1. BÖLÜM

4.5K 57 3
                                    

Oy verip yorum yapmayı unutmayın.

🫦

"Efendim abi?" Derslikten çıkarken telefonumun çaldığını farkedip açtım. Abim normalde beni bu saat içinde aramazdı. Kendisi askerdi ve daha çok geceleri boş olduğundan ailecek o zamanlar konuşabiliyorduk. Şu an araması endişelendirmişti. "Bir sorun yok değil mi? Normalde bu saatte aramazdın."

"İyiyim abiciğim bir sıkıntı yok. Okulun kapısının önündeyim oyalanmadan gel hadi."

"Abi şaka yapıyorsun?" Şu an çığlık atmamak için zor duruyordum. Görevleri maalesef uzun sürüyordu ve en son 2 ay önce görmüştüm. Ne kadar aramızda anlaşmazlık, kavgalar olsa da abimdi o benim. Yeri geldiğinde anne baba bile olduğu olmuştu. O yüzden yeri her zaman bende ayrıydı.

"Kızım niye şaka yapayım? Hem Aras abin de yanımda bekliyoruz seni."

"Tamam tamam geliyorum." Aras mı? Evet onu da çok özlemiştim. Ne kadar beni kardeşi olarak görse de ben göremiyordum. Ona olan hislerimi 2 yıldır bastırmaya çalışsam da olmuyordu. Her gördüğüm kalbim yerinden çıkacakmış gibi çarpıyordu. Neyse ki hoşlandığımı anladığım günden beri ona çok yaklaşmıyordum çünkü en ufacık bir hareketimde bile duygularımı belli edebilirdim. Şu an abimi de değilde onu göreceğim için kalbim daha hızlı atmaya başlamıştı sanki.

Kendi düşüncelerime dalmışken okulun kapısını önüne gelmiştim. Abim ve Aras abim tam karşımda tüm heybetleriyle arabaya yaslanmış duruyorlardı. Kendi içimde Aras'a artık maalesef içimden bile abi demek zorundayım. Her an kendimizi ifşa edebilirdik.

İkisinin gözü bana kayınca ilk toparlanan abim oldu ve direkt yanıma gelip sarıldı. "2 ayda senin boyun mu uzadı bana mı öyle geliyor yoksa ufaklık" Abimin bir yandan konuşup bir yandan da saçlarımı karıştırmasıyla sinirlendim. Bizim de bir karizmamız vardı sonuçta. Özellikle Aras abinin yanında.

"Ya abi bıraksan saçımı ayrıca ufaklık sensin." Deve kadar adama da ufaklık dedik ya ayakta alkışlanmam gerekiyor.

Abimden ayrıldıktan sonra Aras abi karşımda dikildi. Bana uzun ama kısa olan bir bakışmadan sonra beni kolları arasına aldı. Şerefsiz çok güzel kokuyordu ve beni bu kokuya bağımlı etmişti. Beklemediğim bir anda kafasını boynuma sokup kokumu içine çekmişti.

Eğer kalbime indirmek istiyorsa böyle devam edebilirdi. Abimin araya girmesiyle birbirimizden ayrıldık. "Hadi hadi çok geç kalmadan gidelim daha annemgile bile uğramadım."

Abim bir yandan konuşurken bizde arabaya biniyorduk. Arka koltukta ben ön koltuklarda on oturuyordu. "Ne yani direkt benim yanıma mı geldiniz?" Sorumla birlikte Aras abi dikiz aynasından bana bakmıştı. "İpek'e beni pardon bizi özlediğini söylemişsin. Bizde ilk senin yanına uğrayalım dedik."

İpek, Aras abinin kardeşi ve benim mahalleden en yakın arkadaşımdı. Evet Aras abiye olan ilgimden de haberi vardı. Ama böyle bir şey söyleyeceğinden haberim yoktu. Umarım yanlış anlamaz. "Yani sonuçta 2 aydır görüşmedik haliyle özlemem normal değil mi Aras abi?"

Abimle kendisi silah arkadaşlarıydı. Aras abinin ve İpek'in babası Şeref amca da askerdi ama 6 yıl önce şehit düşmüştü. Kaldıkları evin kirasını ödemeyedikleri içinde evden atılmışlardı. Abim de bu haberi aldıktan sonra amcamların eski evi olan karşımızda ki evi onlara vermiştik. Ne kadar para vermek isteselerde abim kabul etmemişti. Ama yinede Aras abi böyle şeyleri sevmediği için her ay kira parası veriyordu.

"Öyle tabi abim özleyebilirsin." Aras abinin konuşmasıyla dikiz aynasından göz göze geldik. Abim lafını bastırarak söyleyip hem de inatla bana bakması beni heyecanlandırmıştı. Bazen bana olan yakınlığından onunda hoşlandığını düşünüyordum ama sonra vazgeçiyordum. Çünkü abime ihanet etmeyeceğini biliyordum.

İkimizde gözlerimizi çekmemizla kafamı cama yaslayıp yolu izlemeye başladım. Maalesef okulum eve 1 saat uzaklıktaydı. Hayatım yollarda geçiyordu. Sabah da erken kalkmamın sebebiyle gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu. Ne kadar dirensemde kendimi uykunun kollarına bıraktım.

En son hatırladığım en sevdiğim kokuyla birlikte "Seni kardeşim olarak gören kafamı sikeyim. Senin gibi güzel ve kusursuz birini nasıl kardeş olarak göreyim şimdi?" Sözleriydi.







Eveett bölüm sonuna geldik.

Umarım beğenirsiniz.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız.

Seviliyorsunuuzz!!!

KADERİMSİN +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin