yu takip ediyor, ne tür bir yere gideceğimizi merak ediyordum.

Ama en çok gittiğimiz yerde neler yaşanacağınımerak ediyordum tabii.

Geniş bir salona gelmiştik, yerde minderler ve etrafta antrenman aksesuarları vardı.

Asıl göze batansa her yerde aşırı ağır halterler olmasıydı.

"Burası benim antrenman salonum."

Arkasına dönüp bana baktı, tepkimi merak ediyor gibiydi.

"Vaay, tahmin ettiğimden de büyükmüş."

"Günlerimin neredeyse tamamı burada geçiyor, öyle olmak zorunda."

"Boşuna bu kadar güçlü değilsin." dediğimde hoşuna gidip hafifçe sırıttığını fark ettim.

Ancak o bunu benden gizlemek için hemen modunu değiştirdi.

Güçlü olduğunu duymak hoşuna gidiyor olmalıydı.

Bu güdüsünün üstüne gitmem onu mutlu edecekti.

Bu düşünceyle 1000 kiloluk devasa halterlerden birinin yanına gittim.

"Bunları cidden kaldırabiliyor musun, inanılmaz ağır olmalılar."

Hafifçe dönüp baktı ve istifini bozmadan sakince konuştu:

"Üstüne bir de sen binsen yine de rahatlıkla kaldırırım."

Hevesle halterin üzerine atladım.

"Hadi kaldır öyleyse."

"Buraya seni eğitmek için geldik beni denemek için değil."

İnmem için işaret yaptı ve açma germe hareketleriyle vücudunu ısıtmaya başladı.

"Sen de ısınsan iyi olur çünkü antrenman dahi olsa acımam."

Bense inmeme konusunda ısrarcıydım.

"Gelip kaldırana kadar bu koca şeyi kaldırabileceğine inanmam."

Bu durumun hoşuna gittiğini ve güç gösterisi yapmak için can attığını biliyordum.

Zoro'nun her zaman ne kadar güçlü olduğunu göstermeyi sevdiği belliydi.

"Sana kanıtlamam mı gerekiyor?"

Kendince naz yaptığı belliydi.

"Ama görmek istiyorum, ölür müsün bir kere kaldırsan."

"Neden bu kadar büyüttün anlamıyorum."

Bana doğru geldi ve halteri iki eliyle sıkıca tutup hiç zorlanmadan havaya kaldırdı.

"İnanmıyorum, çoook havalıı!"

Bu benim gerçek düşüncemdi ve olabildiğince de dışa yansıtmaya çalışıyordum.

Zoro gözlerini yere çevirdi ve hafifçe tebessüm etti, hoşuna gitmişti.

Ben de hâlâ halterin bir kenarında oturuyordum.

Sıradaki planımsa bilinçli olarak dengemi kaybediyormuş gibi yapmaktı.

Halterin üzerinde ayağa kalkıp "Süpersin!" diye bağırdım.

Tam o sırada da tökezlermiş gibi yapıp kendimi aşağı attım.

"Hey, dikkat et!"

Bağırdı ve anında halteri bir kenara fırlatıp bana yöneldi.

Ama ben havada takla atıp ayaklarımın üzerine düştüm.

Zoro X Reader 💚Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin