Cüneyd Efendi'nin Kıymetlisi

• 3. Bölüm •

Bölümün yarısındaydım ama silinmiş saol watyy😒

Fazla uzatmak istemiyorum

-Zeynep mahalleye taşındı 1 ay fln oldu Meryem'le börekçiye gidio ama daha çok tekkede dolanıyo Cüneyd'le "Hayırlı sabahlar " , "Hayırlı akşamlar" dan başka muhabbetleri yok.

~Zeynep

Her zaman ki gibi börekçiye ilerlerken tanıdık kişilerden gelen selamları topluyordum.

DNA testi sonucundan sonra düşündüğüm gibi buraya taşınmıştım 1 ay önce. En başta burda fazla istenmesemde zamanla kendimi sevdirmiştim, en azından yolda gördüklerinde selam veriyorlardı.

En sonunda vardığımda Hasna Hanım'anne' elime bir tepsi tutuşturup.

"Kızım bu Cüneyd efendi'nin yemeği hadi bi götürüver."

Dediğinde kızı Feyza lafa atladı

"Anne ben götürürdüm-"

"Yok kızım" dedi hafif sinirle
"Cüneyd efendi Zeynep'i istemiş"

Dediğindr ufak çaplı bir şok geçirdim"Ben götüreyim o zaman" diye mırıldanarak börekçiden çıktım ve kütüphaneye ilerledim,
kapıyı tıklatıp 'gir' komutunu duyduğumda içeriye girdim sedirlerde ayaklarını toplamış bir şekilde oturan ve kitap okuyan Cüneyd -Efendi-'nin önüne tepsiyi bırakıp "Afitey Olsun" diyerek çıkmaya yeltenmiştim ki beni durdurdu.

"Zeynep Hanım, biraz bekler misiniz?"

Vücudumu tekrar ona döndürdüm "Buyrun?"

Ellerini ovuşturarak ayağa kalktı ve karşıma geçti

"Buraya yeni geldiniz sayılır alışmaya,tanımaya çalışıyorsunuz  fikrimce" biraz durakladıktan sonra devam etti  " size bu süreçte hem yardım etmek hemde müsade ederseniz muhabbetimizi arttırmak isterim"

~Zeynep'in Mahalleye Taşındığı Gün

~Cüneyd

Kütüphane'mde kitabımı okurken çalan kapı dikkatimi dağıtmıştı

"Gir"

Gelen Bahadır'dı

"Efendim,Naim Efendi'lere gelen Hanım bugün elinde çantalarla geldi taşınır gibi"

"Nasıl geldi?"

"Bir adam bıraktı, yaşını almıştı ama dinçti,Hanım'ı bıraktıktan sonra..."

Kaşlarımı çatıp

"Sonra ne oldu Bahadır Efendi?"

"Sonra sarıldılar Hanım'ı başından öpüp gitti"

Kaşlarım hala çatık dururken ayağa kalktım

"E gidip bir 'Hoşgeldin' demek lazım"

Kapıyı çaldığım gibi açıldığında gördüğüm kahve irisler yutkunmama sebep olurken birde ettiği tebessümü beni tepetaklak etmişti, henüz birkaç kez gördüğüm birinin üzerimde böyle etki bırakması normal değildi.

"Buyrun?"

Söylediğini zar zor anlayabilmişken konuşmaya başladım.

"Duydum ki,mahallemize taşınmışsınız, e bir 'Hoşgeldiniz' demek lazım"

Ben cümlemi bitirdiğimde kapıya Halil gelmişti.

"Cüneyd efendi hoşgelmişsiniz,buyrun geçin"

Dediğinde ikiside kapıdan uzaklaştı , ben içeriye adımlarken cığerlerime dolan yasemin kokusu beni mest etmişi.

Kahve faslından sonra dazla durmayarak eve dönmüştüm.

Yatsı namazından sonra biraz kitap okumuş sonrada yatağa geçmiştim lakin gözüme uyku girmiyordu Zeynep Hanım'ı aklımdan çıkaramıyordum.

Anlamadığı birşey olunca merakla çatılan kaşları,gülünce kısıkan gözleri,kibarlığı,neşesi hele ki kokusu ve saçları...

Bunları düşünürken bir anda kalktı yataktan "Allah'ım tövbe tövbe" dedi nefes nefese " Allah'ım sen bana nefsime sahip çıkma gücü ver" diyerek tekrar yattı ama yinede sahip çıkamıyordu aklında ki düşüncelere...

~Şimdi Ki Zaman

~Zeynep

Ben donmuş gibi adamın suratına bakarken o da bana kaçamak bakışlar atıyordu.

"B-ben...yani...o-olur aslında"

Tebbessümle yüzüme bakıp başını eğdi tekrar.

"B-ben gidiyim o zaman"

Dediğimde başını salladı.

Arjamı dönüp terleyen avuç içlerimi pantolonuma sürterek çıktım kütüphaneden.

Çıktığım gibi kendimi yandaki duvara yaslayım elimi kalbime götürdüm çok hızlı atıyordu.Bu kadar heyecanlanmamın sebebi neydi bilmiyordum ama onunla konuşmak beni hep heyecanlandırmıştı zaten nedensizce.

Ama onun konuşmak istemedi beni şaşırtmıştı.

Neden böyle birşey istemişti ki?

Ne oluyordu?

Özür dilerim geç kaldım birazz
💞💞