• 5. Bölüm •

259 30 16
                                    

~Zeynep

"İ-izdivaç derken?"

Adam gelmiş bana resmen evlenme teklif ediyordu.

Kafasını onaylarcasına salladığında.Bir süre birşey demedim ama sonra ağzımdan çıkan cümleler benden bağımsızdı...

"Ne zaman?"

Gözleri parladığında konuştu.

"Ne zaman istersen"

"Yarın?"

Kal gelmiş olacak ki duraksadı lakin devam etti.

"Tamam,ailene-"

"Ben söylerim"

Kafasını salladı ve hiç birşey demeden gitti.

Ben hala kapıda dikilirken olanları anlamlandırmaya çalışıyordum.

Cüneyd Efendi bana evlenme teklif etmişti.

Ve ben bunu kabul etmiştim.

KABUL ETMİŞTİM!

Evin kapısını kapatıp kendimi odama ardındanda yatağıma attım ve düşünmeye başladım.

Eski Türkçe ile konuşuyordu çoğunlukla,yakışıyordu da ona,sakin bir yapısı vardı,ağır başlıydı,yakışıklıydı,kokusu güzeldi ,saçları yumuşak görünüyordu,sakalları yüzüne çok yakışıyordu.

Bildiğim kadarıyla ailesi yoktu.
Amca,yenge,kuzen ve dede.
Ailesi onlardı.

Kimseye dokunamıyordu,dokununca kriz geçiriyordu.

Kendisi anlatmıştı bana bunları.

Dergahta çeşmenin başındayken,
Piknikte ormanda dolaşırken,
Akşam ben eve giderken yanımda bana eşlik ederken,
Dergahta yemeğini götürdüğümde yaptığıöız ayak üstü sohbetlerde...

Şimdi fark ediyordum...

Ne çok sohbet etmiş birbirimizi anlatmıştık,birbirimize.

Şöyle bir düşününce ne kadarda alışmıştım bu sohbetlere,yaklaşık 1 haftadır evden çok az çıkmış ve bu sohbetlerden mahrum kalmıştım.

Yüzümdeki tebbesümü fark ettiğimde derin bir nefes alıp kafamı salladığımda kapı çalmıştı.

Kalkıp baktığımda annemin geldiğini gördüm elindeki poşetleri hızla alıp yere koydum ve çekiştirerek oturma odasına götürdüm.

"Kızım dur noluyo?"

"Gel bi anne ya"

Gidip karşılıklı oturduğumuzda merakla bana bakıyordu.

"Noldu?"

"Direk söylüyorum tamam mı?"

"Tamam ne oldu?"

"Ben Cüneyd Efendi ile evleniyorum"

Alın çerezz

Cüneyd Efendi'nin Kıymetlisi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin