Cüneyd Efendi'nin Kıymetlisi

• 8. Bölüm •

~Cüneyd

Zeynep'e ettiğim temas beni rahatsız etmezken aksine heyecanlanmıştım.

Onu sevdiğimi bir kez daha dillendirdiğimde derin bir nefes almış ve yutkunmuştu.

"Cüneyd sen böyle her dile getirdiğinde ben kendimi cevap veremediğim için mahçup hissdiyorum."

Tebessüm edip cevap verdim

"Olsun,sen söylemesende olur ben senin bakışından,duruşundan,ismimi zikredişimden anlıyorum zaten,lakin bir gün sesli duymakta isterim tabii"

"Bir gün duyarsın elbet lakin  gönlümü alana kadar değil sevgi cümlelerimi sesimi bile duyamazsın Cüneyd Efendi"

Söylediği ile yüzüm düştüğünde kendini benden uzaklaştırmış ardındanda odadan çıkmıştı.

Derin bir nefes verip ellerim ile yüzümü sıvazladım ve kıyafet dolabına yöneldim.

~Zeynep

Evet kırmıştı beni ve ben onu kolay kolay affetmeyecektim.

Kahvaltıyı hazırlamaya koyulmuştum ki arkamda bir hareketlilik hissettim,Cüneyd sol tarafıma geçmiş kafasını hafif eğerek yüzüme bakmaya çalışıyordu.

"Zeynep"

Kafamı çevirip yüzüne baktığımda çok tatlıydı ama hemen yumuşamayacaktım.

Ne var der gibi kafamı salladığımda yavaşça elime uzandığında elimdeki bıçağı aldı.

"Ben hazırlarım sen git otur hadi"

Yavaşça onu süzüp geri çekildiğiöde gidicem sanmıştı ama tabiki işi ona bırakmayacaktım anlaşmamız vardı sonuçta.

Bende dolaptaki kahvaltılıkları çıkarmaya başladığımda oda domates salatalık falan doğruyordu.

Kahvaltıyı  bitirip sofrayı toplamıştık Cüneyd makinaya ben yerleştiririm dediği için ben odaya çıkmıştım üstümü değiştirmeye dergaha gidecektim çünkü evde canım sıkılıyordu.

Aşşağı indiğimde Cüneyd hazırlanmış beni bekliyordu ayakkabımı giydiğimde çıkmıştık.

Sessiz bir yürüyüşten sonra dergaha varmıştık ben halamın yanına gidecektim ki Cüneyd beni durdurdu.

"Benimle kütüphaneye gelir misiniz sultanım?"

Birşey demeden yanında ilerlediğimde zaten fazla uzak olmayan kütüphaneye varmıştık içeri giridiğimizde ben öylece dikilirken Cüneyd kapıyı kapatıp yanıma gelmiş açık olan saçlarıma 5hız5lı bir öpücük = ardından rafların arasına karışmıştı.

Ben öpücüğün etkisindeyken Cüneyd elinde bir kitapla geri dönmüştü.

Kitabı bana uzattığında aldım elinden.

Ömer Hayyam'ın kitabıydı.

Tebbesüm ettiğimde Cüneyd konuştu.

"Ömer Hayyam barışmamızda vesile olur belki?"

Muzip bir ifadeyle bende konuştum.

"Tamam biraz aldın gönlümü ama biraz bak ama trip atıcam yani kaçışın yok"

Tebessüm edip yaklaştı yanıma

"Ne yaparsan başım gözüm üstüme Zeynep'im lakin sesini,güzel gülüşünü esirgeme benden-"

Ellerini gözüme gelen perçemlerime attı ve geriye itti

"lütfen bunu bir daha yapma çünkü kendimi kötü hissetim"

"Kendini kötü hisset diye yaptım zaten"

Burnundan gülüp alnını alnıma yasladı bikaç saniye öyle durup geri çekildim.

"Ay tamam halamın yanına gidicem ya"

Gülümseyerek kafasıyla beni onayladığında çıktım kütüphaneden.

Halamın yanında kızlara ders vermiş saateleriöi geçirmiştim.

Saat akşam üstüydü canım sıkıldığı için dergahı gezmeye başlamıştım lakin Müyesser ve tayfasıyla denk düşmüştüm.

F*yza dik bakışlarını üzerime gönderirken Müyesser beni yanlarına çağırdı.

Bıkkınlıkla gittiğimde direk lafa girdiler.

"Sabah Cüneyd Efendi ile kütüphanedeymişsiniz burda öyle oynaşmak olmaz"

Gülerek

"Oynaştığımızı nerden biliyosunuz acaba,ayrıca nikahlı kocam istediğimi yaparım haram'mı?"

Duraksadıklarında Cüneyd'in bize sırtı dönük bir şekilde ilerlediğini gördüm.

"Ben en iyisi bunu kocama sorayım"

Diyip koşar adım Cüneyd'e gittim ve koluna girdim.

"Naber kocacım?"

Cüneyd şaşkınlıktan biraz duraksasada yarım ağız gülümseyerek cevap verdi.

"Allah'a şükür Zeynep'im
Sen nasılsın?"

"Şuan aşşırı iyiyim"

İyiydim çünkü F*yza ve diğerlerinin yüzünü görmüştüm.

Cüneyd'e temas ettiğim için gözlerini pörtletmiş buraya bakıyolardı.

"Hayır mı?"

"Hayır hayır merak etme."

Diyerek daha çok sarıldım koluna
Cüneyd'de daha çok gülerek yürümeye devam etti.

Ay saçmamı oldu ya neyse
Alın çerezz 1000 kelime altı olanları çerez sayıyorumm

Bu hikayedeki CünZey bana çok tatlı ve Avel geliyo hahsjjf

HADİ ÖPTÜM BAYY💗🎀