5. BÖLÜM

2.7K 42 4
                                    

Selammm.

1.13 bin okunma olmusuuzzz. Ayni zamanda mahalle etiketinde dun 4. sıralamaya girdik.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın.



"Yavaş yesene kızım boğulacaksın. Sanki önünden alıyorlar." Bize kısa Aras'a uzun sayılabilecek bir zaman kıyafet alışverişi yapmıştık. Ağır abimiz anlayabileceğiniz üzerine her aldığımıza karışmıştı. En son sinirlenip mağazadan çıktığımda, beğendiğim tüm elbiseleri alıp gelmişti.

Gönlümü nasıl alacağını da biliyordu. Şimdi de yorgunluktan ve açlıktan bayılmak üzere olmamızla yemek yemeye gelmiştik. İpek resmen kıtlıktan çıkmış gibi yiyordu ve Aras'ın uyarmasıyla durup bize baktı. "Ama ne yapayım abi çok acıktım." Bizi umursamayıp yemeğine devam etti.

Arasla ben yemeğimizi bitirmiş İpek'i bekliyorduk. Kendisi ikinci tabağına geçti. Daha fazla burda durmamak için sona sakladığım mağazaya gitmek için ayağa kalktım. "Nereye yavrum?" Aras'ın sonrasıyla ona dönüp "Bir şey almayı unutmuşum. Onu alıp geleceğim."

Aras, İpek'e bizi burda beklemesini söyleyip benimle gelmişti.

Mağazanın önüne geldiğimizde Aras tek kaşını kaldırıp sorgulayıcı bir şekilde bakmaya başladı. Yüzüne sevimli olabileceğini düşündüğüm bir şekilde gülümseyip içeriye girdim.

Aras bir köşede oturmuş beni izlerken, bende kendime gecelik bakıyordum. Umarım ilerde çeyizimiz içinde bakmak nasip olur. En sonunda bulduğum gecelikle kabine denemeye gittim.

Tam üstümü giyinmiştim ki, içeriye Aras girdi. Aynadan göz göze gelmemizle dudağımı ısırdım. Gözleri önce dudağıma daha sonra üstümdeki geceliğe kaydı.

Geceliğin her yeri dantelliydi ve tüm vücudumu görebiliyordu. Aslında bunu bilerek seçmiştim ama haberi olmasına gerek yoktu. Bir anda dudaklarını boynumda hissetmemle titredim. "Umarım bunu benim yanımda giymek için almışsındır güzelim."

Konuşurken bir yandan da elleri geceliğin içinden girmiş kasıklarımı okşuyordu. "Öyle değilse ne yapabilirsin ki?" Bunu dememle tekrardan aynadan göz göze geldik ve cüretkar bir bakış attım.

Hiç beklemediğim anda parmağını içime sokmasıyla konuşması bir oldu. "İşte bu olur." Parmağı içimden çıkarıp tekrar sokmasıyla kafamı geriye attım. Kendimi inlememek için zor tutuyordum.

Beni döndürüp sırtımı aynaya yasladı ve dudaklarıma yapıştı. O sırada ikinci parmağını da eklemişti. Olduğumuz yer ve zaman aklıma gelmesiyle dudaklarından ayrıldım. Aras daha fazla ileri gidemeyiz kabindeyiz farkındaysan." Ellerini içimden çıkarıp "Tüh, bende burda sevişiriz diye düşünmüştüm."

Geceliği Aras'ın yanında giymek sözüyle aldıktan sonra İpek'i de alıp arabaya bindik. "Peri ne aldın göstersene."

İpek'in konuşmasıyla dikiz aynasından ona baktım. "Özel bir şey aldım İpek." İma ettiğimi anlamasıyla gülüp sinsi sinsi baktı.

Eve geldiğimde yorgunluktan kendimi yatağa attım. Telefonla oynarken üstten bildirim geldi.

Aras abim: Ne yapıyorsun güzelim?

Siz: Yorgunluktan ölü balık gibi yatıyorum aşkım, sen?

Aras abim: Sen bana aşkım mı dedin, Yoksa ben mi yanlış okuyorum?

Siz: Bilmem demiş miyim?

Aras abim: Yerim senin o ağzını.

Siz: Bugün yeterince yediğini düşünüyorum.

Aras abim: Ne yapayım kızım görünce dayanamıyorum. O güzel dudakların seni öpmem için yalvarıyorlar resmen.

Aras'ın mesajını gülerek okuduktan sonra aklıma bizim hiçbir şey olmamamızın gelmesiyle durgunlaştım. İkimizde birbirimizi seviyorduk, evet. Ama ilişkimize bir ad vermemiştik.

Mesajının görüldüde kalmasıyla Aras'ın ardı ardına bildirimleri geldi.

Aras abim: Görüldü mü?

Aras abim: Güzelim iyi misin?

Aras abim: Niye bakmıyorsun? Endişeleniyorum.

Aras abim: Hay amına koyayım arıyorum lan.

Daha mesajların hepsini okuyamadan ekranda Aras'ın araması gözüktü. Daha fazla geciktirmeden telefonu açmamla Aras'ın sesini duymam bir oldu.

"Peri ses ver yavrum. İyi misin?" Endişeli sesinden dolayı vicdan azabına girdim. Ama artık bir şeylerin netliğe kavuşması lazımdı.

"İyiyim Aras. Yani Aras abi." Maalesef ev sınırları içinde abi demem gerekiyordu. "Neden o zaman mesajlarıma bakmadın?" Gel de şimdi açıkla.

"Lavaboya gitmiştim. Telefonda açık kalmış." En iyisi bu olayı daha sonra söylemekti. Çünkü günümüz çok güzel geçmişti ve kötü bitirmek istemiyordum.

"Neyse Aras abi diyeceğin bir şey yoksa kapatıyorum. Uyuyacağım." Sesimde hafif kırgınlık vardı ve bunu farketmesini istemediğim için telefonu kapatmak istedim.

"Bu işte bir iş var Peri. Anlamadım sanma. Yarın konuşacağız. İyi uykular yavrum."

Aras'ın konuşmasıyla telefonu kapattık ve gözlerimin kapanmasıyla daha fazla direnmeden kendimi uykuya bıraktım.

Ama ikiside bu konuşmanın ayrılık getireceğini nereden bilebilirdi ki?

Biraz kaos okuyalıımm.

Bugün eğer yazabilirsem akşama  bir tane daha bölüm atmayı düşünüyorum.

Seviliyorsunuuzz!!

KADERİMSİN +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin