10. BÖLÜM

1.3K 27 14
                                    

Selam canımlar.

Dün bölüm atacaktım ama hiç halim yoktu.

Keyifli okumalar...

.


Siz: Sen varya.

Siz: Hayatımda tanıdığım en şerefsiz insansın.

Siz: Seni sevdiğim güne lanet olsun.

Siz: Haysiyetsiz. Köpek.

Siz: İnşallah o yalanlarının altında boğulur, gün yüzüne çıkamazsın.

Bu kişiyi engellediniz.

Yarım saat önce.

uswr908: O çok güvenip sevdiğin Aras'ın gerçek yüzünü görmek ister misin?

uswr908: Ya da dur daha açıklayıcı olsun.

User908: Fotoğraf.

p3riilly: Sana gerçekten inanacağımı düşündüren şey nedir?

p3riilly: Shop yeteneklerin iyiymiş.

User908: Peki buna da shop demezsin bence.

User908: Fotoğraf.

p3riilly: Şaka mısın sen amk.

p3riilly: Kimsin sen?

p3riilly: Aras'ın seninle ne işi olur.

p3riilly: Özellikle de kendi hesabından yazamayacak kadar cesaretsiz biriyle :D

Bana yazan hesapla konuştuktan sonra hâlâ kendime gelememiştim. Ona inanmam için attığı mesaj ssleri ve fotoğraflardan sonra maalesef artık inanıyordum.

Onların shop olma gibi bir olasılığı yoktu çünkü. Fotoğraflarda bir kadın ve Aras'ın öpüşürken halleri vardı. Ss'ler ise Aras'ın kadına yazdığı aşk dolu sözcükler vardı.

Hiç bir şey koymazdı ama sevdiğiniz adamın aslında görevde değilde karı peşinde olması koyuyordu.

Beni özlediğini, yanımda olmak istediğini söylerken demek ki başka kadının yanındaydı.

Daha fazla dayanamayıp ağlamaya başladım. Evet bir erkek için değmezdi. Ama yıllarca sevdiğiniz kişi olunca değiyordu. Hâlâ içimde ona karşı sevgi beslerken bir yanım ölesiye nefret ediyordu.

Bir yandan ağlarken diğer yandan hırsla Whatsapp'a girip Aras'a yazdım.

Şimdi

Elimde telefonla ağlarken öyle uyuya kalmıştım. Sabah kalktığımda halim itten beterdi. Ayağa kalkıp lavaboya gittim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra odama geçtim.

Telefonu elime aldığımda sayısız bildirimle karşılaştım. Herkesin de anlayacağı üzere Aras'dandı.

0567: Kızım ne bu mesajlar?

0567: Bir şey dememi beklemeden de engellemişsin.

0567: Çıldırdım lan.

Ve daha bir sürü bu tarz mesajlar vardı. Daha fazla uğraşmamak için görüldü atıp bu numarayıda engelledim.

Ama aklım hâlâ yaşadıklarımızdaydı. Onları tekrar hatırlayınca yine ağlamaya başladım.

Bir anda İpek' de aramaya başlayınca artık kimseye dayanamayacağımı anlayıp telefonu tamamen kapattım.

Annemin aşağıdan kahvaltıya çağırmasını duyunca gelmeyeceğimi söyleyip uyumak için yatağa girdim.

Zaten herkesin her şeyden en kolay kaçma şekli uyumaktır değil mi? Bende bir süre bunu yapmayı düşünüyordum.

"İpek. Kızım, uyan hadi." Derinlerden bir ses duyuyordum ama uykum daha ağır basıyordu.

"Orhan yetiş, bu kız alevler içinde." Annemin sesiyle tam gözlerimi açmıştım ki başımda bir şeylerin dönmesiyle istemsiz tekrardan kapandı.

Gözlerimi açtığımda hastane odasındaydım. Annem uyandığımı görür görmez hemen yanıma geldi. "Kızım iyi misin, kendini nasıl hissediyorsun?"

"İyiyim de halsiz ve yorgun hissediyorum sadece." Ben konuştuktan sonra annem doktoru çağırmak için odadan çıktı.

O kadar ağlamanın ve açlığın sonucunda bayılmıştım büyük ihtimalle.

Annemle doktor geldiğinde düşündüklerimin doğru olduğu açıklandı. Aynı zamanda stresten dolayı başım ağrıyormuş bunun içinde tekrardan serum vurdular.

"Annem güzel kızım. Peri'm. Neden o kadar ağladın? Seni bu kadar üzen şey ne?" Artık o konu üzerine konuşmak istemediğim için annemi uykum var bahanesiyle erteleyip en kolay kaçış yoluna başvurdum.

Uyandığımda karşımda Aras vardı ve elimi öpüyordu. "Güzelim keşke beni dinleseydin. Bunu yaşamazdın."

"Evet o fotoğraflar gerçekti. Ama sarhoştum. Görev dönüşü sana sürpriz yapmak istedim ama arkadaşlar biraz takılalım dediler. Zar zor benide götürdüler. Ne kadar içmek istemesemde yine zorla içirdiler. Sonra gözlerimi açtığımda yanımda biri vardı. Gerçekten yemin olsun ki hiç birini hatırlamıyorum."

Aras'ın konuşmasıyla bir kez daha onun yüzünü görmek istemediğimi anladım. "Şimdi yine siktir ol git arkadaşlarının yanına belki bu sefer daha iyisini bulursun." Dememle elimi çekip yüzüne tokat atmam bir oldu.

"Peri yapma bunu biz daha evlenip mutlu mesut yaşayacaktık. Biz iyi bir sonu hakediyoruz." Ya beni aldatmış hâlâ gelmiş iyi son diyordu.

"Artık senin ve benim mutlu sonu yok. Bizim hikayemiz başlamadan bitti Aras. Çık git hayatımdan. Nefret ediyorum senden."

Elimle kapıyı göstermemle "Bu yaptığın için çok pişman olacaksın Peri. Ama o zamanda ben olamayacağım. Haberin olsun" Deyip odadan dışarı çıktı.

Bir anda titreyip uyanmamla gördüklerimin rüya olduğunu anlayıp şükrettim.



.



Aras'a çok kızmayın olur mu :((

Adam işinde gücünde ve Peri'de. Bu da ufak bir spoi olsun.

Beni takip edip oy ve yorum yapmayı unutmayın.

Seviliyorsunuuzz!!!

KADERİMSİN +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin